اطلاعات نوشت: در حال حاضر چند خطر مذاکرات وین را تهدید می‌کند. نخست اقدامات نسنجیده و ماجراجویانه صهیونیست‌ها، که با بهره‌گیری از بلندگو‌های تبلیغاتی خود هر روز از نقشه حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران سخن می‌گویند.
دوم سخنان نسنجیده دیپلمات‌های ارشد غربی در سطح وزرای خارجه که هر روز برای ایران شاخ و شانه می‌کشند و ادعا می‌کنند که ایران رشته اطمینان را پاره کرده، و در صدد انجام برنامه‌های پنهان از دید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است.
سوم اظهارات بعضی افراد در داخل کشور که القاء می‌کنند تیم مذاکره‌کننده کنونی توان و تجربه کافی برای مذاکرات در سطح لازم را ندارد، و چهارم طرح این نظر که ایران در مذاکرات وین خواست‌هایی را طرح می‌کند که برآوردن آن‌ها برای غربی‌ها امکان ندارد؛ و بالاخره پنهان نگه داشتن آنچه در وین مطرح می‌شود از افکار عمومی در داخل.
درباره تهدید‌های فوق باید گفت، گرچه ماجراجویان ممکن است سلاح‌های پیشرفته‌تر از نیرو‌های مسلح ایران در اختیار داشته باشند، اما نمی‌توانند توان باز دارندگی نیرو‌های مسلح ما وضربه‌پذیری‌های جنگ طلبان در منطقه و دورتر از آن را نادیده بگیرند. البته این واقعیت وجود دارد که ارتش و سپاه ما باید هشیار باشند که در هر اقدام ماجراجویانه از سوی جنگ‌طلبان غافلگیر نشوند، و نیز باید امیدوار بود که در داخل بیانات تحریک‌آمیزی ایراد نشود که بهانه به‌دست فتنه‌گران خارجی بدهد.
در موضوع اظهار نظر‌های چند روز گذشته وزرای خارجی آلمان و انگلیس و دیگر مقامات غربی، که نوعا زیر فشار صهیونیست‌ها با ماهیت تبلیغاتی بیان می‌شوند، باید گفت که این‌گونه بیانات و موضع‌گیری‌ها، جز زیر سؤال بردن فضای آرام مذاکرات تأثیری بر اصل موضوع نخواهد داشت. نباید این مقامات تصور کنند که مرور زمان می‌تواند حقوق برجامی ایران را در بوته فراموشی بسپارد. در موضوع پاره کردن رشته اعتماد از طرف ایران هم باید مدعیان غربی را به خواندن اشعار نغز پروین اعتصامی درمناظره سیر و پیاز ارجاع داد.
درباره توان و تجربه تیم مذاکره کننده نیز باید گفت اولا همه مطالب مربوط به برجام، از متن مذاکرات گرفته تا کتاب‌های منتشره از سوی وزیر خارجه گذشته در اختیار اعضای مذاکره‌کننده است، ضمن این که دولت می‌بایست در چنین مذاکرات مهمی از توان و تجارب تیم مذاکره‌کننده گذشته کمک بگیرد؛ با ذکر این نکته که جهت‌گیری تیم مذاکره‌کننده در وین از تهران و از سوی مقامات ارشد کشور تعیین می‌شود، همچنان که درمذاکرات گذشته نیز آنچه به تیم هسته‌ای در دولت روحانی قوت و قدرت داد، علاوه بر تبحر تخصصی آن، هم هدایت مستمر از مرکز بود و هم دستاورد‌های علمی در پژوهش‌های هسته‌ای و نظامی. البته تجربه، سن و توان علمی اعضای مذاکره‌کننده کنونی ممکن است در سطحی نباشد که بتوان آن‌ها را با مذاکره کنندگان گذشته ما مقایسه کرد.
اما نکته مهمی که باید بدان تأکید شود اطلاع عموم از مسائل مطرح شده در مذاکرات است که پشتیبان ملی تیم هسته‌ای هستند. اگر مردم نتوانند از ماوقع مذاکرات وین مطلع باشند و رسانه‌ها و صدا و سیما نتوانند ماوقع را منعکس کنند، قهرا یکپارچگی حمایت مردم حاصل نمی‌شود. البته کسی انتظار ندارد که مردم از جزئیات تخصصی در گفتگو‌های وین مطلع باشند، اما هرگونه ابهامی می‌تواند به شبه افکنی معارضان و کسانی بینجامد که روز و شب با گرفتن اعتماد مردم از حاکمیت فتنه‌گری می‌کنند.
ما باید مذاکرات وین را ادامه دهیم، البته نه به هر قیمت. آنچه مسلم است جمهوری اسلامی باید بتواند تحریم‌های اعمال‌شده توسط امریکا را بردارد. این نکته نیز هویداست که داد و ستد همواره بخشی از هر مذاکره بین‌المللی است.
این نیز مهم است که نباید اجازه داد که مجادله و نزاع و نهایتا برخورد نظامی جای گفتگو را بگیرد. ما این مهم را نه تنها در سنت سیاسی تاریخی خود مشاهده می‌کنیم، بلکه حتی در نقل جریان جنگ‌هایی که در شاهنامه فردوسی به نظم کشیده شده نیز شاهدیم که پادشاهان در یورش‌های برنامه‌ریزی شده نیرو‌های متشکل توران علیه ایران، با وجود پهلوانی رستم، تلاش می‌کنند که با کسانی که می‌توانند بر افراسیاب تأثیر بگذارند که دست نیازند و تا آخرین لحظه مذاکره می‌کنند.