ظریف در مطلبی نوشت: از ستم بر کسی که جز خدا در برابر تو یاری ندارد بپرهیز.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۴۸ مطلب
کلیات
محمدجواد ظریف خوانساری متولد ۱۷ دی ۱۳۳۸ در شهر تهران ، سایستمدار و دیپلمات ایرانی است که در حال حاضر به عنوان وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در دولت دوازدهم مشغول به فعالیت است. وی که در سمت عضو هیئت علمی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران نیز مشغول به فعالیت است، به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل متحد و همچنین وزیر امور خارجه ایران در دولت یازدهم نیز فعالیت داشته است.
سوابق تحصیلی و سیاسی
محمدجواد ظریف تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در دبستان و دبیرستان علوی انجام داد، ولی پیش از پایان تحصیلات دبیرستانی و به دلیل شرایط سیاسی و امنیتی، در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی راهی آمریکا شد. ظریف از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۶ دیپلم خود را از کالج درو ، در سانفرانسیسکو گذراند و به ترتیب در سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد روابط بینالملل را از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو دریافت نمود، سپس به ایالت کلرادو نقل مکان کرد و در سال ۱۳۶۳ مدرک کارشناسی ارشد مطالعات بینالملل را از دانشکده مطالعات بینالملل جوزف کوربل ، دانشگاه دنور اخذ نمود و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه داد. ظریف در دوران دانشجویی خود در آمریکا به فعالیت بر ضد رژیم پهلوی پرداخت و از فعالان و مسئولین انجمن اسلامی دانشجویان در آمریکا و کانادا بود.
سوابق کاری و مسئولیتها
ظریف فعالیت شغلی خود را از سال ۱۳۵۷ به عنوان مشاور سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سان فرانسیسکو آغاز کرد و تا سال ۱۳۵۹ در این جایگاه فعالیت نمود. او در فاصله سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ مشاور سیاسی، رایزن و کاردار نمایندگی ایران در سازمان ملل بود و حتی دوره سربازی خود را نیز به صورت امریه، در وزارت امور خارجه و نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد ، سپری کرد. ظریف نخستین مسئولیت مهم خود در ماجرای قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل برای توقف جنگ میان عراق و ایران پذیرفت که براساس آن توانست مفادی را که مورد درخواست ایران بود را تهیه و به متن این قطعنامه اضافه کند. پس از این نقش آفرینی مهم، ظریف از سال ۶۸ تا ۷۱ سفیر و معاون نماینده دائم نمایندگی در سازمان ملل شد و با پایان ماموریتش در سازمان ملل، به مدت ۱۰ سال (از سال ۷۱ تا ۸۱) معاونت حقوقی و بین المللی وزارت امور خارجه را برعهده گرفت. پس از آن وی برای مدت ۵ سال، در فاصله سالهای ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل متحد فعالیت کرد. ظریف پس از بازگشت به ایران تا سال ۸۹ دستیار ارشد وزیر امور خارجه بود و سپس به دانشگاه آزاد رفت و معاونت بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی را
مدیریت کرد.
وزارت امور خارجه
با روی کار آمدن دولت یازدهم به ریاست حسن روحانی ، ظریف در مرداد سال ۱۳۹۲ به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارت امور خارجه به مجلس شورای اسلامی معرفی شد که توانست با کسب رأی اعتماد مجلس، در این سمت مشغول به فعالیت شد. از جمله مهمترین مسئولیتهای ظریف در این دوره، مذاکرات هستهای ایران با تعدادی از کشورهای قدرتمند جهان، موسوم به گروه ۵+۱ بود که در نهایت منجر به توافق معروف به برجام شد. با آغاز به کار دولت دوازدهم به ریاست حسن روحانی، محمدجواد ظریف مجدداً به عنوان وزیر امور خارجه از مجلس رای اعتماد گرفت. دور دوم فعالیت ظریف به عنوان وزیر امور خارجه ایران، دورهای پُر چالش بود. در این زمان دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات متحده رسید و با دستور او مبنی بر خروج آمریکا از توافق برجام، سطح تنش میان ایران و ایالات متحده را به شدت افزایش داد. از جمله مهمترین نشانههای افزایش تنش در این زمان، شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی توسط نیروهای آمریکایی و حمله موشکی ایران به پایگاه هوایی آمریکا در پاسخ به این اقدام تروریستی بود.
