تالاب گاوخونی از وسعت ۴۷ هزار هکتاری ۹۸درصد خشک و تنها دو درصد از آنتر مانده است. ایستگاه هیدرومتری در بند شاخ کنار نشان میدهد تنها ۱۰۰ لیتر در ثانیه از زهاب کشاورزی و پساب تحویل گاوخونی میشود درحالی که این تالاب در شرایط سخت خشکی قرار گرفته است.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۷۸ مطلب
تالاب گاوخونی از وسعت ۴۷ هزار هکتاری ۹۸درصد خشک و تنها دو درصد از آنتر مانده است. ایستگاه هیدرومتری در بند شاخ کنار نشان میدهد تنها ۱۰۰ لیتر در ثانیه از زهاب کشاورزی و پساب تحویل گاوخونی میشود درحالی که این تالاب در شرایط سخت خشکی قرار گرفته است.
تالاب گاوخونی نام باتلاقی است در فلات مرکزی ایران که بخش بزرگی از آن در استان اصفهان و مابقی در استان یزد قرار دارد که زایندهرود به آنجا میریزد. تالاب گاوخونی در گذشته از سه منبع آبی شامل رودخانه زاینده رود، رودخانه زرچشمه از کوههای جنوبی شهرضا و رودخانه ایزدخواست از استان فارس تامین میشده است. کم آبیهای چند سال گذشته و قطع جریان زاینده رود از سال ۶۶ در پی کمبود آب، بارش و خشکسالی، احداث سد رودخانه ایزدخواست در سال ۷۷ و رها نکردن حقابه تالاب از این سد، تخریب گیاهی و چرای بی رویه شتر و بز…
خروجی سد زاینده رود اصفهان ۲۸ تیرماه کاهش یافت و طی چند روز گذشته بستر زاینده رود دوباره بی آب شده است. تنها باقی ماندهی آب زاینده رود چند گودال آب در بستر رود است تا پرندههای سطح شهر به امید آنها از گرمای تابستان به آنپناه ببرند و ما دوباره باید زاینده رود خشک را ببینیم.
از گذشته تا امروز، اصفهان به آب و نام زاینده رود، زنده بوده است. بستن آب این رودخانه چند سالی است اصفهان، پلهای تاریخی و زندگی مردم اش را از شور و شوق انداخته است. باز شدن آب برای کشاورزان پایین دست زاینده رود، باعث جاری شدن آب در بخش رود شهر اصفهان و بازگشت شور و زندگی به این شهر شده است. این شور هرچند موقت است، اما مردم اصفهان این دم را غنیمت شمرده و در کنار زاینده رود اوقات میگذرانند.
با اینکه نام اصفهان از دیرباز با زاینده رود عجین بوده، اما خشکسالی این رودخانه دائمی در چند سال اخیر، شادی و ترنم مردمی را از نصف جهان ربوده است. این خشکسالی چند ساله آنچنان قلب زاینده رود را از شریان حیاتی خود محروم کرد که با جریان یافتن ۱۰ روزه در شهر اصفهان، مردم بی توجه به پنجمین پیک کرونا روز و شب در کنار زاینده رود زندگی میکنند.
بامدادیکشنبه بیستم تیرماه، زاینده رود برای مصارف آب کشاورزی شرق اصفهان بازگشایی شد. زاینده رود از سد نکوآباد رهاسازی شد و با گذر از غرب به شهر اصفهان و تا محدوده پل مارنان رسیده است. از زمان بازگشایی، رودخانه ۱۰ روز جاری خواهد بود که فقط برای آبیاری باغات شرق اصفهان در نظر گرفته شده است.
مسئله آب شرب استان اصفهان مورد تهدید قرار گرفته است، به طوری که در حال حاضر کمتر از ۳۰۰ میلیون متر مکعب آب پشت سد زاینده رود است و بهار امسال نیز بارندگیها کاهشی خواهد بود. هم اکنون ورودی به سد ۸۸ مترمکعب بر ثانیه و خروجی از آن ۱۸.۵ مترمکعب بر ثانیه است و ۱۷ درصد از ظرفیت سد آب دارد. با توجه به ذخیره ناچیز سد زایندهرود اگر بر مصرف بهینه در بخشهای شرب، بهداشت و صنعت تاکید نشود، تابستان سختی در انتظار استان اصفهان خواهد بود.
مسائل آب از جنسی هستند که حل آنها نیازمند چابکی، انگیزه، یادگیری مستمر، حوصله، تعامل و تطبیقپذیری دارد. اینها مشخصههایی است که سازمانهای بوروکراتیک آب از آن بیبهره هستند؛ بنابراین حل مسئله از مسیر دولت، مشت بر سندان کوبیدن است.
رودخانه زاینده رود در شهرستان باغبهادران اصفهان توسط تیم قایقرانی امداد و نجات سیلاب و رودخانه فدراسیون قایقرانی از زباله پاکسازی شد. با توجه به فرا رسیدن فصل پاییز و بارندگی شدید و احتمال وقوع سیل در فصل این فصل، اعضای تیم امداد و نجات سیلاب و رودخانه فدراسیون قایقرانی ایران با حضور در این بخش در کنار تمرینات خود برای آمادگی بیشتر اقدام به پاکسازی حریم و بستر زاینده رود کردند. اعضای این تیم از استانهای مازندران، اصفهان، چهارمحال و بختیاری در این برنامه حضور داشتند. تیم امداد و نجات سیلاب و…
