اگر شما هم از طرفداران برنامه خندوانه به کارگردانی و اجرای رامبد جوان هستید حتما نام کمدین مشهور و محبوب، امیر کربلایی زاده را شنیده‌اید و از لحظات شادی که برای شما ساخته است لذت برده‌اید. امیر کربلایی زاده بازیگر، نویسنده و استندآپ کمدین است. در ادامه می‌توانید بیوگرافی کامل این هنرمند را مطالعه کنید.
امیر کربلایی زاده کمدین مشهور و محبوب، متولد مهرماه ۱۳۵۸ در تهران است. پدرش یوسف کربلایی زاده نام دارد. وی دارای مدرک کارشناسی مهندسی برق و کارشناسی ارشد سینماست. امیر بازیگر، نویسنده و استندآپ کمدین است و برای اولین بار با بازی در تئاتر پیک نیک برای جنگ شهره لرستانی در تئاتر معرفی شد و در ادامه با ایفای ۴۰ نقش جای پای خود را محکم‌تر کرد.
امیر در سال ۱۳۶۸ در مدرسه فعالیتهای نمایشی‌اش را آغاز کرد و همزمان با آن وارد کلاس‌های آموزشی تئاتر در کانون فرهنگی و هنری شهید مطهری شد و در سال‌های ۱۳۷۲، ۱۳۷۱، ۱۳۶۹ بازیگر اول مسابقات دانش آموزی تئاتر کل کشور شد.
همسر امیر، پوران مرادی نویسنده تئاتر است. وی متولد ۱۹ آذر ۱۳۶۴ در تهران است. این زوج هنرمند در ۲۲ شهریور ۱۳۹۳ با هم ازدواج کرده‌اند.
امیر از سال ۱۳۶۸ در سن ۱۰ سالگی کارش را با تئاتر شروع کرد و در سن ۱۹ سالگی در سال ۱۳۷۷ تجربه اجرا‌های مختلف روی صحنه را داشت. تا اینکه در سال‌های ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ برنده دیپلم بازیگری در جشنواره سراسری تئاتر مراکز عالی کشور شد.
وی در سال ۱۳۹۱ با ایفای نقش در فیلم روز روشن حسین شهابی وارد عرصه سینما شد و در سال ۱۳۹۳ در ماه رمضان با سریال گاهی به پشت سر نگاه کن وارد تلویزیون شد.
اکنون هم یکی از کمدین‌های مشهور و پرطرفدار است که با استندآپ کمدی خندوانه بسیار به شهرت رسیده است. وی در مورد خود گفته است که: من اولین کسی هستم که بعد از انقلاب به شیوه درست مانند رابین ویلیامز، وودی آلن و … از سال ۹۱ استند آپ کردم و مدعی ام هیچ کس قبل از من آن را اجرا نکرده‌است.
امیر در سحرگاه شب بیست و یکم ماه رمضان، پس از پایان کار، در راه بازگشت به خانه تصادف شدیدی کرد و از ناحیه لگن آسیب دید.
او می‌گوید وقتی به مرگ فکر می‌کنم از دست دادن زمان برایم خیلی غم‌انگیز است، چون تازه می‌فهمم که چقدر زمان داشتم و هیچ وقت نتوانستم از آن درست استفاده کنم. وی با انتشار عکس زیر از خود در پیج اینستاگرام خود نوشت: “ به پیری بگو دست نگه دار که حالا حالا‌ها ارزو دارم. “
همچنین امیر گفته‌است: وقتی نگران یا ناراحت هستم یا زمانی که تنها می‌شوم و احساس می‌کنم کسی دوستم ندارد ذکر الله لا اله الا هو حی القیوم می‌گویم و آرام می‌شوم.
