مدارس شهرستان مریوان در شیفت بعدازظهر امروز در مناطق شهری و روستایی تعطیل شد.
در شهرستان مریوان ، برخی مشاغل هنوز به شکل سنتی خود توسط اهالی این شهر پیش میرود، به نحوی که در بعضی مناطق آن بازارچهای محلی وجود دارد که اجناس و محصولات مختلفی در آن به فروش میرسد. هر چند که رفته رفته و با گذر زمان، این شیوه کسب و کار به فراموشی سپرده میشود. مریوان در ۱۲۵ کیلومتری غرب سنندج در استان کردستان قرار دارد.
آتشسوزی گسترده در جنگلهای بلوط قامیشله مریوان پس از ۴۸ ساعت تلاش بیوقفه انجمنهای محیط زیست، نیروهای مردمی و منابع طبیعی مهار شد. این حادثه خسارات قابل توجهی به یکی از پرتراکمترین و زیباترین مناطق بلوط در زاگرس وارد کرد. درختان بلوط زاگرس نقش حیاتی در حفظ تنوع زیستی، جلوگیری از فرسایش خاک و تعدیل آبوهوا دارند و زیستگاه مهمی برای گونههای مختلف جانوری به شمار میروند.
کاکوذکریا، روستایی از توابع بخش سرشیو شهرستان مریوان در استان کردستان است. جمعیت این روستا ۳۸خانوار و مدرسه ابتدایی روستا میزبان دانش آموزان این منطقه است. در روزهای برفی زمستان، دانشآموزان علاوه بر فراگیری دروس خود، لحظات جالبی را در کنار یکدیگر تجربه میکنند.
دریاچه زریوار یا زریبار یکی از بزرگترین دریاچههای آب شیرین ایران بهشمار میرود و از معروفترین و زیباترین جاذبههای طبیعی غرب کشور است که در شهرستان مریوان استان کردستان واقع شده است. این دریاچه طی سالیان اخیر شاهد رشد بی رویه نیزارها بوده که خطراتی را متوجه حیات این دریاچه زیبا کرده است.
وجود نیزارهای فراوان نشانه بیماری و وضعیت نامطلوب کیفیت آب است. علاوه بر این آتشزدن نیزارهای تالاب زریوار نیز در فصل پاییز و بهار توسط مردم یکی دیگر از چالشهای این تالاب است که نه تنها باعث از بین رفتن نیزارها نمیشود بلکه تکرار آتشسوزی موجب متلاشی شدن بافت ریشه نیزار، متراکمترشدن و غیرشناور شدن آن در تالاب شده و به عنوان رسوب باقی میماند. لایروبی یکی از راهکارهای از بین بردن نیزار است.
منطقه آزاد تجاری بانه و مریوان مربوط به اقتصاد ملی بوده و متعلق به همه مردم ایران است و توجه مسوولان در گستره ملی را میطلبد؛ همچنان که رئیسجمهور روی این منطقه حساسیت داشته و پیگیر مسائل آن است.
مراسم مولودی خوانی و ذکر دراویش «قادریە کسنزانیە» با حضور دل دادگان و شیفتگان حضرت محمد مصطفی(ص) و مردم نقاط مختلف ایران و عراق شامگاه دوشنبه (۲۴ مهر ۱۴۰۲) در شهر مریوان برگزار شد.
در حالیکه روز شنبه ۱۳ مرداد، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری کردستان اعلام کرده بود که آتشسوزی در جنگلهای مریوان مهار شده است، گزارشهای منابع مستقل و فعالان محیطزیست کردستان مبنی بر گسترش آتشها است. تصاویر منتشر شده از منطقه نشان میدهد که گروههای مردمی نقش اصلی در تلاش برای مهار آتش را به عهده دارند. بسیاری از فعالین معتقدند که این آتشسوزیها عمدی است. چند روز پیش مدیرکل منابع طبیعی کردستان از مهار آتشسوزی جنگلهای مریوان خبر داد و گفت: بر اساس برآوردهای اولیه حدود ۴۵۰ هکتار از جنگلهای مریوان دچار حریق شد. بهزاد شریفیپور افزود: بررسیهای اولیه نشان میدهد ۸۰ درصد آتشسوزی در جنگلهای مریوان سطحی، ۱۵ درصد تاجی و پنج درصد هم تنهای بوده است.
