طبق گفته محققان، آفتاب با افزایش سن خورشید، درخشان‌تر می‌شود که ممکن است آب‌های ما را ارغوانی کند. با این حال، بدیهی است که اقیانوس‌ها در نهایت تبخیر خواهند شد و خورشید زمین را در بر خواهد گرفت یا حداقل مرگ آن منجر به نابودی نهایی زمین خواهد شد. بشر برای گریز از این فاجعه فقط پنج میلیارد سال فرصت دارد!
محققان ژاپنی می‌گویند اقیانوس‌های زمین می‌توانند در آینده ارغوانی شوند، در حالی که ۳.۸ میلیارد سال پیش سبز بوده‌اند.
به گزارش ایسنا، آن‌ها پیوند قانع کننده‌ای بین رنگ اقیانوس و شیمی آب یافته‌اند و ادعا می‌کنند که رنگ اقیانوس به احتمال زیاد سبز بوده و شاید برای همیشه آبی نبوده است.
دانشمندان ژاپنی از دانشگاه ناگویا (Nagoya) برای اولین بار مشاهده کردند که آب‌های اطراف جزیره‌ای آتشفشانی در مجمع الجزایر اوگاساوارا در ژاپن موسوم به «ایوو جیما» (Iwo Jima) سبز رنگ است. جلبک‌های سبزآبی در آن محیط به‌وفور رشد می‌کنند که غنی از شکلی از آهن اکسید شده به نام Fe (III) است.
این باعث شد که آن‌ها فکر کنند که این موجودات آبزی باستانی در واقع از آهن تغذیه می‌کردند تا فتوسنتز را تأمین کنند و آن‌ها باید اینطور باشند، زیرا اقیانوس‌ها در گذشته اکسیژن نداشتند.
آیا این بدان معناست که اقیانوس زمانی سبز رنگ بوده است؟ به احتمال فراوان پاسخ این پرسش، مثبت است.
یک مطالعه جالب که در مجله Nature منتشر شده است، شیمی آب در اقیانوس‌های زمین را در دوران نخست‌زیستی (Archaean) که یک نقطه عطف در تکامل سیاره ما در حدود ۳.۸ تا ۱.۸ میلیارد سال پیش است، تجزیه و تحلیل کرده است.
امروزه جو و اقیانوس زمین حاوی اکسیژنِ گازی است که از حیات پشتیبانی می‌کند. با این حال، در دوران نخست‌زیستی، دامنه حیات به موجودات تک سلولی در اقیانوس‌ها محدود می‌شد.
بنابراین سطح آهن در اقیانوس‌ها بسیار بالاتر بوده و این موجودات تازه شروع به دریافت انرژی از نور خورشید کرده بودند. در غیاب اکسیژن، آن‌ها فتوسنتز را به صورت بی‌هوازی انجام می‌دادند که محصول جانبی آن اکسیژن بود. سپس «رویداد بزرگ اکسیداسیون»، حیات پیچیده روی زمین را آغاز کرد.
محققان با تأمل در شیمی اقیانوس در آن زمان و جزیره «ایوو جیما» به عنوان یک اکوسیستم سرشار از آهن، خاطرنشان کردند که جلبک‌های سبزآبی در این آب‌ها که سبزتر از آبی بودند، رشد می‌کرده‌اند.
جلبک‌های سبزآبی (BGA) که سیانوباکتری نیز نامیده می‌شوند، همانطور که از نامشان پیداست، ترکیبی از دو رنگ سبز و آبی هستند که حدود ۳.۵ میلیارد سال است وجود داشته‌اند. آن‌ها از اولین موجوداتی بودند که با استفاده از آهن برای تامین الکترون‌های خود فتوسنتز را انجام دادند و محصول جانبی فتوسنتز آن‌ها اکسیژن بود.
ترکیب شیمیایی آن‌ها نشان می‌دهد که اقیانوس‌ها ممکن است سبز بوده باشند، زیرا حاوی رنگدانه‌ای به نام فیکواریتروبیلین (PEB) هستند که به آن‌ها در جذب نور کمک می‌کند. گیاهان، جلبک‌ها و سیانوباکتری‌ها از کلروفیل استفاده می‌کنند، اما این حیات هنوز در آن مرحله فرگشت (تکامل) نیافته بود.
محققان ژاپنی جلبک‌های سبزآبی را با فیکواریتروبیلین مهندسی ژنتیک کردند و مدت‌هاست که در آب‌های سبز بهتر رشد می‌کنند. آن‌ها پس از استفاده از شبیه‌سازی‌های محاسباتی دریافتند که با آزاد شدن اکسیژن، آهن اکسید شده کافی برای سبز شدن سطح اقیانوس وجود داشته است.
دانشگاه کرنل (Cornell) به تازگی پژوهشی درباره جستجوی حیات در سیارات دیگر منتشر کرده است. محققان این دانشگاه حدس زدند که رنگی که باید در طیف نورها جستجو شود، احتمالا باید بنفش (ارغوانی) باشد، اما در واقع می‌تواند سبز هم باشد.
بنابراین جلبک سبزآبی از یک آتشفشان در ژاپن، ذهن ما را روشن کرده است و نشان می‌دهد که اقیانوس‌های زمین در آینده می‌توانند دوباره تغییر رنگ دهند و به رنگ بنفش یا حتی قرمز درآیند.
طبق گفته محققان، آفتاب با افزایش سن خورشید، درخشان‌تر می‌شود که ممکن است آب‌های ما را ارغوانی کند. با این حال، بدیهی است که اقیانوس‌ها در نهایت تبخیر خواهند شد و خورشید زمین را در بر خواهد گرفت یا حداقل مرگ آن منجر به نابودی نهایی زمین خواهد شد. بشر برای گریز از این فاجعه فقط پنج میلیارد سال فرصت دارد!
