فرارو - بسیاری از ما خاطرات مشابهی درباره تنبیه بدنی دوران مدرسه داریم. تجربه گذاشته شدن خودکار لای انگشتان دست و فشار آن توسط معلم و ناظم را داشتهایم، ممکن است تجربه کتکخوردن با خطکش را داشته باشیم و برخی از ما شاید با خاطرات دردناکتری از این تنبیهها درگیر باشیم.
به گزارش فرارو، پس از تصویب و ابلاغ آئیننامه اجرایی جدید مدارس در سال 1379، و ممنوعیت هر نوع تنبیه بدنی دانشآموز توسط کادر مدرسه در آن، از میزان این تنبیهها کاسته شد. تغییر نگاه به مسئله آموزش، آگاهسازی والدین و همینطور به روی کار آمدن معلمهای جوانتر بر روی کاهش تنبیههای بدنی تاثیر زیادی داشت. با این وجود، همچنان از گوشه و کنار خبرها و تصاویری دست به دست در جامعه منتشر میشود که نشان میدهد، هنوز هم تنبیه بدنی در بسیاری از مدارس ایران باقی است.
دوهفته پیش معلمی در مدرسهای در کرج، برای جلوگیری از سخنگفتن دانشآموز 12 ساله با بغلدستیاش با ضربه محکم دست به سر او سبب شد تا سر این دانشآموز به میز برخورد کند و بینیاش بشکند. تنبیه دانشآموز زاهدانی و عفونتکردن دست وی نیز خبر دیگری بود که رسانهای شد. همچنین میتوان به اتفاق مشابهی در گناوه و تنبیه شدن دانشآموز توسط مدیر مدرسه با لوله پلیکا اشاره کرد؛ این دانشآموز نیز به دلیل عفونت دست در بیمارستان بستری شد.
علاوهبر اخباری که توسط رسانهها درباره تنبیههای بدنی منتشر میشوند، میتوان به شنیدهها نیز در این باره توجه کرد. حمید، دانشآموز دوران راهنمایی مدرسهای در شهرک پردیس کرج در گفتگو با فرارو از اتفاقی سخن میگوید که در آن بهدلیل اینکه به سئوالهای معلم هنگام درس پرسیدن نمیتوانسته پاسخ بگوید، مورد ضرب و شتم معلم قرار میگیرد و در ضربه آخر به زمین میافتد و سرش بر اثر اصابت با زمین دچار شکستگی میشود. این دانشآموز تا مدتها این موضوع را به خانوادهاش اطلاع نداده بوده، تا مورد تمسخر دوستانش قرار نگیرد و بهجای آن به پدر و مادرش گفته بود که بر اثر دعوا سرش شکسته است!
هر نوع تنبیه بدنی محکوم است!
سال گذشته، در پی حوادث مربوط به تنبیه دانشآموزان در مدارس پسرانه، سید رحیم میرشاه ولد (مدیر کل ارزیابی و رسیدگی به شکایات وزارت آموزش و پرورش) گفت: بسیاری از این اتفاقات آنی هستند و بر اثر دلسوزی معلم انجام میشوند. البته تاکنون با تمام موارد گزارششده برخورد قانونی صورت گرفته و معلمان خاطی به هیئت تخلفات اداری فرستاده شدهاند.
مهدی نوید ادهم (دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش) نیز سال گذشته تنبیه بدنی دانشآموزان به هرشکلی را ممنوع اعلام کرد و از برخورد جدی با متخلفان سخن گفت.
ممنوعیت تنبیه بدنی دانشآموزان به آئیننامهای بازمیگردد که 14 سال پیش تدوین شده است. در این آئیننامه گفته شده که منظور از تنبیه، آگاه ساختن دانشآموز نسبت به انجام وظایف، تذکر شفاهی، تذکر کتبی، تغییر کلاس، اخراج موقت و انتقال به مدرسهای دیگر است. هرچند که این آئیننامه در طی این سالها به روز نشده، اما عمل به بندهای آن، همچنان مورد توجه بسیاری از معلمان نیست.