در این ویدئو که در کانالهای خبری مناطق کردنشین منتشر کردهاند، نیروهای مردمی که برای خاموش کردن آتش در جنگلهای مریوان بسیج شدهاند، به لاکپشتی که از آتش نجات پیدا کرده آب میدهند. آتشسوزی علفها و چمنزارهای اطراف مریوان از چند روز پیش ادامه دارد و تخمین زده شده است که ۲۰۰ هکتار از این مناطق سوخته است. انجمن سبز چیا، که داوطلبان محلی را برای مهار آتش بسیج کرده، روز شنبه در اطلاعیهای گفته است چند روزی است مریوان در آتشی جهنمی است و بعد از کنترل کردن آنها امروز دوبارە شعلەور شدەاند. انجمن چیا میگوید داوطلبان دو شبانهروز است که نخوابیدهاند و خسته و گرسنه هستند. در این اطلاعیه آمده: هر کس هر آنچە در توان دارد نباید دریغ کند، اجازه ندهید این روز برایمان به حسرت تبدیل شود. فرمانده یگان حفاظت سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفته دو هلیکوپتر برای عملیات اطفا اعزام شده و دو هلیکوپتر دیگر هم از کرمانشاه فرستاده میشود.
آتشسوزی در جنگلهای سه روستای «گمارهلنگ»، «درهوران» و «آسنآباد» شهرستان مریوان همچنان ادامه دارد. صعبالعبور بودن منطقه و وجود مینهای عمل نکرده دوران دفاع مقدس امدادرسانی به این منطقه را کند کرده است.
آتشسوزی که در جنگلهای بخش «خاوومیرآباد» مریوان شروع شد، با وجود تلاش بی وقفه نیروهای منابع طبیعی، نیروهای مردمی و بالگرد همچنان شعلهور است. متاسفانه حجم شعلههای آتش به حدی زیاد است که تمام آسمان شهر مریوان بخصوص کوهستانها و روستاهای نزدیک آتش سوزی به رنگ سرخ در آمده است. صعبالعبور بودن منطقه، مرزی بودن و مینهای جا مانده از دوران جنگ تحمیلی کار اطفا را با مشکل مواجه کرده است.
آتش سوزی جنگلهای مریوان پس از سه روز در مناطق کلکه جان، دارسیران و پیله مهار شده و اطفای آتش در کانیمیران در حال انجام است. برای انجام عملیات اطفای حریق هوایی، بالگردی از تهران به مریوان اعزام شده است و در حال حاضر اطفاء آتش در منطقه کانیمیران توسط بالگرد در حال انجام است.
در فاصله ۷۵ کیلومتری جنوب شهرستان مریوان و در دل کوههای این منطقه روستای پلکانی «اورامان تخت» قرار دارد. این روستا که مرکز بخش اورامانات است در دامنه قلۀ اورامان و در سطحی شیبدار ساخته شده و از پشت بام خانۀ پاییندست به عنوان حیاط و راهخانههای بالا دست استفاده میشود، به همین شکل خانههایی که اغلب مصالح آنها از سنگ است، روی یکدیگر بنا شدهاند.
وجود مراتع فراوان و باغهای سرسبز باعث شده تا شغل اکثر مردم این منطقه، کشاورزی و باغداری باشد. مردم اورامان لباسهای محلی کردی خاص خود را دارند. مردان کرد این منطقه «چوخه»، «پانتول»، «ملکی شال»، «دستار»، «فرنجی» و «کلهبال» و زنان آنها «جانی»، «کلنجه»، «شال»، «کلاه» و «کلله» میپوشند، لباسهایی تزیین شده با زیورآلات و رنگهای خاصِ خود. صنایع دستیِ اورامان نیز گلیم، سجاده، نمد، گیوه و ظرفهای چوبی است، روستایی که مرداد ۱۴۰۰، بخشی از پروندۀ «منظر فرهنگی اورامانات» را از آن خود کرد و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
صبح شنبه (۳ تیر ۱۴۰۲) فردی با هویت هیوا محمودی نیا ساکن شهر مریوان با اطلاع به خانواده که برای شنا به دریاچه زریبار میرود. شاهدان عینی دیدند که ساعت ۷ در دریاچه مشغول شنا بوده ولباس هایش در کنار دریاچه پیداشده است. تیمهای غواصی و مردم محلی از صبح اتفاق در جستجوی فرد مفقودی هستند که تا امروز علیرغم تلاش نیروهای امدادی اثری از او پیدا نشده است
روستای درهتفی از توابع بخش مرکزی شهرستان مریوان در استان کردستان به شمار میرود و به روستای لکلکها شهرت دارد. در کنار دیگر جاذبههای گردشگری و طبیعی، این روستا میزبان لکلکهایی میشود که در مسیر کوچ خود به مناطق گرمسیری در عربستان و جده، در این مکان اتراق میکنند. این پرندگان که اهالی روستا آنها را حاجی لکلک یا حاجی لقلق مینامند، با وجود رفتار مهربانانه روستاییان، بر بالای تیرکهای برق و درختان بلوط خانهسازی میکنند. همین موضوع موجب شده است تا روستای درهتفی به یکی از مقاصد گردشگری برای گردشگران داخلی و خارجی شود. از اقدامات اهالی روستا برای لکلکها میتوان به لانهسازی و مداوای پرندگان آسیبدیده اشاره کرد. روستای درهتفی با قرارگیری در فاصله ۱۵ کیلومتری غرب مریوان ، از جاهای دیدنی مریوان به شمار میآید.
