پنجاه سال از یکشنبه خونین امریکا گذشت؛ واقعه ای که موجی از ناآرامی در امریکا برانگیخت و نتیجه آن تصویب قانون حق رای بود که توسط لیندون جانسون، رییس جمهوری وقت ایالات متحده آمریکا امضا شد.
به گزارش
مجله تاریخ فرادید، یکشنبه خونین شهر سلما در تاریخ 7مارس سال1965 میلادی زمانی رخ داد که نیرهای ایالتی و پلیس محلی یا معترضینی که بصورت صلح آمیز در نزدیکی پل "ادموند پتوس" تجمع کرده بودند درگیر شدند.
این تجمع در ادامه راهپیمایی های اعتراضی در آلاباماکه هدف آن برابری حق رای سیاهوستان بود از سال 1963 آغاز شد اما بدلیل مخالفت "جیم کلارک" کلانتر سلما تا سال 1965 پیشرفت اندکی در آن صورت گرفته بود.
راهپیمایی های معترضان در سلما در چند نوبت با وجود برخورد خشونت آمیز پلیس ادامه یافت تا اینکه در 7مارس 1965 راهپیمایی دیگری با حضور600 نفر از فعالان حقوق اجتماعی امریکا به طول ۵۴ مایل (۸۷ کیلومتر) از سلما به سمت مونتگمری مرکز ایالت به راه افتاد. راهپیمایان تنها شش بلوک پیش رفته بودند که در محل پل "ادموند پتاس" توسط پلیس سواره نظام ایالتی و ماموران اجرای قانون محلی با گاز اشک آور، باتوم‌های پلاستیکی پیچیده شده در سیم خاردار و شلاق مورد هجوم قرار گرفتند؛ حداقل 16 نفر در این درگیری مجروح و به بیمارستان منتقل شدند.
پخش تصاویر حمله پلیس به راهپیمایان بی دفاع که به دنبال حق قانونی خود برای رای دادن بودند در سراسر کشور واکنش مردم را برانگیخت و موجب شد دادگاه مجوز برگزاری راهپیمایی وسیع دیگری را صادر کند؛ این راهپیمایی نیز با مرگ یک کشیش همراه شد.
اما بزرگترین راهپیمایی در روز 21 مارس بوقوع پیوست. در این روز هزاران آمریکایی برای شرکت در راهپیمایی از "سلما" تا "مونتگومری" جمع شدند تا مسیر 87 کیلومتری را در پنج روز و چهار شب طی کنند. مسیری که آنها دنبال کردند، امروز به عنوان "مسیر تاریخی ملی" نام گذاری شده است.
راهپیمایان که حمایت افکار عمومی و نیز لیندون جانسون رئیس جمهور امریکا را به دست آورده بودند، اینبار تحت حفاظت سربازان ایالتی، آلاباما تا مونتگومری را راهپیمایی کردند. "سرگرد جان کلاد"، فرمانده سربازان که دو هفته قبل دستور شلیک گاز اشک آور و ضرب و جرح راهپیمایان را صادر کرده بود از سوی دولت مسئولیت حفاظت از راهپیمایان را برعهده داشت.
راهپیمایان در 25 مارس در حالیکه مارتین لوتر کینگ پیشاپیش حرکت می‌کرد پیروزمندانه وارد مونتگمری شدند و در مقابل ساختمان فرمانداری اجتماع کردند. کینگ در این مکان یکی از مهمترین سخنرانی‌های خود را ایراد کرد. او گفت: "هدفی که به دنبالش هستیم جامعه ای است که در صلح با خودش زندگی کند، جامعه ای که بتواند با وجدانش زندگی کند. آن روز، روزی نیست که به انسان سفیدپوست باشد، یا انسان سیاهپوست تعلق داشته باشد. آن روز، روز انسان به عنوان انسان خواهد بود.
سرانجام رئیس جمهور لیندون حانسون در حمایت از تظاهرکنندگان لایحه حق رای را به کنگره فرستاد؛ وی این قانون را در تاریخ 6آگوست 1965 به امضا رساند. عکس های زیر از آلبوم مبارزات سیاه پوستان امریکا برای آزادی و برابری از اعتراضات سلما و یکشنبه خونین آغاز و با ورود راهپیمایان به مونتگومری و سخنرانی مارتین لوتر کینگ به پایان می‌رسد.
واقعا برای بوسیدن خاک سر قله ها، چه سفرها کرده اند... چه سفرها...
مرده باد نژادپرستی
ما همون بودیم همون هم هستیم!
ولی خومانیم چندان هم حونین نبود ها