تيم ملي فوتبال کره شمالي به فاصله يک ماه مانده تا آغاز جام جهاني شنبه راهي آفريقاي جنوبي شد.
اين اقدام عجيب اما جالب توجه فدراسيون فوتبال کره شمالي به دستور رهبر اين کشور انجام شده و کشوري که بالاترين درآمد مردم کشورش ماهيانه دو يورو است و بقيه ارزاق و البسه و نيازمندي هاي مردم از سوي دولت تامين مي شود و مردم اين کشور به هيچ وجه حق مسافرت خارج از کشور را ندارند و حتي براي مسافرت هاي شخصي در داخل کشور عجيب و غريب کره شمالي هم بايد با رضايت ژنرال هاي منطقه باشد، سفر يک ماهه تيم ملي فوتبال کره شمالي به کشور زيباي آفريقاي جنوبي نشان مي دهد که فوتبال چقدر براي سردمداران اين کشور نظامي با سيستم کمونيستي مهم است.
در هنگام ترک کشور از سوي بازيکنان، معاون اول رهبر کره شمالي هم براي بدرقه اعضاي تيم ملي فوتبال کره شمالي و حضور در رقابتهاي جام جهاني در اين مراسم حضور داشت و به شدت به بازيکنان به شيوه خاص خودشان روحيه داد.
تيم ملي کره شمالي در حالي عازم رقابتهاي جام جهاني فوتبال شد که از چهل سال پيش تاکنون، نخستين بار است که به رقابتهاي جام جهاني راه مي يابد. کشوري که استفاده از تجهيزات ماهواره اي و همچنين تلفن همراه ممنوع است، هيچ درکي از دنياي خارج از کره شمالي وجود ندارد و تنها اين رهبران و ژنرالهاي کره شمالي هستند که مي توانند از همه امکانات استفاده کنند و ماشين هاي مدل بالا سوار شوند.
در اين کشور اينترنت وجود ندارد و به تازگي استفاده از دوچرخه آزاد شده است، حالا يکي از نمايندگان قاره کهن در بزرگترين فستيوال فوتبال جهان است. جايي که دنيا چشم به اين رويداد دوخته و مطمئنا براي جهانيان حضور کره شمالي مي تواند قابل توجه باشد. کشوري که بازيهايش در جام جهاني به صورت مستقيم براي مردمانش پخش نمي شود. اين بازيها قرار است به صورت گزينش شده براي مردم کره شمالي و آن هم در صورتي که تيم ملي کره شمالي به گل رسيده باشد پخش شود و گرنه در غير اين صورت بازي تيم ملي کره شمالي براي مردم پخش نخواهد شد. همه اين اتفاقات به دستور کيم ايل جونگ مي افتد.
رهبري که سرمربي تيم ملي فوتبال کره شمالي درباره بازي شاگردانش مي گويد:« اميداورم آنها بتوانند با بازي قابل قبولي ، رضايت کيم جونگ ايل ، رهبر کره شمالي را تامين کنند.»
کره شمالي در گروه G جام جهاني با برزيل،ساحل عاج و پرتغال همگروه بوده و اولين بازي خود را 25 خرداد 89 مقابل برزيل برگزار خواهد کرد.اما آيا کره شمالي مي تواند طوفان زرد جام جهاني 1966 لندن را تکرار کند؟