در انتهای پامنار، ۲۰۰متر مانده به شرق، کاروانسرایی بود که اهالی یکی از شهرها وقت مسافرت از شهرستان به تهران آنجا سکونت میکردند. بعد از اینکه مدتی از آمد و شد آنها به تهران گذشت، کمکم کاروانسرا به کاروانسرای دانگی و سهراهی که در نزدیکی آن بود به این نام شهره شد. اما داستان این تغییر نام به بعد از وزارت مستوفیالممالک که تفرشیالاصل بود مربوط میشود. تفرشیها بعد از وزیر شدن همشهریشان بیشتر از قبل به دنبال کسب دانش رفتند و اغلبشان لقب میرزا را با نام خود یدک میکشیدند.