استعفا
محمد جواد ظریف، در تاریخ ششم اسفند ۱۳۹۷ به طور ناگهانی استعفای خود را از طریق اینستاگرام اعلام کرد. اگرچه پیش از آن نیز شایعاتی در این زمینه مطرح بود، اما اصالت خبر از سوی مقامات رسمی تأیید شد. با این حال در بامداد روز چهارشنبه ۸ اسفند ۱۳۹۷ حسن روحانی در نامهای خطاب به محمدجواد ظریف استعفای او را نپذیرفت و ظریف در مسئولیت وزیر امور خارجه باقی ماند.
ظریف در مطلبی نوشت: از ستم بر کسی که جز خدا در برابر تو یاری ندارد بپرهیز.
طی چند روز گذشته نیز با فرارسیدن ١٨اکتبر و غروب رسمی برجام، بر حجم حملات و انتقادات خود افزودهاند؛ بهخصوص بعد از اظهارات عجیب وزیر امورخارجه روسیه و پاسخ ظریف به انتقادات این مقام روسی. در اینجا مروری گذرا بر محورهای این انتقادات و خلافگوییها و رفتار پارادوکسیکال این جریان در موضوع مکانیسم ماشه و انتقادات از ظریف و برجام خواهیم داشت.
در جریان مذاکرات اتمی آقای لاوروف و فرانسویها پیشنهادی در مورد وضعیت قطعنامههای گذشته شورای امنیت علیه ایران دادند که خیلی بد بود و ما تلاش زیادی کردیم تا آن پیشنهاد را کنار بگذاریم.… حالا میگوید ظریف رفته این کار را کرده، البته من تا الان ملاحظه کردم و چیزی نگفتم.
با راه انداختن جنگ ایران و روسیه و تصرفات ارضی و انضمام بخشهای زیادی از خاک ایران به روسیه، بهعنوان اولین امپراتور روسیه جایگاه سیاسی خود را در جهان آن روزها بهعنوان ابرقدرت اروپایی تثبیت کرد و اهمیت راهبردی ایران نزد حکمرانان روس را هویدا ساخت.
«اینکه آقای ظریف میگوید «مردم مهمترند» در ظاهر سخنی درست است، اما وقتی از زبان کسی مطرح میشود که تصمیماتش فشار بیسابقهای بر دوش همین مردم گذاشت، معنای دیگری پیدا میکند.»
من نمیدانم اروپا دقیقاً به دنبال چیست. نتیجه رفتار اروپا فقط این خواهد بود که خودش را از جایگاه یک شریک معتبر در مذاکرات محروم کند. به نظر من، بهراحتی میتوان بر اساس پیشنهادهای ایران پیش رفت و در جریان مذاکرات اصلاحاتی هم انجام داد، مشروط بر اینکه اروپا از این موضع خودبرتربینی و ریاکاری دست بردارد و بپذیرد که در این میان مقصر بوده است.
وزیر اسبق خارجه ایران نوشت: در تابستان ۱۴۰۰، در نامه ۱۴۲ صفحهای به دبیرکل ملل متحد دلایل و مستندات اینکه اروپا گزینه به اصطلاح «اسنپ بک» را از دست داده است.
آیین بزرگداشت استاد محمود فرشچیان هنرمند فقید کشورمان عصر امروز دوشنبه ۳ شهریور ۱۴۰۴، با حضور اصحاب فرهنگ و هنر، رسانه و مقامات کشوری در تالار وحدت برگزار شد.
وزیر سابق خارجه ایران گفت: در این روزها همبستگی ما از هرچیزی مهمتر است.
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین به کارزار «همبستگیملی، پاسداری از میهن» پیوست و از مردم خواست که به این کارزار بپیوندند.
