این که فرهنگستان زبان و ادب فارسی در جمهوری اسلامی ایران با حاکمیت فقیهان معادل مثبتی برای قاعدگی میسازد درخور ستایش است نه سرزنش. چون قاعدگی زن در فرهنگ مذهبی بار مثبت ندارد ونگاه طبیعی به آن از دستاوردهای جهان مدرن است.
گفته میشود دَشْتان واژهای قدیمی است که از پهلوی به فارسی نو هم رسیده و جز در زبان زرتشتیان در واژهنامههای کهن و گویشهای قدیم بهکار میرفته است.
بیش از ۱۰ واژه از جمله قاعدگی، رگل، پریود ، حیض، عادت، ماهانه و حتی مریضی در محاورات برای توضیح این چرخه طبیعی به کار میرود؛ این عدم هماهنگی بر سکوت در خصوص صحبت درباره این دوره میافزاید. معادل فارسی واژه "ماهینگی" به جای پریود برگرفته از ارتباط چرخه طبیعی خونریزی زنان و ارتباط آن با طبیعت و ماه میباشد.