فرارو- موسیقی ایرانی علیرغم غنای هنری آن هیچگاه در سه دهه اخیر ظرفیت های خود در عرصه های مختلف را شناسایی نکرده است. آنچه در این مدت بیش از همه به گوش رسیده نوعی از موسیقی ایرانی بوده که شاگردان مرکز حفظ و اشاعه آن را در دهه 50 بنیان گذاشته و مخاطبان آن را با نام موسیقی اصیل ایرانی می شناسند.
شاید تلاش برای اثبات حقانیت موسیقی در این سالها موجب شده تا انواع دیگر موسیقی ایرانی از قبیل موسیقی کار، کودک و نوع فراگیر (پاپ) آن مغفول واقع شود. فقدان این نوع از آثار مخاطبان غیر حرفه ای را به سوی انواع دیگری از موسیقی سوق داده است که غالبا جز زبان هیچ وجه مشترکی با فرهنگ ایرانی ندارند.
با این حال در چند سال اخیر تلاش هایی در این زمینه صورت می گیرد؛ آثاری با بن مایه موسیقی ایرانی که می تواند طیف عام تری از مخاطبان را با گروه های سنی مختلف و سلیقه های متفاوت جذب خود کند. پیش از این نمونه ای از موسیقی ایرانی برای کودکان را معرفی کرده ایم و افزایش روزافزون گروهای جدید در موسیقی پاپ نیز که تِم های موسیقی ایرانی را وجه آثار خود قرار می دهند مقوم ادعای ماست.
به نظر می رسد انتشار آلبوم «صدای پات» در هفته گذشته گام دیگری در همین راستا باشد. شهریار پاوندی در این آلبوم سعی کرده در کمال سادگی و به دور از هر نوع تنظیم پیچیده موسیقایی روایتی شنیدنی از مجموعه ای از 40 قطعه موسیقی محلی و تصانیف خاطره انگیز قدیمی را با سه تار و ساز های کوبه ای ارائه کند.
کوتاهی قطعات یکی از ویژگی های مثبت این اثر است و این خود در جذب مخاطب عام تاثیر زیادی خواهد داشت. ارائه نغمات اگرچه با چند سه تار (سه اکتاو) صورت گرفته اما تنها به رنگ آمیزی آن اکتفا شده و ذهن مخاطب را درگیر پیچیدگی های مرسوم نمی کند؛ به همین دلایل مخاطب می تواند در هر زمان و مکانی از آن استفاده کند.
شهریار پاوندی که از هنرآموختگان مرکز حفظ و اشاعه موسیقی است موسیقی را از سنین کودکی با تعلیم سنتور نزد پدر خود و نوازندگی تنبک را نزد محمود فرهمند بافی، مرحوم ناصر فرهنگفر و محمد اسماعیلی و تار و سه تار را نزد محمود فرهمند، مکتب حسین علیزاده، مرحوم رامین اصلاح و مرحوم استاد جلیل شهناز فراگرفته است. تمامی سازها در این مجموعه توسط او نواخته شده است. در ادامه به دو قطعه از این آلبوم گوش کنید.
آلبوم صدای پات در شهرهای کتاب تهران، بتهوون، دارینوش، نشر چشمه و مراکز فرهنگی – رسانه‌ای معتبر در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.
آخرشم منت گذاشته که از آلبوم های دیگر اسم نبره ، اتفاقا خوب بود اسم آلبوم های دیگر رو هم میگفت تا مردم برن بخرن تا تفاوت ها رو از نزدیک مشاهده کنن.
با این وجود صرفا به جهت وظیفه شهروندی و اخلاقی خود لازم میدانم موارد ذیل را در پاسخ به برخی موارد اشاره شده در نظر این دوست به ظاهر هنر پرداز و نه در دفاع از دانش و قدمت ، روحیات و و توانمندی جناب پاوندی اعلام نمایم هرچند که ایشان نیازی هم به این دفاعیات ندارند.
موارد ذیل در پاسخ به موارد نظر اشاره شده و بر اساس ترتیب سخن فرسائی ایشان تدوین گشته است.
1) اگر به توضیحات داخل جلد این آلبوم توجه فرمائید خواهید دید که متواضعانه دلیل اجرای تمامی سازها "" نیاز تنظیم ارائه شده به حسی خاص و اجرائی خاص بوده "" که بیان آن برای نوازندگان دیگر دشوار بوده است .از سوئی گمان میکنم بدلیل آنکه جناب پاوندی به حرفه دیگری مشغول هستند ، دشواری هماهنگی استخدام و حضور نوازندگان دیگر در چنین پروژه بزرگی ( ضبط و میکس 38 آهنگ )
از دلایل دیگر این موضوع باشدکه البته موجه است.
2) ظاهرا دوست عزیزمان مدتی است که با دنیای هنر قهر هستند و جهت خرید آلبوم موسیقی انگیزه ای ندارند و از طریق دانلودهای غیر قانونی روزگار گذرانده و نیز به اظهار نظر نیز می پردازند، چرا که از قیمت ها نیز خبر ندارند ، قیمت آلبوم های حاوی 2 سی دی 20-18 هزار تومان است که به درخواست صاحب اثر 15 هزار تومان به فروش میرسد و نه 10 هزارتومان
ضمنا بدیهی است مردم اختیار دارند آنچه را که می پسندند بخرند و نیاز به قیم ندارند.
