احمد قره خانی؛ کودکان با اختلالات یادگیری دارای مشکلات ویژهای در یادگیری تحصیلی خواندن، نوشتن و ریاضی هستند. این کودکان اغلب تا قبل از سن مدرسه شناسایی نمیشوند و مشکلات آنها در دوران مدرسه و در مواجه با تکالیف درسی خاص مشخص میشود و ممکن است در چند درس یا فقط یک درس خاص دچار مشکل باشند.
این دسته از کودکان با اینکه هوششان پایینتر از همکلاسهای خود نیست ظاهری طبیعی دارند، رشد وزن و قدشان طبیعی است و مثل سایر کودکان بازی میکنند، اما در انجام تکالیف مدرسه دچار اشکال جدی هستند. شیوع اختلالات یادگیری در بین کودکان بین ۱ تا ۳۰ درصد در پژوهشهای مختلف ذکر شده است.
در بروز اختلالات یادگیری عوامل مختلفی دخیل هستند که یکی از این عوامل ضعف در شیوههای تدریس و آموزش به دانش آموزان دوره ابتدایی است که شامل مواردی مانند: ضعف توانمندی آموزش دهندگان، انتظارات و توقعات بیش از تواناییهای کودک توسط مربی و معلم، ترویج فرهنگ رقابت در بین دانش آموزان در جهت کسب نمرات بالاتر، اصرار بر جهش تحصیلی در دانش آموزان توسط والدین و مدرسه، عدم استفاده از روشهای تدریس جذاب با تاکید بر رویکردهای سنتی، تضاد در روشهای آموزش والدین و معلمان میشود.
متاسفانه امروزه آموزش نوشتاری زبان دوم مانند: لاتین و... در پایههای پایینتر دوره ابتدایی سبب افزایش شیوع اختلالات یادگیری در کودکان شده است که سبب گردیده دانش آموزان در پردازش اطلاعات دچار مشکل شوند.
والدین آگاه با برقراری ارتباط موثر با مدرسه میتوانند با در جریان قرار گرفتن نحوه آموزش کودکان خود در کلاسهای درس در پیشگیری از اختلال یادگیری کودک خود بسیار موثر باشند.