برخلاف آنچه که در ذهن عموم مردم تصور می‌شود، نرخ تورم اعلام شده در روستاها معمولا اندکی بالاتر نرخ تورم شهری است، اما دلیل این امر چیست؟
اگر از عامه مردم درباره اختلاف سطح قیمت شهر و روستا بپرسید، قریب به اتفاق آنها بر این عقیده‌اند که قیمت اقلام در روستا پایین تر از شهر است، به همین دلیل انتظار آنهاست که نرخ تورم در روستاها نیز بر همین مبنا پایین تر از شهر باشد.
نکته اصلی این ماجرا در دو بحث اصلی خلاصه می‌شود. مورد اول اینکه اصولا تغییرات نرخ تورم رابطه خاصی با بالا یا پایین بودن نرخ اقلام ندارد، بلکه میزان تغییرات قیمتی اقلام خوراکی، غیر خوراکی و خدماتی به عنوان ملاکی برای محاسبه تورم در نظر گرفته می‌شود.
نکته دوم اینکه هر کدام از اقلام در روستا و شهر از ضریب اهمیت خاصی برخوردارند که ممکن است افزایش قیمت یک کالای مشابه در شهر و روستا تغییرات تورمی متفاوت ایجاد کند و در عین حال تغییرات قمیتی یکی از اقلام به صورت غیر مستقیم تاثیری بر اقلام مربوط به آن بگذارد. برای مثال حمل و نقل یکی از مهم‌ترین مولفه‌هایی است که تاثیر زیادی در تورم روستاها دارد، بنابراین افزایش نرخ بنزین می‌تواند تورم حمل و نقل را در روستاها با سرعت بیشتری افزایش دهد.
اما بررسی جز به جزء اقلام خوراکی، غیر خوراکی و خدماتی در خرداد ماه به گونه‌ای روشن‌تر می‌تواند بیانگر این موضوع باشد.
بر اساس این گزارش، تورم در دوازده ماه منتهی به خرداد 1393 در شهرها 26.2 و تورم دوازده ماهه همین ماه در روستاها برابر 28.3 توسط مرکز آمار ایران گزارش شد.
بر همین اساس تورم گروه دوازده ماهه عمده خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات در خرداد ماه جاری در شهر 31.5 و در روستا 20.9 درصد بوده است. بنابراین این آمار حاکی از آن است که در این گروه تورم شهرها بیشتر از روستاها است که با توجه به تولید آسان تر مواد خوراکی در روستاها و دسترسی به آنها منطقی به نظر می‌رسد.
در همین راستا تورم نان و غلات در روستا 21.4 و در شهر 22.6 بوده است. همچنین تورم گوشت قرمز و سفید و فرآورده‌های آنها در روستا 24.6 و در شهر 24.8 بوده است. اما تورم دخانیات در روستا در ماه گذشته 35.3 و در شهر 33.6 درصد بوده است.
در عین حال تورم گروه عمده کالاهای غیر خوراکی و خدمات در خرداد ماه امسال در شهر 23.9 و در روستا 26.1 درصد بوده است، بنابراین بررسی‌ها نشان می‌دهد به رغم پایین تر بودن نرخ تورم روستا نسبت به شهر در گروه خوراکی‌ها، کالاهای غیر خوراکی و خدماتی در روستاها تورم بالاتری از شهرها دارند.
بر همین اساس تورم گروه اصلی آب، برق و سوخت در روستا 16 و در شهر 6.9 درصد بوده است. همچنین تورم حمل و نقل نیز در روستا 29.2 و در شهر 28.9 درصد گزارش شد.
در نهایت آمار کلی از مجموع شاخص‌های موجود در سنجش تورم مرکز آمار ایران با در نظر گرفتن ضریب تاثیرها باعث شده تا میزان تورم در روستا بالاتر از شهرها گزارش شود.