مهندسان ناسا در تلاشند تا لباس فضانوردی جدیدی مجهز به به سیستم تخلیه مواد دفعی طراحی کنند تا فضانوردان مجبور نباشند در مواقع اضطراری، خود را به سرویس بهداشتی ایستگاه فضایی یا سفینه خود برسانند.
به گزارش خبرآنلاین، فعالیت‌های کاری فضانوردان در خارج از ایستگاه یا سفینه فضایی، معمولا بسیار کند و طولانی است و گزینه‌های ساده‌ای مانند توقف چند دقیقه‌ای کار برای استراحت یا اجابت مزاج، امکان‌پذیر نیست.
فضانوردان با رعایت رژیم غذایی برنامه‌ریزی‌شده و رعایت دستورالعمل‌های دقیق، سعی می‌کنند احتمال لزوم مراجعه به سرویس بهداشتی و موارد این‌چنینی را به حداقل کاهش دهند یا تا پایان عملیات فضایی، وضعیت اورژانسی را تحمل می‌کنند؛ اما در محیط خطرناک و پراسترس فضا،کمترین ناراحتی می‌تواند به کاهش دقت عملکرد فضانوردان و بی‌ثمر ماندن ساعت‌ها تلاش منجر شود.
سه نمونه از لباس‌های فضانوردی آینده ناسا که هنوز به نتیجه‌ای نرسیده است.
عدم پیش‌بینی سرویس بهداشتی اضطراری البته منحصر به فضانوردان نیست و خلبانان هواپیماهای دوربرد نظامی هم که ساعت‌ها در هوا پرواز می‌کنند، شرایط مشابهی دارند. در ناسا اما از زمان مأموریت‌های آپولو، کسی به این ویژگی توجهی نکرده بود؛ با این حال مهندسان ناسا در حال طراحی لباس‌های فضایی جدیدی هستند که هم به کار مأموریت‌های قرن بیست‌ویکم بیاید و هم آسایش بیشتری برای فضانوردان فراهم کند. گفته می‌شود که لباس‌های فضایی جدید، احتمالا شباهت‌هایی با لباس‌های فضایی دهه ۱۹۷۰ (۱۳۵۰) خواهند داشت.
لباس‌های سیستم نجات خدمه اوراین
لباس‌های فضایی جدید با عنوان «لباس‌های سیستم بقای خدمه اوراین» (Orion Crew Survival Systems Suits) شناخته خواهند شد، زیرا فضانوردان، آن‌ها را در سفینه فضایی اوراین (بخوانید او-را-یه-ن) خواهند پوشید. اوراین، نسل بعدی سفینه‌های سرنشین‌دار ناساست که انسان‌ها را تا فضای بیرون از مدار زمین حمل خواهد کرد. البته اوراین قرار نیست به مریخ سفر کند، اما آن‌قدر مستحکم هست که انسان‌ها را به ماه یا سیارک‌های نزدیک برساند و دوباره به زمین برگرداند.
نمونه‌ای از لباس سیستم بقای خدمه اوراین
البته اوراین به سرویس بهداشتی مجهز است و قرار نیست لباس‌های جدید، جای توالت‌های سفینه را بگیرند؛ اما ناسا این لباس‌ها را طوری طراحی کرده است که فضانوردان را قادر می‌کند تا در صورت حادثه‌ای اضطراری مانند افت فشار در سفینه یا پیش آمدن هر نوع شرایط دیگری که آن‌ها را مجبور به ماندن در لباس‌ها می‌کند، تا ۶ روز در آن‌ها دوام بیاورند و نیازی به اجابت مزاج در سرویس بهداشتی سفینه نداشته باشند. بدین‌منظور، فضانوردان باید بتوانند بدون درآوردن لباس فضایی، آب و غذا مصرف کنند و ادرار و دفع انجام دهند.
سیستم توالت برای بانوان
در لباس‌های جدید، نوعی کیسه دفع تعبیه شده که شبیه به لباس‌های آپولو است. همین‌طور، بخشی شبیه به کاندوم در آن تعبیه شده تا ادرار مردان را جمع‌آوری کند. بااین‌حال، یکی از مهندسان ناسا به نام «کرستین جانسون» (Kirstyn Johnson) گفته است که سیستم جمع‌آوری ادرار برای بانوان هنوز به نتیجه نرسیده است.
خانم جانسون که مسئول طراحی و ساخت سیستم‌های داخلی اوراین و لباس‌های فضانوردان در این مأموریت است، چنین توضیح می‌دهد: «واضح است که به دلیل آناتومی و شکل هندسی بدن، طراحی این سیستم برای بانوان، کمی مشکل‌تر خواهد بود. بااین‌حال باید به فکر مسائل دیگری مانند دوره ماهانه بانوان هم باشیم.»
البته این مسئله برای بانوان می‌تواند تا حدودی با خوردن قرص‌های ضدبارداری کنترل شود؛ هرچند ناسا قصد ندارد تا با چنین دستورالعمل‌هایی، کنترل بانوان را بر مسائل شخصی‌شان تحت تأثیر قرار دهد.
ناسا در حال مطالعه و بررسی زمینه‌های مختلف مانند صنعت کمپینگ است که می‌تواند به مشکل لباس‌های فضایی کمک کند. آن‌ها در حال بررسی روش‌های مختلف قضای حاجت در نقاط غیرمعمول مانند طبیعت بکر و دوردست هستند.
هرچند ناسا در مورد طراحی این لباس‌ها تا حدی سکوت اختیار کرده، اما می‌توان حدس زد که نتیجه نهایی چیزی شبیه به ابزاری خواهد شد که زنان خلبان از آن استفاده می‌کنند.