بعد از گذشت یک ماه‌واندی از برگزاری بازی فینال جام حذفی در اهواز که تبدیل به یکی از عجیب‌ترین بازی‌های فوتبال در ایران شد، اختلافات درباره صدور رأی نهایی برای خاطیان پابرجاست.
به گزارش شرق، اگرچه روز گذشته کمیته اخلاق بعد از بی‌توجهی دیگر نهاد‌های نظارتی، حکمی را صادر و متخلفان را به محرومیت و پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد، ولی فدراسیون فوتبال بلافاصله نسبت به این حکم اعتراض و این کمیته را فاقد صلاحیت رسیدگی به این پرونده توصیف کرد.
دو ساعت سردرگمی، چند روز سکوت و البته یگان ویژه
۱۲ خردادماه قرار بود پرسپولیس و داماش گیلانیان از ساعت ۲۱ به مصاف هم بروند و فینال جام حذفی را برگزار کنند؛ همه‌چیز به نظر آماده می‌رسید که خبر رسید گیلانی‌ها علاقه‌ای به حضور در زمین ندارند؛ دلیل؟ ۴۰۰ نفر از تماشاگران آن‌ها بیرون از ورزشگاه مانده بودند و مسئولان برگزارکننده بازی، نتوانسته بودند جایی برای آن‌ها در نظر بگیرند.
از مسئولان اصرار و از داماشی‌ها انکار! این‌طور شد که جرقه یک بازی جنجالی زده شد؛ مسئولان سازمان لیگ و در رأس آن‌ها سعید فتاحی، تلاش کردند با ریش‌سفیدی، جنجال به‌وجودآمده را برطرف کنند؛ فتاحی در اقدامی که نشان از مدیریت بالایش داشت (!)
با آوردن علیرضا بیرانوند و دادن میکروفن به دست او کاری کرد تا مثلا تماشاگران پرسپولیسی جایگاه مرتبط با داماشی‌ها را تخلیه کنند تا آن‌ها هم جایی برای نشستن داشته باشند.
در نهایت این مورد مدیریتی هم اثر نکرد تا بازی به تعویق بیفتد. اگرچه مسئولان در تلاش برای برگزاری بازی با حداقل تأخیر بودند، ولی در نهایت به جایی نرسیدند تا خبر دهند بازی لغو شده است.
لغو بازی، آن هم بعد از انتظار چندین‌ساعته مردم و مخاطبان با اعتراض گسترده تماشاگران در ورزشگاه همراه شد تا آن‌ها هم با شکستن تعدادی صندلی، اعتراضشان به این مورد را نشان دهند. از اینجا به‌بعد بود که مشخصا، کار از دست مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ در رفته بود؛ با تماس و پیگیری وزیر ورزش، اما عنوان شد این بازی هرطور شده باید برگزار شود.
تماشاگرانی که ورزشگاه را ترک کرده بودند رفته‌رفته به ورزشگاه برگشتند با این تفاوت که این‌بار جایی هم برای تماشاگران گیلانی در نظر گرفته شد. سرانجام، اما بعد از دو ساعت تأخیر، فوتبال ایران یکی از دیرترین بازی‌ها را به چشم خودش دید و پرسپولیس جام قهرمانی را بالای سر برد. البته آن‌قدر اتفاقات این بازی زشت و زننده بود که خیلی سریع کمیته‌ای برای بررسی اتفاقات تشکیل شد.
یکی از اولین آرای صادرشده در این زمینه را کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال داد که طی آن فعالیت سعید فتاحی به‌عنوان مسئول برگزاری بازی به حالت تعلیق موقت درآمد. این اتفاقات درست در زمانی رخ داد که مهدی تاج در ایران نبود و خیلی سریع نتوانست یا بهتر اینکه نخواست واکنش نشان دهد؛ سرانجام ۴۸ ساعت بعد او در شبکه‌های مجازی پستی منتشر کرد و با خط‌ونشان‌کشیدن برای یکی از نماینده‌های مجلس که «پاسخش را به وقت مقتضی» خواهد داد، خبر داد به زودی به این پرونده رسیدگی می‌شود.