علاوه بر بیتوجهی برخی از معلمها به این آئیننامه، باید دید که آیا در سیستم آموزش و پرورش، تذکر ویژه و یا آموزشی برای همه معلمها برای کنترل خشم و تنبیه دانشآموزان کلاس وجود دارد یا خیر؟
یکی از معلمانی که سابقه تدریس در روستاهای منطقه لامرد استان فارس را دارد، در گفتگو با فرارو میگوید: بهصورت مدون و در قالب یک جزوه تنظیمشده، آموزشی به معلمان در این رابطه داده نمیشود. تنها یک فرم وجود دارد که هنگام تکمیل آن توسط معلمان در آن به منع قانونی تنبیه بدنی دانشآموزان اشاره میشود. البته به صورت شفاهی و در دوره 4 ساله آموزش معلمها، بارها به آنان گفته میشود که تنبیه بدنی دانشآموزان جرم تلقی خواهد شد. با این وجود تنبیه بدنی دانشآموزان در مدارس پسرانه بسیار دیده میشود. این تنبیهها در روستاها به مراتب بیشتر از شهرها، حتی شهرهای کوچک، دیده میشوند. در خیلی از این کلاسها معلم در هنگام ورود به کلاس با چوب، لوله و یا سیمی در دست حاضر میشود. اگر آموزش و پرورش در هر مدرسهای، چه روستا و چه شهر، از تنبیه بدنی دانشآموزان مطلع شود، حتما با آن معلم برخورد خواهد کرد. این برخورد میتواند شامل کمکردن حقوق، قطع کردن حقوق، تبعید به مدرسه کوچکتر و... باشد.
معلم مقطع پیشدانشگاهی یکی از مدارس غیرانتفاعی استان تهران نیز در این رابطه در گفتگو با فرارو گفت: قرارداد واحدی برای معلمانی که قرار است نیروی رسمی و یا آزاد باشند وجود دارد، که در آن گفته شده که تنبیه جسمانی دانشآموزان یک جرم محسوب خواهد شد. همچنین در قوانین آمده که معلم حتی حق برخورد لفظی با دانشآموز را ندارد و تنها باید آن را به معاونت اجرایی ارجاع دهد. از این حقوق نه تنها معلم، که والدین و خود دانشآموزان نیز تا حد زیادی مطلع هستند. معلم متخلف طبق قوانین میتواند دادگاهی و تا حد دیه جریمه شود. البته هنوز قانون مدون و مشخصی در این رابطه وجود ندارد و مدارس تلاش میکنند تا درمورد این قضیه بار حقوقی را از شانه خود بردارند. در مدارس غیرانتفاعی شهر تهران نیز مواردی از درگیری بین دانشآموز و معلم پیش میآید. مثال آن زدن با خطکش و هُلدادن دانشآموزان است.
معلمها در مدارس دخترانه تجربهها و خاطرات کمتری نسبت به تنبیه بدنی دانشآموزان دختر دارند. یکی از معلمان با سابقه در مقطع راهنمایی مدارس دولتی شهر تهران در گفتگو با فرارو میگوید: تنبیه بدنی دانشآموز ممنوع است. تجربه من در مدارس مختلف دخترانه نشان داده که این اتفاق در این مدارس بسیار کم ممکن است رخ دهد. وقتی دانشآموزی مرتکب خطایی شود، معلم نهایتا میتواند او را از کلاس اخراج کند و اگر او از کلاس بیرون نرفت معلم از معاون مدرسه کمک میطلبد. برخورد بدنی، در بدترین شرایط و شدیدترین نوع آن در حد ضربه وارد کردن به شانه دانشآموز دختر ممکن است عملی شود. در حال حاضر در مدارس دخترانه، خصوصا در مقاطع بالا، معلمها و کادر مدرسه بسیار با احتیاط با دانشآموزان و حتی والدین آنها رفتار میکنند.
خشونت در مدارس پسرانه بیشتر است
بنابر گفتگوهای انجامشده با معلمان و اخبار منتشر شده در این زمینه، تنبیه بدنی در مدارس پسرانه و دخترانه وضعیت یکسانی ندارد. به عقیده برخی از کارشناسان یکی از دلایل چنین تفاوتی این است که دختران بیش از پسران عادت به تعریف اتفاقات رخداده درون مدرسه به والدینشان را دارند، در حالی که پسران حتی ممکن است بهدلیل اینکار مورد تمسخر دوستان همکلاسیاشان نیز قرار بگیرند.
کارشناسان تعلیم و تربیت همچنین معتقدند، خشونت در فضای مدارس دخترانه بسیار پایینتر است و دختران اکثرا با معلمها و کادر مدرسه رابطهای همدلانه پیدا میکنند. از نظر روانشناختی این امر به بلوغ زودرس دختران نیز مرتبط هست.