یکی از تفریحات و سرگرمیهای پر هیجان که امروزه طرفداران بسیاری در ایران پیدا کرده، آفرود است. آفرود یا رانندگی خارج از جاده، یکی از تفریحات و سرگرمیهای مهیج است. برای اکثر مردم، یک جاده پر از دست انداز، گل آلود و سنگلاخ یک کابوس رانندگی است. اما برای آفرودسواران، هرچه جاده ناهموارتر باشد، بهتر است.
آفرودسواران مریوان ی فعالترین آفرودسواران استان کردستان و حتی در سطح کشور هم جزو قویترین و شناخته شدهترین تیمها هستند.
آنان غیر از فعالیت ورزشی و گردشگری در مواقع اضطراری اعم از آتش سوزی جنگلها و مراتع و یا در زمان کولاک و بارش شدید برف و بسته شدن راهها که تردد برای وسایل نقلیه بسیار سخت است، به یاری مردم میشتابند.
مریوان شهری مرزی با جاذبەهای طبیعی، قلەهای مرتفع، درەهای سرسبز، جنگلهای بلوط مقصد خوبی برای تجربه آفرودسواری است.
از چند سال قبل در فصل بهار روستای دره تفی در ۱۵ کیلومتر غرب مریوان میزبان شماری زیادی از لک لکهای مهاجر میشود که در این روستا لانه سازی کرده و جوجه آوری میکنند. ورود لک لکها به روستا دره تفی بویژه در این فصل در کنار سایر جاذبههای طبیعی و گردشگری، این روستا را به مقصد تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرده است. لک لکها در کوچههای این روستا و بر بالای تیرکهای برق و درختان بلوط لانه سازی کرده و اهالی روستا نیز با مهربانی با آنها رفتار میکنند و همین امر باعث شده هر سال بر تعداد لک لکهای مهاجر افزوده شود. لک لکها در مسیر کوچ به مناطق گرمسیر در عربستان و جده توقفی در دره تفی میکنند و رفتار توام با مهربانی مردم روستا آنها را به ماندن ترغیب کرده است به همین خاطر مردمان این دیار به این پرنده مهاجر حاجی لک لک یا حاجی لق لق هم میگویند.
مریوان یکی از شهرستانهای مرزی کردستان است که در ۱۲۵ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان قرار دارد. دریاچهٔ زریبار به عنوان بزرگترین چشمه آب شیرین دنیا همچون نگینی در غرب کشور میدرخشد، شرایط طبیعی و آبوهوایی، فرهنگ مردم و موقعیت جغرافیایی از دلایل سفر بسیار زیاد گردشگران به این شهرستان است. مریوان شهر جهانی «کلاش» و پایتخت تئاتر خیابانی کشور است.
دریاچه زریبار (زریوار) یکی از منحصر به فردترین دریاچههای آب شیرین در تعطیلات نوروز ۱۴۰۲ میزبان گردشگران و مسافران است.این دریاچه در سه کیلومتری شمال غربی شهر مریوان در نقطه صفر مرزی استان کردستان قرار دارد.آب دریاچه از چشمههای کف دریاچه تامین میشود، بنابر این هیچ رودخانهای به آن نمی ریزد.