فرارو- وندی دارلینگ (با بازی دوین فرانک) و دو برادر دوقلویش جیمز و داگلاس (گوین و گیج ناکوین) موقع صرف نهار در ایستگاه قطار از چشم مادرشان ناپدید می‌شوند. آن‌ها سوار یک قطار اسرارآمیز می‌شوند و به سفری ماجراجویانه به یک جزیرۀ آتشفشانی می‌روند. در این جزیره کودکانی وحشی زندگی می‌کنند که هیچوقت بزرگ نمی‌شوند. اما انگار رشد کردن چیزی است که نمی‌توان از آن گریخت.
به گزارش فرارو؛ بن زیتلین در سال ۲۰۱۳ اولین فیلمش را با عنوان «جانوران جنگل جنوبی» ساخت که او را نامزد اسکار بهترین کارگردانی کرد و بازیگر کودک فیلمش هم نامزد بهترین بازیگری شد. برای زیتلین هفت سال زمان برد تا دنباله‌ای برای آن شاهکار آماتوری و کم‌بودجۀ مبتنی بر رئالیسم جادویی بسازد، هرچند که این دنباله‌ای که همه منتظرش بودند شاید تا حدی مایوس کننده به نظر برسد؛ فیلمی که می‌شود آن را یک آفرینش سینمایی دوباره از «ماجرا‌های پیتر پن» به حساب آورد.
سال گذشته فیلم «به دوردست‌ها بیا» خیلی کم دیده شد و فیلم جو رایت با عنوان «پن» هم یک شکست کامل بود؛ این دو فیلم تا حد زیادی به منبع اصلی یعنی رمان ماجرا‌های پیتر پن وفادار بودند. اما زیتلین که فیلمنامه را با همکاری خواهرش الیزا نوشته است، منبع اصلی را رها کرده و فقط چند خط داستانی اصلی آن را نگه داشته است. او این خطوط داستانی را در هم ادغام کرده و فیلمی پیشروتر و شخصی‌تر پدید آورده است.
به خاطر استفاده از بازیگران غیرحرفه‌ای و لوکیشن‌های کاملا طبیعی، جای تعجب نیست که فیلم وندی بیشتر به همان فیلم قبلی زیتلین شبیه است تا مثلا به فیلم «پن». در عین حال استفاده فیلم از بازی‌های طبیعی و محیط‌های بیرونی و وحشی، تا حدی آن را به فیلم «جایی که موجودات وحشی هستند» اثر اسپایک جونز شبیه می‌کند. در فیلم حالتی از خونگرمی و صمیمیت هم هست؛ این فیلم هم پر از مناظر طبیعی است و هم احترام به طبیعت را نشان می‌دهد. ناکجاآبادی که در این فیلم به تصویر کشیده شده، در واقع جزیرۀ مونتسرات است؛ جایی که بیشتر صحنه‌ها در سایۀ ترسناک کوه‌های آتشفشانی فعال فیلمبرداری شده‌اند. این باعث می‌شود که بامزگی‌ها و شوخی‌های وندی و دو پسر گمشده خیلی متمایز و تاثیرگذار به نظر برسد و در عین حال حالتی از در معرض مخاطره بودن هم برای آن‌ها ایجاد کند. در این فیلم ما با یک گروه از بچه‌ها که آزادانه و فارغ‌البال در محیط استودیو و در مقابل پردۀ سبز مشغول گشت و گذار باشند رو به رو نیستیم؛ آن صخره‌ها، جنگل‌ها، گدازه‌ها و اقیانوس به شکل خطرناکی واقعی و ملموس هستند.
اگرچه «وندی» شادابی و روایت پرشتاب فیلم «جانوران» را ندارد و گاهی به خاطر طرح داستانی نه چندان محکم و روایت بریده بریده و منطق رویاگونه‌اش ممکن است باعث عدم تمرکز مخاطب شود، اما یک بار دیگر نشان می‌دهد که زیتلین نگاه خوبی برای پیدا کردن استعداد‌های خام دارد و می‌تواند بازی‌های درخشانی از بازیگران جوانش بگیرد؛ به‌ویژه بازی‌های یاشوآ مک شش ساله در نقش پن و دوین فرانک در نقش وندی قابل توجه هستند. همانطور که عنوان فیلم نشان می‌دهد، این فیلم بیش از هر چیز داستان وندی است و دوین فرانک توانسته است بدون ضرب و زور این نقش را به خوبی پیش ببرد. دوست داشتن این فیلم که روایتی خوشایند و رشدیافته از یک ماجراجویی بزرگ است، با وجود بازیگری مثل فرانک اصلا سخت نیست.
- کارگردان و فیلمنامه نویس: بن زیتلین (Benh Zeitlin).
- بازیگران: دوین فرانک (Devin France)، یاشوآ مک (Yashua Mack)، گیج ناکوئین (Gage Naquin) و دیگران.
- امتیاز: ۵.۷/۱۰