با این وجود نمیتوان به طور کامل تنبیه بدنی در مدارس دخترانه را در نظر نگرفت، چرا که ممکن است این تنبیهها با خشونتی کمتر از مدارس پسرانه و در قالبهایی دیگر انجام بگیرد و در نظرسنجیها خود را نشان ندهد.
این تنبیهها گاهی از طرف معلم درخواست و توسط دانشآموز انجام میشود تا معلم متهم به تنبیه بدنی نشود. "مریم" دانشآموز یکی از مدارس شمال شهر تهران میگوید: معلم عربی ما هربار که درس بلد نبودیم، میگفت محکم بزنید توی سر خودتان! یا از ما میخواست که سرمان را به دیوار بکوبیم و وقتی اینکار را نمیکردیم از بغلدستیامان میخواست که اینکار را بکند!
"آگاهی" به کاهش تنبیه بدنی کمک میکند
با توجه به گسترش استفاده از رسانهها و پوششهای رسانهای و مطبوعاتی تنبیههای بدنی دانشآموزان در مدارس، آگاهی والدین، مسئولان و خود دانشآموزان در این باره افزایش پیدا کرده است.
سخنگوی آموزش و پرورش نیز شماره تماسی را برای آگاه ساختن این وزارتخانه در صورت مشاهده تنبیه بدنی دانشآموزان در اختیار رسانهها قرار داده است.
علاوه بر برخورد قانونی با متخلفان و معلمهای خاطی در اینباره، بسیاری از کارشناسان آموزشی به خلاءهای ساختاری اشاره میکنند و معتقدند که باید نظام آموزش و پرورش و ساختار مدارس در اصلاح این وضعیت تاثیر گذار باشند.
برای مثال در بسیاری از مناطق محروم آموزشی، دانشآموزان با جمعیت زیادی در کلاس درس حاضر میشوند که خود سبب شلوغشدن و غیرقابل کنترل شدن جو کلاس و در نتیجه عصبانیت معلم خواهند شد.
ولی همیشه دلم بحالشون سوخته چون معلمایی دارم که چند سال پشت سر هم با یه دست لباس میان سر کار و بخاطر نداشتن ماشین خیلی وقتا توی فصل پاییز و زمستون وقتی به کلاس میرسن کل لباساشون خیس آبه ،من چطور میتونم توقع داشته باشم معلمم سرم داد نکشه وقتی که هزار مشکل و مشغله فکری داره
مشکل از معلما نیست .مشکل از سیستمه
از طرفدانش آموزان پیش دانشگاهی کوثر چهارمحال و بختیاری
اگر مردید پیام را درج کنید.
قانون مصوب اجرا کنید تنبیهی رخ نخواهد شد. تازه این مقاله نویس شاید بچه اش کفر معلم درآورده از بس مزاحم 30 دانش آموز شده شما راه حل دهید لطفا.به غیر از مشاوره و احضار ولی که هیچ افاده ای نداره
قانون مصوب اجرا کنید تنبیهی رخ نخواهد شد. تازه این مقاله نویس شاید بچه اش کفر معلم درآورده از بس مزاحم 30 دانش آموز شده شما راه حل دهید لطفا.به غیر از مشاوره و احضار ولی که هیچ افاده ای نداره
مقاله های از این دست این روزا زیاد شده درحالی که مستندات مقاله مال خیلی وقت پیشه!!
خسته نباشی فرارو !!!
با زور شیر وغذا می خورند بازور به مدرسه فرستاده می شوند بازور داخل کوچه فرستاده می شوند والدین بجای هم نفس بودن با هم و فرزندان هم قفس اند فقط همدیگر را تحمل می کنند روابط منطقی وعاطفی علمی در خانواده ها کمرنگ وگاه گم شده است قوانین دست وپا گیر وزارت آموزش و پرورش وهمه وهمه کمک می کند چنین شود ضمنا خدا هم تشویق وتنبیه دارد حتی بدنی . فقط دیوار معلم کوتاه است ضمنا من معلمم ودر دوران دانش آموزی نه من ونه فرزندم اصلا تنبیه نشدیم.. ومخالف تنبیه هستم ولی گاهی پیش می آید بپذیریم گاهی چاره ای نیست...
