پیش از تصرف کابل از سوی طالبان در ۱۵ اوت گذشته، پلیس شهر کابل برخی اوقات نسبت به دستگیری معتادان متجاهر در سطح شهر اقدام و آن‌ها را روانه مرکز ترک اعتیاد ابن سینا می‌کرد.
به گزارش فرارو، با قدرت‌گیری گروه طالبان برخورد شبه‌نظامیان این گروه با تجمع‌های رایج معتادان در برخی نقاط شهر کابل به ویژه در غرب کابل و در پناه پُل سوخته شدت گرفته است؛ رخدادی که برخی را نسبت به ریشه‌کن کردن اعتیاد از سوی طالبان امیدوار کرده است، هر چند که هنوز بسیاری آن را اقدام نمایشی کوتاه مدتی ارزیابی می‌کنند.
اگر پیشتر پلیس با آمبولانس‌های مراکز ترک اعتیاد به سراغ معتادان می‌رفت، این روز‌ها شبه‌نظامیان مسلح با شلیک تیر هوایی چرت معتادان غرق در تعفن و فاضلاب انباشت شده زیر پل سوخته را پاره و آن‌ها را با خشونت و تهدید روانه مرکز ترک اعتیاد می‌کنند.
چند ساعت بعد، معتادان متجاهر با سر‌های تراشیده شده و در حالی که لباس‌های سبزِ گُشاد به تن کرده‌اند، در حیات مرکز ترک اعتیاد زیر تابش شدید نور خورشید نشسته‌اند تا زمان صرف ناهار فرا برسد.
مطابق دستور طالبان آن‌ها باید ۴۵ روز در مرکز هزار تختخوابی ابن سینا بمانند؛ دوره‌ای که اغلب با خوابیدن و کشیدن خمیازه‌های پی در پی زیر تابش آفتاب پاییزی در حیات این مرز توانبخشی سپری می‌شود تا این که روز آزادی فرا برسد.
کم نیستند مردانی که مدام به این مرکز آمد و شد می‌کنند. عمال یکی از آنهاست. جوانی ۳۶ ساله که می‌گوید به شیشه اعتیاد دارد و برای چهارمین بار است که به این مرکز آورده شده و تنها ۱۰ روز پیش از آن مرخص شده بوده است. همچنین، بلال احمد که تنها ۲۲ سال سن دارد، می‌گوید که یک سال و نیم پیش در این مرکز حضور داشته و از این که دوباره به آن برگشته، خوشحال است. او می‌افزاید: به امید خدا ۴۵ روز دیگر به خانه بر‌می‌گردم.
این دو تازه وارد پس از تفتیش رایج، برای تراشیده شدن مو‌ها و ریش‌ها به آرایشگاه مرکز ترک اعتیاد منتقل می‌شوند و پس از آن به حمام می‌روند و پس از به تن کردن لباس‌های مخصوص عازم خوابگاه‌هایی می‌شوند که در هر کدام از آن‌ها ۳۰ نفر حضور دارند.
پزشکان شاغل در این مرکز نیز اذعان دارند که متادون کمی برای کمک به ترک اعتیاد معتادان به تریاک و هروئین در اختیار دارند و نمی‌توانند کمک چندانی به کاهش درد ترک اعتیاد معتادان بکنند.
به گفته کارشناسان مبارزه با مواد مخدر، ۱۱ درصد از ۳۴ میلیون نفر جمعیت افغانستان مصرف کننده مواد مخدر و ۴ تا ۶ درصد از آن نیز معتاد به مواد مخدر هستند.
طالبان از زمان بازگشت دوباره به قدرت، وعده داده اند که اجازه تولید مواد مخدر را نخواهند داد. هر چند کشت خشخاش در دوره پیشین حکومت طالبان در دهه ۱۹۹۰ ممنوع شد، اما صادرات هروئین از مناطق تحت کنترل طالبان میلیارد‌ها دلار در جریان شورش آن‌ها علیه نیرو‌های ایالات متحده و دولت مورد حمایت غرب، نصیب آن‌ها کرد.