فرارو- مربی تیم ملی برزیل می گوید اگر قرار باشد تیمش در این جام قهرمان شود بازیکنان باید روحیه فدارکاری داشته باشند.
سرویس ورزشی فرارو، سجاد فیروزی: این روزها برای لوئیس فیلیپه اسکولاری روزهای دشواری است. تیم او امشب باید در دیدار افتتاحیه جام بیستم برابر تیم کرواسی به میدان برود و بازی اش را انجام دهد. اسکولاری که پیش تر در سال 2002 هم برزیل را قهرمان دنیا کرده حالا باید برای اولین بار در تاریخ، این کشور را در خاک خودی به قله فوتبال برساند و ستاره ششم را روی سینه بازیکنانش حک کند. گفت و گوی او با خبرگزاری فرانسه را از نظر می گذرانید.
سال 2002 تیمی که قهرمان دنیا شد را شما هدایت کردید. آن موقع بازیکنانی داشتید که از لحاظ فردی فوق العاده بودند. این بار ظاهرا بیشتر بازیکنانی دارید که در کار تیمی موفق هستند.
قدرت تیمی این بازیکنان با آنهایی که در سال 2002 داشتم یکی است. هر دو تیم این پتانسیل را دارند و داشتند که تغییرات تاکتیکی بدهیم. در سال 2002 به هدفی که می خواستیم رسیدیم. اما درباره این تیم کنونی باید بگویم بعضی بازیکنان باید در شرایط خاص کارهایی متفاوت با آنچه که تا کنون انجام می داده اند انجام بدهند. همه باید برای تیم حس فداکاری داشته باشند و به عنوان مثال نیمار را می گویم که باید بیاید و در کارهای تدافعی هم شرکت کند.
اگر قرار بود برابر بازیکنی مثل نیمار بازی کنید شب قبلش خوابتان می برد؟ آیا می رفتید و تاکتیک خاصی برای تیمتان طراحی می کردید؟
این را قبلا صد بار گفته ام که من خیلی خوب می خوابم. نمی دانم می توانم کار دیگری به خوبی خوابیدن انجام بدهم یا نه(لبخند می زند)! ولی خوب می خوابم. اگر نیمار بازیکن رقیب من بود بدون تردید شب قبل از مسابقه به او فکر می کردم ولی باز به خوابم ادامه می دادم. با قابلیتی که این بازیکن دارد باید به چیز دیگری فکر کرد. در واقع شیوه بازی باید لحظه به لحظه عوض شود.
دوزاده سال پیش قبل از بازی اولتان برابر ترکیه ( برتری دو بر یک برزیل ) چه حسی داشتید؟ می توانید مقایسه ای با الان داشته باشید؟
آن زمان کمتر می خوابیدم ولی حالا بیشتر می خوابم... یادم نمی آید. شاید از اینکه قرار بود بازی شروع شود کمی استرس داشتم. همان طور که نیمار گفته است روزهای زیادی تمرین کرده ایم و حالا بی صبرانه منتظر شروع بازی هستیم. دوازده سال پیش به یاد دارم که بازی را دو بر یک بردیم. کلا در هر جام جهانی ما برای بازی اول مشکل زیادی داریم و بازی را حداقل با اختلاف یک گل می بریم.
خواهر زاده شما به تازگی در یک سانحه رانندگی جان خودش را از دست داد. چطور توانسته اید دوباره نیرویتان را به دست بیاورید؟
ما لحظات دشواری را سپری کرده ایم ولی زندگی ادامه دارد. به هر حال کاری که باید را انجام می دهیم و به پیش می رویم. وقت هایی که ناراحت هستیم می توانیم زیبایی های اطراف را هم ببینیم... به عنوان مثال همینجا، همین ورزشگاه زیبا را ببینید ما غم هایمان را فراموش می کنیم و با هم رو به جلو حرکت می کنیم.
بازی اول شما نزدیک است. به همین بازی فکر می کنید یا اینکه از همین الان به دیدار دشواری که در مرحله بعدی در انتظارتان هست فکر می کنید؟
من به بازی امشب فکر می کنم. ما هفت مسابقه داریم که برای قهرمان شدن باید یکی یکی به سراغ آنها برویم. به هر حال باید از کرواسی شروع کنم و ایده ام را به بازیکنان منتقل کنم.
شیوه کاری تان با تیم چطور است؟ با بازیکنان مثل یک پدر رفتار می کنید یا مثل یک دوست؟
سعی می کنم خودم باشم. شیوه کاری ام با برزیلی ها تفاوتی با شیوه کاری ام با خارجی ها ندارد.زمانی که بازی کرده ام درس های زیادی یاد گرفته ام. من تلفیقی از پدر، عمو و دوست بازیکنان هستم؛ شخصیتی که بعضی وقت ها باید صدایش را بلند کند. مربی باید توانایی هدایت، مدیریت و البته تصمیم گیری را داشته باشد.