آموزش و پرورش میگه تنبیه بدنی نکنید ولی بجاش راه حل دیگه ای نمیگه
همین هفته گذشته یکی از همکاران ما رو یه دانش آموز کتک زد ولی هیچگونه تاکید میکنم هیچگونه برخوردی باهاش نشد
در وجود همه کودکان قدیم که کتک خورده اند جراحت روحی وجود دارد.
این مسئله دقیقا روز اول مدرسه راهنمایی هم برام تکرار شد درست روز اول که تقسیم شدیم رفتیم سر کلاس بچه ها داشتند رو نیمکت ها بازی و بدو بدو می کردند و من سر جام فقط سرپا ایستاده بودم که یهو ناظم وارد شد و چشمش به من که قدم از همه بلند تر بود افتاد من زود نشستم اما اومد و گفت بلند شو وقتی بلند شدم یه کشیده آبدار تو گوشم خوابوند و گفت دیگه شلوغی نکن! و من هاج و واج مونده بودم که مگه من چیکار کردم که ناظم منو زد!
این خاطرات تلخ متاسفانه در مغزم حک شده و هیچگاه از بین نمی رود طوریکه هنوز هم نتونستم اون معلم و اون ناظم رو ببخشم
اگر بی ادبی کرد به مدت یک ساعت تبلتش را توقیف میکنید یا کابل برق کیس کامیوترش را برمیدارید و نمیگذارید چندساعت بازی کند!(اگر رایانه ندارد ساعاتی از رفتن به گیم نت محروم میشود!)یا به مصداق فیلمهای ماهواره ای میفرستیدش اتق خودش شام بخورد!
با توجه به کثرت دانش اموزان و مدارس غیر! انتفاعی تنبیه بدنی بسیار نادر اتفاق میافتد و اموزگاران خود را گرفتار توضیح دادن به والدینی که بیشتر کمتر برای تربیت فرزندانشان وقت میگذارند, نمیکنند.
آیین نامه 14 سال پیش زمانی قابلیت اجرا داشت که تحصیل به معنای واقعی "رایگان" بود. میشد دانشآموز را نسبت به انجام وظایف، تذکر شفاهی یا کتبی و تغییر کلاس داد، اخراج موقت کرد یا به مدرسهای دیگر انتقال داد.اما باوجود مدارس پولی (غیر انتفاعی یا هیئت امنایی یا ...) کدام مدیر حاضر است مرغ تخم طلای خود را برنجاند!!!
اما از تلخ ترین خاطرات من، تنبیه به علت دست کردن در جیب از زور سرما در صبحگاه بود (دوران دبستان) که بوسیله چوب پرچم بر روی کف دست خیس شده با آب سرد اجرا می شد. یادش نه بخیر !
خودت میتونی فکر کنی که چقدر الان کنترل کردنشون تو یه کلاس 25 نفره سخته ولی هیچ وقت (هییییچ وقت) تنبیه بدنیشون نمیکنه. همیشه وقتی از دست یکیشون عصبانی میشه یا خانوادش رو میخاد یا خیلی ساده باهاش قهر میکنه سرکلاس
یه بچه تحمل اینو نداره که قاطی بیست نفر دیکه بهش بی محلی بشه
و من بهت میگم که مادرم از این روش همیشه نتیجه گرفته
شما مالک جسم بچه های بی زبون نیستید که به خودتون اجازه بدید کتکش بزنید
عزیزان من این کار شما مصداق بارز ظلم به حق الناس هست. اونم چه دسته ای از مردم؟
بی دفاع ترین و معصوم ترینشون
اما شما هرموقع معلمان اعتراضی می کنند شما به یاد تنبیه بدنی می افتید یا یک مسئله ....مطرح می کنید
تنبیهاتی چون ایستادن کنار کلاس و یا حتی بالاگرفتن یک پا در موارد استثنا، ضمن آنکه آسیبی به بچه نمی رساند ، میتواند برای کنترل کلاس موثر باشد.
فرض کن که معلم نهضت سواد آموزی بودی و یک مرد چهل ساله شاگردت بود. باز هم از درس نخوندن اون مرد به این نتیجه میرسیدی که تنبیه بدنی یک گزینه هست؟
و یا فقط از این جهت که بلحاظ جسمی بر کودکان غالب هستی این گزینه در مورد اونها به ذهنت میرسه؟
متاسفم که اون خانومهایی که میتونستند اونطوری با شاخه درخت بچه ها رو بزنند مادر هم بودند و خیلی متاسفم که میگم اونا لیاقت نداشتند مادر باشند