همان هفتههای اولی که «میسیسیپی نشسته میمیرد» روی صحنه تالار وحدت رفته بود، کارشناسان فروش گیشه فکرش را نمیکردند که این نمایش دو میلیارد بفروشد و رکورددار تاریخ تئاتر ایران شود. هم نمایشنامه، نمایشنامه سختی بود و هم اجرا نامتعارف بود. اما با گذشت دوهفته از اجرا همه پیشبینیها غلط از آب درآمد و نمایش «میسیسیپی نشسته میمیرد» اصول گیشه و کیفیت را به هم ریخت.
به گزارش شهروند، تا بوده، اینگونه بوده که نمایشهای کمتر هنری، گیشه بهتری نسبت به تئاترهای هنری داشتهاند، اما اینبار آنطور که عباس غفاری، یک منتقد تئاتر میگوید؛ هم گیشه قابل قبول بود و هم تئاتر با کیفیت. به هرحال فروش این تئاتر دومیلیاردی شد و حالا همان نمایش با تعویض تنها یکی از بازیگران قرار است از میانههای پاییز امسال درست همزمان با اجرای تئاتر میلیاردی بینوایان بهعنوان گرانترین نمایش تاریخ تئاتر ایران در تالار وحدت اجرا شود.
این نمایش از ابتدای مهرماه سال گذشته روی صحنه رفت و در ١٠روز آخر تمام بلیتهای آن به فروش رفت. حالا عباس غفاری درباره اهمیت همزمانی یک کار پرفروش و با کیفیت توضیح میدهد: «اگر کاری این دو شاخصه را بهطور همزمان داشته باشد، نور علی نور است و تقریبا کار کاملی است؛ اگر چه کمفروشبودن یک کار دلیل بدبودن و پرفروشبودن آن هم دلیل بر خوببودن آن نیست.» او معتقد است که هر هنرمندی اثر خود را برای جذب مخاطب تولید میکند: «البته هنرمند میتواند مخاطب خود را در دستهبندیهای کودک، افراد تحصیلکرده یا هر دستهبندی دیگری قرار دهد.»
به گفته این منتقد تئاتر، کسانی که در بخش فروش و آماری تئاتر کارشناس هستند، فکرش را نمیکردند که این نمایش پرفروشترین نمایش تاریخ تئاتر شود، حتی با وجود اینکه همایون غنیزاده همیشه مخاطبهای خود را داشته است: «به هرحال این نمایش، کلا نمایشنامه سختی داشت و هم اجرای آن غیرمتعارف بود، اما بعد از یکی دوهفته، تمام پیشبینیها اشتباه از آب درآمد و میسیسیپی کار پرفروش سال شد.»
او معتقد است که دلایل پرفروششدن این نمایش شیوهای است که همایون غنیزاده برای نمایش درنظر گرفته بود: «بازیگرانی هم که برای این کار درنظر گرفته شده بودند، یکی دیگر از دلایل جذب مخاطب بود درحالی که نام غنیزاده هم همواره مخاطبان خود را داشته است؛ بنابراین برخی به دلیل آشنایی با شیوه کار، به تماشای نمایش نشستند. در کنار همه اینها، نمایش تبلیغات خوبی داشت، ضمن اینکه مخاطبان و برخی هنرمندان هم بعد از تماشای آن، در صفحات اجتماعی از آن مینوشتند، بنابراین همه اینها دست به دست هم داد تا کار رکورددار شود.»
غفاری میگوید: میسیسیپی جزو کارهایی بود که نه ابتذال به آن راه داشت، نه بیمحتوا بود و نه از سلبریتیها به خاطر جذب مخاطب استفاده شده بود: «بازیگران به فراخور نقشها انتخاب شده بودند و بازیهای خوبی داشتند.» این را هم باید درنظر داشت که در کشورهای دیگر تئاترهای پرفروش اغلب تعطیل نمیشوند و گاه تا یکی دوسال هم روی صحنه میروند، اما از آنجایی که تئاتر فاخر کمتر در سبد کالای خانواده ایرانی است، اجرای تئاترهای پرفروش هم ممکن است در سالهای بعد دوباره تکرار شود. البته تئاترهای کمدی و موزیکال هم در ایران از این قاعده مستثنی هستند و ممکن است به دلیل داشتن مخاطب عام و همیشگی حتی یکی دوسال روی صحنه باشند.
به هرحال دومین اجرای نمایش میسیسیپی نشسته میمیرد، در پاییز امسال تقریبا با همان بازیگران قبلی روی صحنه میرود و تنها بهرام افشاریان به جای بابک حمیدیان در آن نقش بازی خواهد کرد. ویشکا آسایش، سجاد افشاریان، بابک حمیدیان، سیامک صفری، همایون غنیزاده، داریوش موفق، امیر احمدزاده، ایمان فتاحی، هومان محمدحسینی مجموعه بازیگران این تئاتر در سال گذشته بودند.
سال قبل نمایش میسی سی پی نشسته میمیرد، بیش از ٤٠هزار مخاطب را در اجرای دوماهه به سالن تالار وحدت کشاند؛ درحالی که اجرای تئاتر سقراط از سال ١٣٩٢ تا ١٣٩٥، ٤بار تمدید شد و هربار حدود ٣٠هزار نفر را به تماشای تئاتر جذب کرده بود.