تیم فوتبال امید ایران که فردا در نخستین بازی مسابقات قهرمانی زیر ۲۳ سال آسیا که حکم انتخابی المپیک ۲۰۲۰ توکیو را نیز دارد برابر ازبکستان قرار می‌گیرد. با توجه به شرایط اقلیمی و ذائقه متفاوت تایلند در یک اقدام جالب توجه یک آشپز باسابقه در ورزش و خصوصا فوتبال همراه با تیم امید به سونگلا سفر کرده تا در جنوبی‌ترین نقطه خاک تایلند هم بازیکنان ایران بتوانند از طعم و عطر متفاوت غذای ایرانی استفاده کنند.
حسین کریمی با همکاری علی ابوفاضلی از قدیمی‌ترین آشپز‌های ورزشی کشور به شمار می‌رود که با نظر حمید استیلی در این رقابت‌ها تیم امید ایران را همراهی می‌کند. آن‌ها در تمامی این سال‌ها همراه تیم‌های ملی بوده اند و به نوعی جعبه سیاه فوتبال کشورمان محسوب می‌شوند.
آقای کریمی از چه سالی آشپزی را شروع کردید و چند سال است در کنار تیم‌های ورزشی حضور دارید؟
من از سن ۱۲ سالگی به نوعی وارد این شغل شدم و به دلیل عشق و علاقه خاصی که به ورزشکاران و خصوصا فوتبال داشتم از همان اوایل کار با اهالی فوتبال در ارتباط بودم. در سال ۱۳۷۰ و زمان علی آقای پروین به عنوان آشپز تیم ملی کار خودم را آغاز کردم و سال‌ها در بازی‌ها و مسابقات مختلف تیم‌های ملی بزرگسالان و امید را همراهی کردم. علی ابوفاضلی دوست خوبم هم در تمام این سفر‌ها همراهم بوده و کمک کرده که جا دارد از او هم تشکر کنم.
اولین دوره حضورتان در کنار تیم ملی را به یاد دارید؟
سال ۱۳۷۰ قبل از بازی‌های آسیایی پکن بود که به عنوان آشپز وارد مجموعه تیم ملی شدم و در مسابقات و رویداد‌های مختلفی حضور داشتم. جام جهانی، جام ملت‌ها، بازی‌های مقدماتی حتی المپیک و مسابقات مختلف آسیایی باشگاه‌ها.
شما در ۲ اتفاق تاریخی فوتبال ایران یعنی صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ و اولین پیروزی تاریخ فوتبال ایران در جام جهانی مقابل آمریکا هم حضور داشتید.
بله این ۲ خاطره که از مهمترین و بهترین بخش‌های تاریخ زندگی من است. در ملبورن کنار تیم ملی بودم و آن روز‌های خاطره انگیز را هرگز فراموش نمی‌کنم. زمان بازی هم وارد استادیوم شدیم و حتی بعد از پایان مسابقه در زمین کنار بچه‌ها بودیم. یکی از بهترین خاطرات فوتبال زندگی من آن روز رقم خورد. در جام جهانی فرانسه و جام جهانی برزیل هم کنار تیم ملی بودم، همچنین مسابقات مختلف دیگر از جمله جام ملت‌ها.
چه خاطره خاصی از آن رویداد‌ها دارید؟
برای ما که همه آن روز‌ها و اتفاقات خاطرات فراموش‌ناشدنی است، اما امروز که به گذشته نگاه می‌کنم خیلی برایم جذاب است وقتی می‌بینم حمید استیلی بازیکن جوان تیم ملی بود و حالا سرمربی تیم امید و من این سال‌ها را به چشم دیدم. علاقه خاصی به آقا حمید از همان زمان داشتم. بازیکن زحمت‌کشی در داخل زمین بود و محترم، مودب و با اخلاق بیرون زمین. بین بچه‌ها همیشه به عنوان یکی از بامعرفت ترین‌ها معروف بود. اینجا هم وقتی امر کرد بدون معطی روی چشم گذاشتم و با جان و دل آمدم. برای من این کار عشق است. هرجا بتوانم به عشق کشور عزیزم و تیم‌های ملی می‌آیم.
حضور آشپز چقدر در کنار تیم‌های ملی مهم است؟
این را که بیشتر باید از بچه‌ها بپرسید، ولی از نظر من بچه‌ها وقتی از تمرین یا بازی می‌آیند و غذای آشنای ایرانی می‌بینند حالشان عوض می‌شود. البته ما هم سعی می‌کنیم با کمک و کنترل تیم پزشکی غذای سالم و مفید برای بچه‌ها تهیه کنیم. به هر حال قرمه‌سبزی ایرانی آن هم در یک سفر طولانی واقعا حال و هوای روحی بچه‌ها را عوض می‌کند.
آقای کریمی شما با خیلی از تیم‌های ملی بوده‌اید حتی تیم‌های المپیک ایران، این تیم را چظور می‌بینید؟
این تیم برای من رنگ و بوی متفاوتی دارد. با خیلی از تیم‌ها بودم، حتی تیم المپیک در استرالیا با آقای بگوویچ و مربیان دیگر، اما به نظر من این تیم بهترین است. بهتر از این تیم بین تیم‌های المپیک ایران در سال‌های گذشته ندیده‌ام. یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایم این است که بچه‌ها بتوانند این کار را به نتیجه برسانند و خستگی از تن همه ما در برود.
می‌دانستید حماسه‌های تاریخ فوتبال ما با حضور شما رقم خورده؟ اینبار چطور؟ ملبورن، فرانسه و حالا تایلند؟
برای خودم هم جالب بود، خدا کند همینطور باشد و این بچه‌ها در کنار حمید استیلی سربلند باشند