«به زودی» مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، خیلی هم زود نبود؛ آن‌ها بعد از چند روز تشکیل جلسه‌ای دادند و «یگان ویژه» را یکی از مقصران اصلی آن بازی معرفی کردند. تاج با بیان اینکه مسئولیت امنیت بازی برعهده یگان ویژه است، از اطرافیانش، به‌ویژه سعید فتاحی و حیدر بهاروند حفاظت کرد و تقصیر آن‌ها در آن بازی را کم‌رنگ جلوه داد.
از قطعی به دائمی
صحبت‌های مهدی تاج که این‌بار برخلاف گذشته با همراهی نصفه‌ونیمه مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش هم همراه شد، نگاه‌ها را به سمتی برد که از برخورد ضربتی با مسئولان سازمان لیگ جلوگیری شود. حتی کمیته ویژه بررسی اتفاقات بازی فینال که با شعار «رسیدگی سریع» به این پرونده هم تشکیل شده بود نتوانست کاری از پیش ببرد.
در این بین، اما کمیته اخلاق وعده داد پیگیری‌هایش را ادامه می‌دهد و رأی نهایی را صادر می‌کند. این‌طور شد که این کمیته سه نفر خاطی را دعوت کرد؛ حیدر بهاروند؛ رئیس سازمان لیگ، سعید فتاحی؛ مسئول برگزاری رقابت‌ها و عبدالکاظم طالقانی؛ عضو هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال و رئیس هیئت فوتبال استان خوزستان. این سه نفر که دیگر به حمایت‌های مهدی تاج، رفیق اصلی‌شان، دلگرم بودند، به دعوت کمیته اخلاق بی‌اعتنایی کردند؛ آن هم نه یک‌بار، بلکه دوبار.
آن‌ها که خود را در حلقه نزدیک به مهدی تاج می‌دیدند هراسی از کمیته اخلاق نداشتند (ندارند)، چون اعتقاد داشتند (دارند) تا وقتی رئیس هوایشان را دارد ریسک زیادی تهدیدشان نمی‌کند. کمیته اخلاق، اما پرونده‌ای را که به جریان انداخته بود پیش برد و سرانجام روز گذشته رأی نهایی‌اش را صادر کرد؛ حیدر بهاروند به پنج سال محرومیت از فعالیت‌های فوتبالی و پرداخت جریمه نقدی، سعید فتاحی به دو سال محرومیت به‌علاوه پرداخت جریمه و طالقانی هم به پرداخت جریمه محکوم شد. درواقع محرومیت مقطعی آن‌ها به صورت دائمی درآمد.
به رفقایم کاری نداشته باشید!
بلافاصله بعد از انتشار این خبر فدراسیون فوتبال از طریق صلاحیت سخنگویش به انتشار این رأی واکنش نشان داد و کمیته اخلاق را فاقد رسیدگی به چنین پرونده‌ای عنوان کرد. فدراسیون فوتبال با بیان اینکه رسیدگی به چنین پرونده‌هایی کار کمیته انضباطی است نه کمیته اخلاق، به‌طور ضمنی رأی صادرشده را بی‌اساس دانست.
تاج به‌صورت علنی در کنار رفقایش قرار گرفت و یک بار دیگر علیه کمیته اخلاق شد. رفقای تاج هم که پیش‌تر با نرفتن به کمیته اخلاق بی‌اعتنایی‌شان به این نهاد را نشان داده بودند، روز گذشته دوباره بر این موضوع تأکید کردند و خبر دادند که کمیته اخلاق صلاحیت رسیدگی به این پرونده را ندارد.
البته استناد تاج و رفقا به بی‌صلاحیتی کمیته اخلاق در رسیدگی به این پرونده هم برگرفته از تعریفی است که خود فدراسیون برای کمیته‌هایش در نظر گرفته؛ فدراسیون درباره پرونده‌های انضباطی سه کمیته دارد که اخلاق، انضباطی و استیناف نام دارند.