3)دوست عزیزمان باید توجه داشته باشند که میکس بخشی از روند تولید است و اول باید ملودی ها نواخته شود و سپس با یکدیگر میکس شوند ، چه توسط یک نفر نواخته شود و چه چند نفر ، غیر از اجراهای زنده و کنسرتی همه آلبوم ها میکس شده هستند، میکس یک روند است و کلاهبرداری نیست! ضمنا این اثر در یک استودیوی معتبر و توسط متخصصین به نام ضبط و میکس شده است.
4) نوازندگان دیگری هم هستند که از هوش سرشار و استعداد بالائی برخوردار بوده و توانائی نوازندگی چند ساز را دارند ، ولی یا کاری برای عرضه ندارند، یا حال و انگیزه این کارها را ندارند، یا در این سطح نیستند و یا شجاعت این کارها را ندارند ، اینکه کاری را با انگیزه درونی و نیت خیر تولید کنی و خودت را در معرض انواع نقد های البته منصفانه و بی غرض قرار بدهی ، شجاعت زیادی میخواهد.
5)در خصوص سود هم که.....،دوست عزیز ،ظاهرا در این زمانه نیستی و خبر نداری که کسی که به امور فرهنگی می پردازد حتما عاشق است و امیدی به سود نداشته و کیسه ای ندوخته
6)در خصوص نحوه نوازندگی و میزان دانش ایشان بهتر است قضاوت را به اساتید و صاحبان هنر واگذار کنیم ، فکر نمیکنم کسیکه بالغ بر 35 سال به موسیقی پرداخته و شاگرد اساتید وزین این کشور بوده و شاگردان زیادی هم تربیت نموده در حد آماتور و بچه گانه ساز را نوازندگی کرده باشد. شاید منظور دوستمان ساده و بدون قدرت نمائی وبی آلایش بوده که البته صحیح است .
7)ظاهرا دوست عزیزمان دایره نقد غرض ورزانه خود را به ساحت اهالی قلم و تحریریه سایت محترم فرارو نیز تسری داده اند که فکر نمیکنم سایتی به این وسعت و وجاهت بدون شناخت و عاری از تخصص در خصوص چنین مواردی دست به قلم فرسائی بزنند و بهتر است در صورت لزوم خودشان دفاع نمایند.
8)در خصوص اشاره دوستمان به اجرای غلط ، باید گفت که این اثر از فیلترشورای محترم موسیقی وزارت ارشاد که مجمعی از اساتید و صاحب نظران می باشد تائید گرفته و نیز توجه مدرسان و اساتید حاضر را نیز به خود جلب نموده و اخباری که دریافت نموده ام با استقبال همان مردمی مواجه شده دوست عزیزمان بصورت غیابی وکالت شان را به عهده دارد ، شاید انتظار ایشان اجرای واو به واو ملودی ها بوده که نیازی به این امر نیست ،احتمالا ایشان تفاوت اجرای غلط با تنظیم جدید را نمی دانند.
9) درخصوص کپی کاری از آلبوم های های جناب استاد موسوی و سه نوازی های هنرمندان محترم دیگر باید گفت که اگر دوست عزیزمان به نوشته روی جلد این آلبوم دقت میکردند میدند که نوشته شده ""تنظیم و اجرا"" و اگر به محتوی داخل جلد عنایت میکردند مشاده می نمودند که به اجرای دوباره ملودیهای قدیمی با اجرائی و تنظیمی جدید اشاره رفته است ،بدیهی است که جناب پاوندی هیچکدام از این آهنگ هارا نساخته ، بلکه با تنظیم و طعمی جدید برای یادآوری این ثروت های به ارث رسیده که دچار غفلت شده اند اقدام نموده اند.
نهایتا رسالت هنر ، ایجاد خلوص نیت و تلطیف روحیات انسانی و ارتقاء سطح ادب و کمالات بشری است که به گفته ناشر این اثر در وجود نوازنده محترم این آلبوم تحقق یافته است .
امید است که دوست عزیمان هم حداقل در ادب و گفتار به این امر نائل شوند.
شما که این تحلیل را نوشته ایی که بی شک یا از اقوام محترم آقای پاوندی هستید و یا نمیدانیم چه ربطی به ایشان دارید در جریان باشید که اینکه یک اثر بسیار قوی را که یک خواننده در قدیم خوانده و هنوز بعد از گذشت چهل سال مردم شعر آن را حفظ هستند یک نوازنده ایی به شکل کاملا ساده و دستخورده به خورد مردم بدهد با هزاران غلط چطوری یک موسیقی نو مینامیدش بماند تا بعد .... فقط بدانید . مردم هم حافظه خوبی دارند و هم گوش شنونده موسیقی خوب . و نوازندگی را از .... نوازی تشخیص میدهند . آن هم خوب . گر چه میدانم چاپ نمیشود ولی لطفا هم نویسنده این متن بخواندش و هم بدهید خدمت آقای پاوندی ایشان هم بخوانند . سری هم بزنید به اجرای نی آقای موسوی در چندین سال گذشته و سه نوازیهای مختلف که از روی آنها کپی کرده ایید البته نام نبردم که مشکلی پیش نیاید . روزگار خوش
دست مریزاد - عالی بود.
منتظر کارهای جدیدتون هستیم.
درود بر هنرشان