صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

در صحرای نوادا، یک افسر سابق نیروی دریایی به اسم ملیک (با بازی ریز احمد) تلاش می‌کند تا از دو پسرش در برابر یک حملۀ ناشناخته و عجیب دفاع کند. در این هجوم، انگل‌ها مغز آدم‌ها را تحت کنترل می‌گیرند.
تاریخ انتشار: ۲۲:۱۱ - ۲۵ آذر ۱۴۰۰
فرارو- مایکل پیرس، کارگردان بریتانیایی، در سال ۲۰۱۷ فیلم «جانور» را ساخت؛ یک جور داستان پریان ترسناک دربارۀ زن جوانی که عاشق یک غریبۀ مرموز می‌شود و در همان زمان قتل‌های زیادی در شهر محل زندگی‌اش اتفاق می‌افتد. اما فیلم تازۀ او به اسم «مواجهه» که با بودجه‌ای عظیم‌تر در آمریکا ساخته شده، روایت سنتی‌تری دارد و در عین حال کاملا اثرگذار از کار درآمده است.

به گزارش فرارو؛ پیرس کارگردانی است که می‌تواند زیبایی و ترس را با هم ترکیب کند و این را در همان سکانس ابتدایی فیلم می‌شود دید. یک شهاب درخشان در آسمان شب پدیدار می‌شود و به زمین برخورد می‌کند. در این لحظه تصویر از نمای لانگ شات به یک نمای نزدیک از کف جنگل تغییر می‌کند و حشرات را نشان می‌دهد که دارند خرده ریزه‌های شهاب سنگ را می‌خورند. یک پشه یکی از این تکه‌ها را می‌خورد و سپس یک انسان را نیش می‌زند. از اینجا اتفاقات پرآشوب فیلم آغاز می‌شود.

این یک شروع ماهرانه است و همزمان جنبه‌های فرازمینی و انسانی وقایع فیلم را به تصویر می‌کشد؛ وقایعی که ما آن‌ها را از نگاه قهرمان داستان یعنی ملیک خان دنبال میکنیم. ملیک متوجه این خطر بیگانه شده و مصمم است که از دو پسرش جی (لوسین ریور چاوهان) و بابی (آدیتیا گدادا) محافظت کند. آن‌ها شبانه از خانه‌شان در کالیفرنیا حرکت می‌کنند تا به سمت منطقۀ ظاهرا امن پایگاه نظامی در نوادا بروند.

اما ملیک با کابوس‌های شبانه و روحیۀ عصبی و پریشانش قطعا خیلی آدم قابل اتکایی نیست. این چیزی است که این فیلم علمی تخیلی را به یک درام روانشناسانه نزدیک می‌کند. پیرس و همکار فیلنامه‌نویسش جو بارتون علاقه‌ای به ایجاد ابهام در روایت داستان ندارند و بیشتر به دنبال این هستند که تاثیرات یک زخم روحی قدیمی را بر ذهن و روان ملیک نشان بدهند. بازیگر نقش ملیک این توانایی را دارد که درگیری‌های عاطفی عمیق شخصیت را به تصویر بکشد بدون اینکه در نشان دادن آن‌ها اغراق کند. درست است که او بدون هیچ آمادگی‌ای بچه‌هایش را برمی‌دارد و به سمت بیابان می‌برد؛ اما همچنان ما او را یک پدر مهربان و یک مرد خیرخواه می‌بینیم. بازی چاوهان هم گیرا و اثرگذار است. او نقش پسر بزرگتر را دارد که این سفر برایش مثل پایان معصومیت دوران کودکی است.

فیلمبرداری جالب توجه بنجامین کراکان، فضای گسترده و بیگانۀ صحرا را در تضاد با محیط بسیار فشردۀ داخل ماشین قرار داده است. رنگ‌بندی صحنه‌ها طیف وسیعی را در بر می‌گیرد؛ از رنگ‌های سبز فرازمینی گرفته تا انواع رنگ‌های قرمز و زرد. صداگذاری عالی پل دیویس همۀ صدا‌های روزمره را شدت بخشیده است به طوری که بعضی وقت‌ها صدای وز وز یخچال سوپرمارکت یا همهمۀ ترافیک را به خوبی می‌شود شنید. همه چیز فیلم تماشایی و با ظرافت از کار درآمده به جز پایان‌بندی آن که کاملا کلیشه‌ای و یکی از همان هرج و مرج‌های معمول فیلم‌های هالیوودی است.
 

  • کارگردان: مایکل پیرس (Michael Pearce).
  • فیلمنامه‌نویس: جو بارتون (Joe Barton).
  • بازیگران: ریز احمد (Riz Ahmed)، اوکتاویا اسپنسر (Octavia Spencer)، لوسین ریور چاوهان (Lucian-River Chauhan) و دیگران.
  • امتیاز: ۵.۸/۱۰
 
ارسال نظرات