توني بلر براي اولين بار به اين موضوع اذعان كرد كه وي به درخواست‌هاي مشاوران و وزراي كابينه‌اش براي مانع شدن از بروز جنگ توسط رييس جمهور آمريكا بي‌توجهي كرده بود، چون وي معتقد بود كه آمريكا در به راه انداختن جنگ عراق كار درست را انجام مي‌دهد.
نخست وزير انگليس همچنين به اين موضوع اذعان داشت كه وي پيشنهاد جورج بوش رييس جمهور آمريكا مبني بر كنار گذاشتن انگليس از اين مناقشه را نپذيرفته بود.
بلر همچنين اعتراف كرد كه اي كاش به جاي انتشار گزارش مربوط به سلاح‌هاي كشتار جمعي صدام كه به شدت وجهه وي را خدشه دار كرد، گزارش هاي كامل كميته اطلاعاتي مشترك را منتشر كرده بود.
نخست وزير سابق انگليس در مستند بي.بي.سي به صراحت اعتقاد اكثر نزديكان و حاميانش مبني بر اينكه بلر هرگز از موضعش به عنوان قوي‌ترين هم پيمان آمريكا در راستاي تلاش براي مجبور كردن بوش به حركت در مسير ديپلماتيك به جاي مسير نظامي استفاده نكرده، تاييد كرد.
در اين مستند كه شامل اظهارات اكثر اطرافيان بلر از جمله سر ديويد مانينگ مشاور سياست خارجي وي، جرمي گرينستاك سفير وقت انگليس در سازمان ملل، جك استرا وزير خارجه سابق انگليس و حتي كالين پاول وزير خارجه سابق آمريكا است، مشخص شد كه در مورد شتاب براي به راه انداختن جنگ عراق شك و ترديد‌هايي وجود داشته است.
بلر گفت: «به نظر من، اگر مشخص بود كه كل ماهيت مسيري كه صدام در مورد اين موضوع (وجود سلاح‌هاي كشتار جمعي در عراق) با آن برخورد مي‌كند تغيير كرده، من باز هم از اقدام نظامي حمايت مي‌كردم.»
اين مستند همچنين موضوع برگزاري ديداري كه بوش در آن به اين موضوع پي برد كه بلر را در همراهي در جنگ عراق با خود به همراه دارد، فاش كرد. اين ديدار در سپتامر 2002 در كمپ ديويد انجام شد.
در اين برنامه فاش شد كه تنها چند روز قبل از راي‌گيري در مورد به راه انداختن جنگ عراق در مجلس عوام انگليس، بوش طي تماسي تلفني به بلر گفته بود كه از حضور در جنگ عراق كناره‌گيري كند.
بلر نيز اين موضوع را تشريح كرد كه چرا وي اين پيشنهاد را نپذيرفته است. وي گفت: او (بوش) هميشه در جريان مشكلاتي كه من با آنها دست و پنجه نرم مي‌كردم، بود. بوش معتقد بود كه ما نبايد در نهايت در مورد اين موضوع با تغييرات بنيادين در انگليس روبرو شويم.
بلر گفت: «بوش به من اعلام كرد "مي‌دانم كه اين موضوع بسيار سخت است و آمريكا خود مي‌تواند با ابزار نظامي اين كار (حمله به عراق) را انجام بدهد و اگر مي‌خواهي در اين حمله نظامي شركت نكن. بلر نيز در ادامه اعلام كرده بود كه من معتقد بودم كه ما نبايد از حمله به عراق كنار مي‌رفتيم.»
از سوي ديگر، روزنامه ديلي تلگراف گزارش داد: دوستان بلر اعلام كردند، نخست وزير سابق انگليس سه سال قبل از ترك قدرت با بحران غير عادي راي اعتماد كه تقريبا مي‌توانست باعث استعفاي وي در آن زمان شود، روبرو بود.
در بهار سال 2004 بلر به دليل ناكامي در تضميمن ايجاد صلح پايدار در عراق بسيار ناراحت بود و به خاطر امتناع‌اش از تعيين زمان براي ترك دفتر نخست وزيري، روابطش با گوردون براون وزير خزانه‌داري سابق انگليس و نخست وزير فعلي اين كشور متزلزل شده بود.