آیت الله ابراهیم امینی در پیامی متفاوت به مناسبت ارتحال آیت الله هاشمی رفسنجانی اینگونه نوشت:علی رغم آنکه همه دنیایت را فدای انقلاب و نظام کردی، در این اواخر به شما بی مهری های فراوان شد، مظلوم تر از شهید بهشتی بودی.
متن پیام آیت الله امینی بدین شرح است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون.
حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی!
خبر درگذشت و فقدانت را به من دادند. خدا می داند آنچنان این مصیبت اندوه بار، جانکاه، ناگوار و دردآور بود که ساعت ها گریستم ؛ زیرا برادری بصیر، سنگ صبوری مدبر، همسنگری صمیمی و یار و رفیقی شصت ساله را از دست داده ام.
گرچه متاسفانه ظاهرا جسم شما دیگر در کنار ما نیست، اما شما را همچون همیشه "زنده” می دانم ؛ چون انقلاب باید”زنده” بماند.
شما در هسته اصلی مبارزات قبل از انقلاب بودید، زندانی شدید، تبعید شدید، شکنجه شدید، ولی دست از همراهی امام عزیز و بزرگوارمان برنداشتید و پس از پیروزی انقلاب به عنوان یکی از استوانه های نظام در سمت های مختلف ؛ از جمله فرماندهی جنگ، ریاست قوه مقننه، ریاست قوه مجریه در دوران پس از جنگ و عصر سازندگی، ریاست مجلس خبرگان و ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، وفادارترین و دلسوزترین فرد به نظام، رهبری و مردم بودید.
علی رغم آنکه همه دنیایت را فدای انقلاب و نظام کردی، در این اواخر به شما بی مهری های فراوان شد، مظلوم تر از شهید بهشتی بودی و تحمل و صبر کرده و مکررا در ناملایمات روزگار می فرمودید:” اگر صبر نکنم چه کنم؟! اصل نظام به خطر می افتد”، اما از شما در مقابل عوام فریبان و دشمنان حقیقی و پنهان انقلاب که طرفدار دین منهای روحانیت بودند، حمایت نکردند.
مصیبت بزرگ فقدان شما را به حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، مراجع عظام تقلید و علمای اعلام، بیت شما ؛ به ویژه همسر و آقازادگان محترم و عموم علاقمندانتان تسلیت عرض می نمایم و از خداوند متعال علو درجات و صبر و اجر به بازماندگان مسئلت دارم.
خداحافظ رفیق بی بدیل روزهای سخت و بحرانی ایران!
سلام مرا به امام و رفقای شهیدمان برسان.
دور نیست آن زمان که من نیز به شما ملحق شوم.
از شمار دو چشم یک تن، کم از شمار خرد هزاران بیش.
ادمی را به گریه وا می داشت
اما راستی چرا یاران دیرین هاشمی این همه به او جفاکردند؟!
و در مقابل هجمه ها از او دفاع ننمودند؟!
قطعا روزگار ازی پس برآنان دشوار خواهد شد، چرا که به هر حال او پشتوانه ای وزین، بی بدیل و قابل قبول برای ملت بود! حیف، و صدافسوس! که دستمال به دست ها همیشه ی تاریخ میان بزرگان این مرز و بوم اختلاف انداختند و بهره های فراوانی بردند!
دسیسه های اتاق فکر شیطانی در زمان ناصرالدین شاه چه برسر این مملکت آورد؟!
دسیسه های شیطان 1یراستعمار چگونه وحدت میان آقای کاشانی و آقای مصدق را بهم زد؟! وهنوز ، هنوز هم ریشه های این کینه افکنی میان طرفداران این دو بزرگوار وجود دارد!
بهشتی را چه کسانی مورد هجمه قرار دادند؟! و چه کسانی گوسفند وار حرف های آنان را نشخوار کردند؟!
نتیجه چه شد؟! چند نفر آدم! به معنی کلمه آدم! مثل بهشتی داشتیم؟!
و باز بخواب رفتیم!!!
تاختیم!!و متاسفانه باور کنیم که انسان های مؤمنی نیستیم! چون تابحال از یک سوراخ بارها گزیده شده ایم! هنوز هم فکر می کنیم انقلابی هستیم!!و به واسطه ی این کفران نعمت و ناسپاسی هر روز می گوییم دریغ از دیروز!!بیایید از هم اکنون برای روزی که تنها بازمانده ی این کشتی طوفان زده را دیگر درمیان نخواهیم داشت! عاقل شویم! از خواب غفلت بیدارشویم! از دشمنانمان وحدت و یک پارچگی را یاد بگیریم! خون جوانان روزی گریبان فراموشکاران را خواهد گرفت!
کوچه های شهر ما هنوز بوی شهادت می دهد!