در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷ مطلب
عبدالرضا فرجی راد:«چند ماه پیش گروسی برای آمدن به ایران التماس می کرد، ایران نیز دولت جدید داشت و در حال برنامه ریزی بود و سخت گیری می کرد. گروسی در آخرین نشست آژانس، گزارشی ارائه داد که مورد قبول ایران نبود. اما اکنون که ایران و آمریکا مذاکره دارند و اروپا سخت گیری می کند، گروسی نیز همراه اروپا شده و اگر قبلا حاضر بود امتیازاتی ارائه دهد اکنون روی دور سختگیری افتاده و سکوت کرده است. این سکوت به معنای همراهی با اروپا است. ترامپ توجه زیادی به نقطه نظرات گروسی ندارد. چون ترامپ گروسی را بازی نمی…
مکران تنها منطقه ایران از نظر دسترسی به اقیانوس است و از این جهت بیشترین قابلیت برای تعریف ایران در چارچوب نظم ژئواکونومیک دریایی را دارد. مکران همچنین به کریدورهایی که در جنوب ایران توسعه می‌یابند، به امارات عربی متحده، پاکستان که یکی از شرکای راهبردی چین در «ابتکار کمربند و جاده» است و هند که در سودای استفاده از کریدور شمال-جنوب برای دسترسی به اروپا از مسیر ایران و روسیه است، نزدیکی دارد.
جنوب جهانی امروزه نه به عنوان یک گروه سازمان یافته بلکه به مثابه یک واقعیت ژئوپولیتیکی وجود دارد. کشورهای جنوب جهانی به شدت از وزن خود در نهاد‌های جهانی ناراضی هستند.
«اگر مذاکرات اتمی وین شکست بخورد و متعاقبا توانمندی‌های اتمی ایران نیز تقویت شود، طبیعتا مسائل منطقه ماهیتی بغرنج‌تر پیدا خواهند کرد. به ویژه که رژیم صهیونیستی به طور خاص سعی کرده تا در سالهای اخیر با کشورهای منطقه روابط نزدیکی را برقرار کند و در این زمینه سازمان‌های اطلاعاتی آن‌ها نیز به شدت فعال هستند و توطئه می‌کنند.»
«روسیه در شرایط فعلی چه در غرب، چه در شرق و چه حتی در شمالِ مرزهای خود، با انسدادهای قابل توجهِ ژئوپلیتیکی(تحت تاثیر جنگ اوکراین) رو به رو شده و دراین فضا، توسعه مناسبات با ایران که در جنوبِ جغرافیای روسیه قرار گرفته و موقعیت راهبردی قابل توجهی نیز دارد، از اهمیت زیادی برای آن ها برخوردار شده است. از این رو، ایران عملا فرصت های قابل ملاحظه ای را جهت کاهش دادن چالش های مرتبط با انسداد ژئوپلیتیکی روسیه در برهه زمانی کنونی برای این کشور فراهم می سازد.»
مجادله سیاسی قدرت‌ها در خصوص موضوع فناوری هسته ای جمهوری اسلامی ایران كه ريشه اصلي آن عمدتا در تعارضات ايدئولوژيك نهفته است، در سالهای اخیر فراهم کننده بستر مهيجي در جهان سیاست بوده و تحولات ناشی از آن نیز همواره منجر به شکل گیری دور جديدتري ازصف بندی قدرت‌ها و تداوم پيچيدگي‌هاي استراتژيك در نظام بین الملل بوده است.
