حذف پیک نوروزی و جایگزین شدن طرح «عید و داستان» از جمله‌های طرح‌های جدید آموزش و پرورش است که مدت زمان زیادی از طرح آن نمی‌گذرد، اما برخی مؤسسات تجاری آموزشی به دنبال کسب سود از این مسیر می‌گردند.
به گزارش فارس، دو هفته پیش رضوان حکیم‌زاده معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش، خبر حذف پیک‌های نوروزی و جاگزین شدن طرح «عید و داستان» یا همان داستان نویسی، روایت داستان و داستان خوانی را اعلام کرد.
این طرح هم مثل سایر طرح‌ها مخالفان و موافقانی دارد؛ موافقان طرح عنوان می‌کنند با توجه به تجربه شکست خورده پیک‌های نوروزی، این طرح راهی برای رشد خلاقیت و همچنین افزایش سرانه کتابخوانی دانش‌آموزان در کشور است.
ابوالقاسم جامه‌بزرگ مدیرکل اسبق آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش با مفید ارزیابی کردن طرح جایگزینی داستان خوانی با پیک نوروزی اظهار داشت: «داستان‌نویسی خلاقیت دانش‌آموز را افزایش می‌دهد و اگر این طرح مثل پیک‌های نوروزی جنبه قالبی پیدا نکند و خلاقانه ادامه پیدا کند، می‌تواند به تفریحات ضمن عید نوروز خانواده‌ها هم جهت بدهد».
مؤسساتی که در نظام آموزشی به دنبال نان هستند.
اما یکی از مشکلات پیش روی نظام آموزشی کشور وجود تُجّاری است که همواره به دنبال راهی برای گرم کردن بازار خود با توجه به نیاز‌ها و مسائل مختلف آموزشی هستند.
در این میان و پس از اعلام حذف پیک‌های نوروزی و جایگزینی طرح «عید و داستان» باز هم عده‌ای در تلاش هستند با تولید محصولاتی ظاهراً آموزشی و باطناً تجاری به بهانه آموزش داستان‌نویسی برای خود کسب درآمد کنند.
این مؤسسات آموزشی که علاقه شدیدی به ایجاد رقابت در بین دانش‌آموزان دارند تنها دو هفته پس از اعلام خبر حذف پیک نوروزی دست به کار شده و نرم‌افزار آموزش داستان‌نویسی طراحی کرده‌اند!
معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش در گفت‌وگو با فارس با تأکید بر عدم تأیید این قبیل نرم‌افزار‌ها و وسائل کمک آموزشی برای تولید داستان‌های نوروزی اظهار داشت: داستان‌نویسی عیدانه دانش‌آموزان هیچ احتیاجی به نرم‌افزار و ابزار کمک آموزشی ندارد و دانش‌آموزان حتی بدون کتاب و شنیدن داستان‌های والدین خود می‌توانند در این طرح مشارکت کنند.
وی افزود: حتی اجباری بر خرید کتاب وجود ندارد و فضای این طرح مبتنی بر رقابت نخواهد بود.
به نظر می‌رسد والدین و معلمان در اجرای درست طرح «عید و داستان» نقش بسیار مهم و مؤثری دارند؛ اگر اجرای این طرح بخواهد به رقابت دامن بزند و والدین و معلمان به‌جای دستیابی به اهداف تربیتی این طرح که پرورش خلاقیت و ایجاد الفت بیشتر دانش‌آموزان با کتاب است به دنبال اول شدن دانش آموزان باشند، از هم‌اکنون باید این طرح را شکست خورده دانست.
شرط موفقیت این طرح در کنار سیاست‌گذاری درست وزارت آموزش و پرورش، به خارج شدن خانواده‌ها و معلمان از قالب‌های کهنه‌ای بازمی‌گردد که همواره مانع تحول و رشد خلاقیت در دانش‌آموزان بوده است؛ قالب‌هایی، چون انتظار نفر اول و برتر شدن دانش‌آموز که روح لطیف یک دبستانی را در عرصه آموختن دچار استرس و نگرانی می‌کند و نه تنها داستان شنیدن و کتاب خواندن را برای او ناگوار می‌کند بلکه این طرح را به سرنوشت ناکام پیک نوروزی دچار می‌کند.