برای هرکدام هم تعریف ویژه‌ای دارد؛ مثلا درباره کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال آمده که «این کمیته یکی از ارکان قضائی فدراسیون محسوب می‌شود که مسئولیت تعیین آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مربوط به رعایت مسائل اخلاقی و فرهنگی و بازی جوانمردانه همچنین نظارت بر نحوه اجرای این آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌های مصوب و تصمیم‌گیری درخصوص موارد عدم رعایت اصول اخلاقی، فرهنگی و بازی جوانمردانه را بر عهده دارد».
تاج و رفقایش طبق همین تعریف و البته تعریفی که برای کمیته انضباطی کرده‌اند، اصرار دارند که رأی صادرشده بی‌اساس است. در تعریف کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال آمده است: «این کمیته یکی از ارکان قضائی فدراسیون محسوب می‌شود که می‌تواند براساس مفاد اساسنامه فدراسیون و آیین‌نامه انضباطی محرومیت‌هایی را برای باشگاه‌ها، آژانس‌ها، بازیکنان، مربیان و مسئولین باشگاه‌ها در نظر بگیرد».
این همان چیزی است که تاج و مسئولان سازمان لیگ به آن اشاره می‌کنند و می‌گویند محرومیت‌های مرتبط با تأخیر و بی‌نظمی در بازی در حوزه کمیته انضباطی است و نه اخلاق. بااین‌حال اگر در مواردی این دو کمیته اختلاف‌نظر داشته باشند، آن وقت پای کمیته سوم یعنی کمیته استیناف فدراسیون فوتبال به میان می‌آید؛ کمیته‌ای که می‌تواند با رأی نهایی‌اش یک پرونده را مختومه کند: یا به سود این طرف یا به سود آن طرفی‌ها!
کمیته استیناف با تیم تاج است؟
مشکلی که در این بین وجود دارد این است که مسئول کمیته استیناف با نظر رئیس فدراسیون فوتبال انتخاب می‌شود؛ این یعنی آنکه هرچقدر هم که پرونده‌ای پر از ابهام باشد، باز رأی نهایی چربشی به سمت رئیس و دایره نزدیک به او خواهد داشت. این مورد البته در تعریف کمیته استیناف هم گنجانده شده که رئیس فدراسیون نقشی کلیدی در تعیین رئیس کمیته استیناف دارد.
«این کمیته یکی از ارکان قضائی فدراسیون محسوب می‌شود که صالح به رسیدگی نسبت به کلیه آرا و تصمیمات قابل تجدید نظر می‌باشد و شامل یک نفر رئیس، یک معاون به‌علاوه سه عضو دیگر است که با پیشنهاد رئیس فدراسیون و پس از تصویب هیئت‌رئیسه با حکم رئیس فدراسیون منصوب می‌شوند».
این بخش از تعریف که می‌گوید «با پیشنهاد رئیس فدراسیون و پس از تصویب هیئت‌رئیسه با حکم رئیس فدراسیون منصوب می‌شوند»، همان بخشی است که می‌تواند همه‌چیز را به نفع مهدی تاج و رفقای نزدیکش برگرداند؛ حالا درباره همین پرونده اگر قرار باشد سرنوشتش به کمیته استیناف کشیده شود (کمااینکه کشیده شده)، می‌شود متصور بود که یا این آرا کاملا برگردانده می‌شود یا اینکه آن‌قدر تلطیف می‌شود تا کسی ناراضی نباشد؛ هرچند شاید (یک درصد) رأی کمیته استیناف هم به همین شدت خاطیان را جریمه کند که آن وقت باید گفت: حلقه نزدیک تاج در آستانه فروپاشی است؛ او همین حالا علی کفاشیان و عباس ترابیان را تقریبا از‌دست‌رفته می‌بیند و اگر قرار باشد نایب‌رئیس دومش یعنی حیدر بهاروند و مسئول کارکشته‌اش (!) یعنی سعید فتاحی را هم از دست بدهد، دیگر تنهاتر از قبل می‌شود.