توسکا

علی‌عسگری که ویژه‌نامه نوروزی ۹۹ هفته‌نامه صدا و سیما، تصویرش را با لباس رزم گلادیاتور‌ها بر صفحه اول زده بود تا به قول خودشان از «نبرد بی‌پایان» او در سال ۹۸ بگویند که «سال پر فراز و نشیبی برای سازمان» بود این روز‌ها در ادامه همان نبرد بی‌پایان و البته در مقابل افکار عمومی قرار دارد. افکار عمومی که در عمل از سوی او و سازمانش نادیده گرفته و به هیچ انگاشته می‌شوند.این روزها، اما تیزی تیغ انتقادات به علی‌عسگری نه از سوی آن‌هایی است که به قول آن مجری تلویزیونی باید از ایران بروند بلکه از سوی همفکران و حامیان همیشگی صدا و سیماست و همین چراغ قرمز را برای علی‌عسگری به صدا در آورده است تا به تقلا بیفتد. این خود نشان دهنده تنگنایی است که پوشیدن لباس رزم را بر علی‌عسگری لازم می‌کند. لباس رزمی که پوشیدنش در تنگنای کنونی که فراتر از تناقض‌های سازمان ایجاد شده و صدا و سیما را در حصار خودبزرگ‌بینی‌های خود گرفتار کرده است،برای نبرد بی‌پایان او برای بقا لازم است. آن هم در مسیری که گمان نمی‌رود به این زودی‌ها پایانی داشته باشد.

در حالی که بینندگان تلویزیون این روز‌ها زیر بمباران کد‌های دستوری مربع و ستاره قرار دارند، حق آنان است که از سازوکار و درآمد‌های حاصل از این تبلیغات آگاه شوند؛ درخواستی که صداوسیما هنوز به آن پاسخی نداده و شفاف‌سازی نکرده است.