احمد زیدآبادی در کانال شخصی تلگرامش نوشت: کیست در این دنیا که نداند تمام داستان مذاکرات وین تلاش برای بازگشت آمریکا به برجام و لغو تحریم‌های اقتصادی آن کشور علیه ایران است؟
در حقیقت، مذاکره با طرف‌های غیر آمریکایی برجام در وین، صرفاً وسیله و در واقع بهانه‌ای برای کمک به توافق ایران و آمریکا بر سر برجام است. به عبارت دیگر، چین و روسیه و سه کشور اروپایی فقط نقش میانجی و واسطه را در مذاکرات وین به عهده دارند و بدون این نقش، مذاکره با آن‌ها امری پوچ و بلااثر است.
حال در چنین وضعیتی مدیر مسئول روزنامۀ کیهان نوشته است: «ادامه تحقیر آمریکا و مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور، کمترین اقدامی است که از تیم هسته‌ای کشورمان انتظار می‌رود.»
خب اگر قرار به تحقیر آمریکاست، اصلاً چه نیازی به مذاکرات وین؟ چه نیازی به این همه اصرار برای بازگشت آمریکا به برجام؟ چه نیازی به درخواست از آمریکا برای لغو تحریم‌ها؟ چه نیازی به این همه شکوِه و گلایه و لابه از تأثیر تحریم‌ها بر زندگی مردم؟
معمولاً طرفی را در این دنیا می‌توان «تحقیر» کرد که مطلقاً نیازی به او نباشد. حال آیا نیازی به آمریکا برای لغو تحریم‌ها در میان نیست؟ اگر نیست در وین چه می‌کنید؟ و اگر هست؟ دیگر «مخالفت با نشست رو در رو با تیم هسته‌ای آن کشور» به منظور «تحقیر» آنان چه معنایی دارد؟
این رفتار‌ها مصداق ضرب‌المثل «حمام رفتن و از خزینه پرهیز کردن» است و فقط مسیر توافق را به زیانِ ایران سخت‌تر و طولانی‌تر می‌کند. از قضا سبب تحقیر آمریکا هم نمی‌شود. اگر امکان داشت طرفی را با «عدم نشست رو در رو» تحقیر کرد، به خاک سیاه نشاندن تمام دشمنان و مخالفان برای همگان کاری سهل و ساده بود!