این هفته دو مصاحبه فوتبالی خوب داشتیم که میتواند برای اهل فن، راهگشا باشد و جواب برخی سوالات و ابهامات را بدهد. هر دو مصاحبه، حول محور این است که چگونه صاحبان استعداد میتوانند با ارتکاب به گناه «قدرنشناسی» موقعیتشان را از دست بدهند.
این هفته دو مصاحبه فوتبالی خوب داشتیم که میتواند برای اهل فن، راهگشا باشد و جواب برخی سوالات و ابهامات را بدهد. هر دو مصاحبه، حول محور این است که چگونه صاحبان استعداد میتوانند با ارتکاب به گناه «قدرنشناسی» موقعیتشان را از دست بدهند.
مصاحبه اول از محرم نویدکیا بود؛ ستاره نجیب و جنتلمن فوتبال ایران که این اواخر هدایت مس رفسنجان را بر عهده داشت و حالا مدتی است تیم ندارد. او پیرامون یاسین سلمانی، ستاره نیمکتنشین این روزهای پرسپولیس که زمانی زیرنظر خودش در سپاهان مشغول بازی بود، اظهارات جالبی انجام داده است: «سلمانی بازیکن با استعدادی است و حتی میتوانست در شمار بهترین فوتبالیستهای تاریخ ایران قرار بگیرد. ما متوجه این موضوع بودیم و حتی خود من دو یا سه بار با دراگان اسکوچیچ سرمربی وقت تیم ملی جلسه گذاشتم تا یاسین را برای یک بار هم که شده به اردو دعوت کند. من به اسکوچیچ میگفتم سلمانی ۱۹ سال دارد و چنین دعوتی میتواند انگیزه و آینده او را متحول کند. اتفاقا اسکوچیچ از یاسین دعوت هم کرد، اما در ادامه آن چیزی که فکر میکردیم در مورد سلمانی اتفاق نیفتاد. او چیزی که ما میخواستیم نشد.» خود محرم از اواسط کارش در سپاهان سلمانی را سکونشین کرد و این داستان بعدتر برای همین بازیکن در تیم ژوزه مورایس و پرسپولیس گاریدو هم تکرار شد. مصاحبه دوم از حسین ماهینی است که خاطرات گذشته را مرور کرده و در بخشی از آن سراغ دو بازیکنی میرود که با برانکو ایوانکوویچ دچار مشکل شدند: «آن سالها فضا به شکلی بود که کسی برای خودش به تنهایی بازی نمیکرد. همه در اختیار تیم بودند. همه برای تیم بازی میکردند و همه پشت هم و همه در ریل بودند. فقط محسن مسلمان و رامین رضاییان بودند که آنها هم خودشان مقصر بودند که از این ریل خارج شدند و آقای برانکو آنها را کنار گذاشت.»
نکات گفتوگوها کاملا روشن است و میتواند چراغ راه ستارههای فعلی باشد. محسن مسلمان یکی از بهترین هافبکهای این سالیان فوتبال ایران بوده است؛ بازیکنی که سابقه کسب عنوان بهترین پاسور لیگ برتر را دارد و دوست و دشمن کیفیتش را تایید میکردند. مسلمان، اما از یک جایی به بعد دل به کار نداد و برانکو ایوانکوویچ هم کسی نبود که این مسائل را تحمل کند. در نتیجه این هافبک مستعد به نیمکت چسبید، جدا شد و حتی حضورش در سپاهان و ذوبآهن هم کمکی به احیای او نکرد. حالا یاسین سلمانی در ابتدای همان مسیر است؛ با این تفاوت که هنوز حتی ۱۰ درصد دستاوردهای مسلمان را هم تجربه نکرده و نتوانسته کیفیتش را به همه منتقدان ثابت کند. او، اما از همین حالا قید سختکوشی را زده و تن به تقدیرش داده است. با ادامه این روند، یاسین هم روزی پشیمان خواهد شد که دیگر دیر شده است. شاید بد نباشد بدانید مسلمان همین حالا ۳۳ سال دارد، یعنی ۳ سال از وحید امیری کوچکتر است، اما سالهاست که فراموش شده!