مهاجم سابق تیم ملی فوتبال ایران بعد از نخستین حضور خود در تمرین بایرن مونیخ گفت که گواردیولا و سایر اعضای کادر فنی این تیم برخورد گرمی با او داشتند.
وحید هاشمیان درباره حضورش در باشگاه بایرن مونیخ به عنوان بخشی از کلاس کسب مدرک پرولایسنس فوتبال آلمان، برخوردش با گواردیولا، علت پایین بودن آمار گلزنی در فوتبال ایران و ارزیابی‌اش از چگونگی حضور ایران در جام ملت‌های آسیا صحبت کرد.
* به وحید هاشمیان تبریک می‌گوییم چرا که پس از چند سال اولین فردی است که برای کسب مدرک پرولایسنس مربی‌گری در آلمان توانسته برای طی دوره‌ای از این کلاس با باشگاه بایرن مونیخ همکاری کند.
تشکر می‌کنم. من دوره 10 ماهه مربی‌گری پرولایسنس آلمان را که یکی از سخت‌ترین دوره‌های مربی‌گری است می‌گذرانم. ما باید در بخش عملی این کلاس، در سه فاز به تیم‌های بوندسلیگای یک، دو یا سه و یا تیم‌های بین‌المللی مثل تیم‌های حاضر در انگلیس و ایتالیا برویم و نحوه تمرین و طراحی تمرین آن تیم را در نظر بگیریم. من فعلا در قسمت اول این فاز هستم و باید در عرض سه هفته در تمرین‌های بایرن مونیخ حضور داشته باشم و در پایان گزارشی آماده کنم و به فدراسیون آلمان تحویل دهم. البته برای من راحت‌تر بود که در هامبورگ بمانم اما هر تیم فقط یک نفر را برای این کار می‌پذیرد. من از باشگاه بایرن مونیخ تقاضا کردم و آن‌ها هم با نهایت مهربانی این درخواست را پذیرفتند.
* روز گذشته برای نخستین بار در تمرین حضور یافتید. تمرین چگونه بود؟
روز گذشته برای نخستین بار در تمرین بایرن مونیخ حاضر شدم. تمرین‌های این تیم در طول هفته فقط یک بار برای مردم باز است و در سایر روزها پشت درهای بسته تمرین می‌کنند. آن‌ها دو روز پیش بازی داشتند و تمرین دیروز‌شان سبک بود و چندان کار تاکتیکی انجام نشد. به هر حال به عنوان روز اول خوب بود و از روزهای آینده کارم بیشتر می‌شود.
* مربیان بایرن مونیخ چه برخوردی با شما داشتند؟
با مربیان بایرن آشنا شدم. من را به عنوان فردی که قرار است در تمرین‌ها حاضر باشد معرفی کردند و آن‌ها از من استقبال کردند. گواردیولا هم برخورد گرمی با من داشت و به من خوش‌آمد گفت.
* کمی از فوتبال ایران صحبت کنیم. تیم ملی در مقدماتی جام جهانی و همچنین سه بازی‌اش در این تورنمنت آمار گلزنی ضعیفی داشت و لیگ‌مان هم در یکی دو سال گذشته از این نظر افت فاحشی داشته، از نظر شما علت چیست؟
باید بگویم که من لیگ ایران را در این دو، سه هفته ندیده‌ام بنابراین نمی‌توانم نظر کاملی داشته باشم. شاید هنوز تیم‌ها از فشار دوره بدنسازی خارج نشده‌اند و این می‌تواند یکی از دلایل باشد. ضمن اینکه در یک تیم فقط مهاجم نباید گل بزند. در تمرین‌ها باید روی تاکتیک تیمی و کارهای دو سه نفره کار شود. شاید ما در ایران انتظار داریم که فقط مهاجمان روی خلاقیت خود گلزنی کنند اما در تمرین‌ها از کارهای گروهی غافل می‌شویم. این هم می‌تواند عامل دیگری برای این موضوع باشد.
* در چند روز گذشته اظهارنظری شد که علت کم شدن آمار گلزنی در لیگ به خاطر الگوبرداری باشگاه‌ها از تیم ملی بوده است.
البته بهتر است از کسی که این صحبت را کرده پرسید که منظورش چه بوده است اما به نظر من باشگاه‌ها بیشتر روی تیم ملی تاثیر می‌گذارند. ما باید قبول کنیم که تیم ملی در جام جهانی خیلی دفاعی بازی کرد و شاید اگر باز بازی می‌کرد، گل‌های بیشتری دریافت می‌کرد کما اینکه نمونه کوچکش را در بازی مقابل بوسنی تجربه کردیم. الان هم جلال حسینی، پولادی، نکونام، انصاری فرد، قوچان نژاد و دژاگه در ایران بازی نمی‌کنند، بنابراین بعید می‌دانم که سبک تیم ملی روی باشگاه‌ها تاثیر گذاشته باشد. در این رابطه شاید بتوان گفت که سبک بازی بایرن مونیخ و آلمان روی یکدیگر تاثیر متقابل دارد اما فکر نمی‌کنم در ایران این موضوع مصداق داشته باشد.
* جام ملت‌های آسیا نزدیک است. فکر می‌کنید برای جوان‌گرایی می‌توان کار را از این تورنمنت شروع کرد؟
اگر می‌خواهیم نتیجه بگیریم که طبعا نمی‌توان جوان‌گرایی را از جام ملت‌ها شروع کرد چرا که معمولا جوان‌گرایی در سال‌های نخست جواب نمی‌دهد. تیم‌هایی که جوان‌گرایی می‌کنند برای کسب تجربه به میدان می‌آیند. البته اگر جوان بالیاقتی باشد، می‌توانیم بازیکنان مسن را کنار بگذاریم و از جوان‌ترها استفاده کنیم.
* البته فوتبال ما در چند سال گذشته نشان داده که بیشتر نتیجه‌گراست تا جوان‌گرا.
بله، وقتی اینقدر بعد از باخت روی مربیان فشار می‌آوریم طبیعی است که به نتیجه‌گیری علاقه بیشتری داریم.
* شاید مثال خوب در این رابطه تیم ملی آلمان باشد که در طول 100 سال گذشته تنها 10 مربی عوض کرده است.
بله، آلمانی‌ها در انتخاب مربی همیشه دقت کرده‌اند. برای مثال وقتی یوآخیم لوو تیمش را به رده سوم جام جهانی رسانده چرا فدراسیون آلمان باید او را تغییر دهد؟ متاسفانه ما به مربیان و مدیران‌مان چندان شانس و فرصت نمی‌دهیم که بمانند و با برنامه‌ریزی مداوم، کار خود را پیش ببرند. نکته مهم دیگر در فوتبال آلمان این است که مربیان آن‌ها از روی پارتی و رابطه انتخاب نشده‌اند و مدیرانی که روی کار آمده‌اند هم به مربیان فرصت داده‌اند تا فوتبال این کشور به نتیجه برسد.