زغال سنتی

در روش سنتی تولید زغال تکه‌های چوب باقیمانده حاصل از نجاری و مصارف دیگر را در کوره قرار می‌دهند تا بسوزند، سپس چوب‌ها با قرار گرفتن درپوشی روی دهانه کوره و بستن منافذ آن خفه می‌شوند. چوب‌ها اغلب ۳-۷ روز در کوره هستند و بعد از گذشت این مدت به زغال قابل مصرف تبدیل می‌شوند. یکی از مراکز تولید زغال به روش سنتی در نزدیکی روستای صرم از توابع شهرستان کهک قم است. کار در کوره‌های زغال تهدیدی جدی برای سلامت کارگران محسوب می‌شود و غالباً دستگاه تنفسی آن‌ها به خطر می‌افتد. از آنجا که کارگرانِ بومی به دلیل سختی کار و دستمزدِ اندک، حاضر به کار در این مجموعه‌ها نیستند، کارگران مهاجر در گرمای تابستان و سرمای زمستان با سختی‌های این کار دست و پنجه گرم می‌کنند.

یکی از شغل‌های سنتی و سخت در مازندران تهیه زغال از چوب‌های دور ریختنی است.