در دوران نوجوانی، یعقوب به حرفه رویگری (مسگری) مشغول شد. اما زندگی او قرار نبود در همین مسیر باقی بماند. در آن دوران، در سیستان گروههایی به نام عیاران فعال بودند. عیاران جنگجویانی بودند که اصولی مانند عدالتخواهی، مبارزه با ظلم، حمایت از مردم فقیر و دفاع از استقلال ایران را دنبال میکردند. بسیاری از آنها با حاکمان فاسد و ستمگران محلی مبارزه میکردند.