هیدروژل

گروهی از محققان ایرانی از جمله ریحانه حق نیاز، علیرضا حسنی نجف آبادی و علی خادم حسینی هیدروژل ‌های نازک برشی (T-STH) ابداع کردند که از یک پلیمر واکنش دهنده به گرما (پلی واکنش دهنده به گرما، پلی (N-ایزوپروپیل آکریل آمید) (p (NIPAM)) و نانودیسک‌های سیلیکات هموستاتیک (LAPONITE) ساخته شده و به عنوان عامل بندآورنده خون (هموستاتیک) تزریقی کم تهاجمی به کار می‌رود.