درمان موثر برای جوش‌های دوران بزرگسالانی

آکنه یا جوش غرور جوانی بیش از همه در سنین نوجوانی رخ می‌دهد، اما این دانه‌های پوستی که ظاهرشان نوجوان‌ها را ناراحت می‌کند، ممکن است در هر سنی شما را مبتلا کنند.

به گزارش همشهری آنلاین؛ آکنه بزرگسالان از نظر علل و درمان شباهت‌های زیادی به آکنه نوجوانان دارد. اما برخی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد برای آکنه بزرگسالان نیز وجود دارد.

تغییرات هورمونی

دانه‌های پوستی آکنه به خصوص در زنان بزرگسال ممکن است به علت تغییرات هورمونی ایجاد شود.

میزان هورمون جنسی استروژن با افزایش سن زنان کاهش پیدا می‌کند. از طرف دیگر در بدن زنان هورمون‌های مانند تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون که هورمون‌های اصلی جنسی مردانه هستند، به میزان کم وجود دارند. افزایش سن زنان باعث می‌شود میزان هورمون‌های تستوسترون و دی‌هیدروتستوسترون اندکی افزایش یابد.

به‌این‌ترتیب با افزایش سن زن بدن او هورمون‌های زنانه کمتری برای سرکوب اثرات هورمون‌های مردانه در بدنش دارد و اثرات این هورمون‌ها آشکارتر می‌شود. بنابراین زنان ممکن است شاهد افزایش تولید چربی در پوست ازجمله پوست صورت باشند و منافذ پوستی بزرگ‌تر به نظر برسند. تولید بیشتر چربی می‌تواند باعث بسته شدن منافذ پوستی و ایجاد شمار بیشتری از آکنه شود.

استرس

یکی از علل اصلی دیگر آکنه در بزرگسالان استرس است. استرس می‌تواند هر بیماری پوستی را تشدید کند. و داشتن عادات سالم کنترل‌کننده استرس می‌تواند به شادابی پوست شما کمک برساند.

رژیم غذایی با ضریب گلیسمیک پایین

اگر رژیم غذایی مصرفی شما ضریب گلیسمیک پایینی داشته باشد، می‌تواند با پیشگیری از آکنه کمک کند.

غذاهای با ضریب گلیسمیک پایین شامل سبزی‌ها و میوه‌های تازه، لوبیاها و جوی دوسر می‌شوند. غذاهای با ضریب گلیسمیک پایین قند خون را به سرعت بالا نمی‌برند. هنگامی که قند خون شما به سرعت بالا می‌رود، می‌تواند باعث التهاب در سراسر بدن شود. افزایش‌های سریع قند خون همچنین باعث می‌شود که پوست شما «سبوم» یا چربی پوستی بیشتری بسازد. مجموعه افزایش التهاب و وجود چربی پوستی اضافی می‌تواند منجر به آکنه شود.

بررسی‌ها نیز نشان داده‌اند که ممکن است برخی از مواد غذایی بیشتر محرک آکنه باشند: غذاهای غنی از کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده (نان‌ها/ پاستاهای حاوی آرد سفید، کیک برنج، اکثر کراکرها، چیپس/سیب‌زمینی سرخ‌کرده، نوشیدنی‌های شیرین و نوشابه‌های گازدار) ایجاد آکنه را در برخی افراد افزایش می‌دهند.

همچنین شواهدی وجود دارد که افرادی که شیر بیشتر مصرف می‌کنند چه بدون چربی، چه کم‌چرب یا معمولی، ممکن است بیشتر دچار آکنه شوند. بررسی‌ها چنین ارتباطی را با ماست یا پنیر نشان نداده است.

آکنه چگونه درمان می‌شود؟

پاک‌سازی مرتب پوست صورت لااقل دو بار در روز، برای از بین بردن لایه‌های چربی و آرایش قدیمی بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید.

همچنین پزشکتان ممکن است یک کرم موضعی رتینوئیدی را برای باز کردن منافذ پوستی و لایه‌برداری از پوست تجویز کند. رتینوئیدها همچنین دارای اثرات ضدالتهابی هستند و سرعت تقسیم سلول‌های پوست ما را افزایش می‌دهند. این به بهبود سریع‌تر پوست کمک می‌کند. بسیاری از کرم‌های ضد آکنه بدون نسخه هم حاوی رتینوئید هستند.

داروهای موضعی ضدالتهابی مانند ژل داپسون نیز می‌توانند آکنه را کاهش دهند. یک داروی خوراکی به نام اسپیرونولاکتون که می‌تواند اثرات هورمون‌های مردانه را کاهش دهد، آکنه را کاهش می‌دهد. اگر می‌خواهید سریع‌تر آکنه را از بین ببرید، لایه‌برداری شیمیایی و درمان با نور آبی نیز کمک می‌کند.

چطور پاک‌کننده انتخاب کنیم؟

به طور کلی، از پاک‌کننده‌های با اثر شدید و تهاجمی پرهیز کنید، به خصوص اگر قبل برایتان کرم موضعی رتینوئیدی تجویز شده باشد. برای پوست خشک و حساس، یک پاک‌کننده کرمی ممکن است گزینه بهتری باشد. برای پوست‌های چرب، یک پاک‌کننده ملایم و کف کننده ممکن است بهتر باشد.

اگر فردی دانه‌ّ‌های سرسیاه زیادی دارد، مصرف فراورده‌های موضعی حاوی اسید سالیسیلیک می‌تواند مفید باشد، زیرا چربی پوستی را برطرف و منافذ پوستی را باز می‌کند. استفاده موضعی از بنزوئیل پراکسید هم سودمند است چرا که هم دارای خواص ضد باکتریایی است و هم می‌تواند به برداشته شدن پوست مرده کمک کند.

چه تغییراتی در رژیم غذایی‌ام بدهم؟

از مصرف بیش‌ازحد قند و شکر، دسرهای شیرین شده و نوشابه‌های شیرین خودداری کنید. از نظر غذاهای سالم، سبزی‌های برگ‌دار و رژیم غذایی متعادل حاوی میوه‌ها و سبزی‌های حاوی ویتامین C و بتا-کاروتن می‌تواند مفید باشد زیرا این مواد مغذی اثر ضدالتهابی دارند. همچنین برخی از مطالعات نشان داده‌اند که مصرف برخی از محصولات لبنی می‌تواند با افزایش آکنه همراه باشد.

درمان دارویی چه هنگامی ضروری است؟

اگر آکنه شما برای بیش از چند ماه باقی بماند، اگر باعث ایجاد اسکار یا جاگذاری شده باشد و اگر درمان‌های موضعی مؤثر نبوده است، ممکن است زمان آن رسیده که یک درمان عمومی مانند آنتی‌بیوتیک خوراکی را در گام بعدی در نظر بگیرید