تقدیر بازیگری مرد از سی و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر – ۱۳۹۲
دیپلم افتخار بازیگری از جشنواره سراسری تئاتر مقاومت تهران – ۱۳۹۲
دیپلم افتخار بازیگری از جشنواره سراسری تئاتر تک تهران – ۱۳۹۲
برگزیدهٔ بازیگر سال خانه تئاتر – ۱۳۹۱
کاندیدای جایزه بازیگری مرد در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر – ۱۳۹۱
جایزه اول بهترین مسخره ایران همراه با دوستان – ۱۳۹۰
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر رضوی – ۱۳۹۰
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر صاحبدلان – ۱۳۹۰
جایزه دوم بازیگری جشنواره سراسری تئاتر ماه – ۱۳۸۹
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر رضوی – ۱۳۸۸
جایزه سوم بازیگری جشنواره سراسری تئاتر ایثار – ۱۳۸۷
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر مقاومت (دفاع مقدس) – ۱۳۸۷
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر رضوی – ۱۳۸۷
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر دفاع مقدس – ۱۳۸۶
جایزه دوم بازیگری جشنواره سراسری تئاتر ماه – ۱۳۸۵
جایزه ویژه بازیگری جشنواره سراسری تئاتر ماه – ۱۳۸۴
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر فتح و معراج – ۱۳۸۳
جایزه سوم بازیگری جشنواره سراسری تئاتر میثاق – ۱۳۸۳
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر فتح و معراج -۱۳۸۲
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر دانشجویی مراکز آموزش عالی سراسر کشور – ۱۳۷۹
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر دانشجویی مراکز آموزش عالی سراسر کشور – ۱۳۷۸
جایزه دوم بازیگری جشنواره تئاتر منطقه‌ای استان تهران – ۱۳۷۸
جایزه اول بازیگری جشنواره سراسری تئاتر دانشجویی مراکز آموزش عالی سراسر کشور – ۱۳۷۷
پیک نیک در میدان جنگ (شهره لرستانی) – ۱۳۷۸
آنک وصال (مجید جعفری) – ۱۳۷۹
هزارپا (علی‌اصغر راسخ راد) – ۱۳۸۴
سفر به مغرب (علی اصغر راسخ راد) – ۱۳۸۵
آفتاب لب بوم (محمود اکبرشاهی) – ۱۳۸۷
رویای خلیج فارس (امیر دژاکام) – ۱۳۸۸
پشت کلانتری (فرشاد منظومی نیا) – ۱۳۸۸
عروس در سایه (علی عابدی) – ۱۳۸۸
ماه در قاب (محمد زوار بی ریا) – ۱۳۸۸
فرزند عدالت (سید جواد هاشمی) – ۱۳۸۸
رهگذر کوچه‌های تنگ (علی اصغر راسخ راد) – ۱۳۸۹
یک دامان ماه و ستاره (امیر دژاکام) – ۱۳۸۹
آقا ممنون (کاوه مهدوی) – ۱۳۸۹
دم هشتی (کاوه مهدوی) – ۱۳۸۹
شاخ نبات (مهدی شمسایی) – ۱۳۸۹
درخت بادام (مرتضی آقاحسینی) – ۱۳۸۹
کهربا (سیمین امیریان) – ۱۳۸۹
مردود خرداد (محمد زوار بی ریا) – ۱۳۸۹
پوکه‌های برنجی (زری اماد) – ۱۳۹۰
آبی گونه (کاوه مهدوی) – ۱۳۹۰
سوکاریس (حمید فلاحی) – ۱۳۹۰
نصرت خانم و مادرم نوروز (امیر دژاکام) – ۱۳۹۰
چی شد که من مار خوردم (گلبرگ ابوترابیان) – ۱۳۹۱
آنم آرزوست (محمد زوار بی ریا) – ۱۳۹۱
ساقی (امیر دژاکام) – ۱۳۹۱
نظمیه زنان (اصغر خلیلی) – ۱۳۹۱
من ۱۵ سال گریه نکردم (سید علی موسویان) – ۱۳۹۱
وقتی دنیا سبز بود (کامبیز بنان) – ۱۳۹۱
نقد و بررسی مراسم فحش و کتک (کاوه مهدوی) – ۱۳۹۱
مردکشی زن‌کشی (شهره رعایتی) – ۱۳۹۱
ماجرای مردی که سوار هواپیما شد (علی مهران) – ۱۳۹۲
معمای مطربان پریشان (کوروش زارعی) – ۱۳۹۲
ترنج (تینو صالحی) – ۱۳۹۲
مرگ نویسنده (حسن جودکی) – ۱۳۹۲
مجرد‌ها (پوران مرادی مزرعه نو) – ۱۳۹۳
الیور تویست (اصغر خلیلی) – ۱۳۹۳
جیجک علیشاه (رحمت امینی) – ۱۳۹۴
ننه دلاور و فرزندانش (امیر دژاکام) – ۱۳۹۵
تکخال (مجید مافی)
آقای سانسور (علی جبارزاده)
امروز (رضا میر کریمی)
روز روشن (حسین شهابی)
فیلم نیمه بلند” وصیت پدر” (سیامک کاشف آذر)
وانتافه (رضا طلوعی قره چناق)
معمای شاه (محمدرضا ورزی)
گاهی به پشت سر نگاه کن (مازیار میری)
همهٔ بچه‌های ما (تاجبخش فناییان)
قرعه (برزو نیک‌نژاد) – ۱۳۹۴
شهرک جیم (علی شب‌خیز) – ۱۳۹۴
خوشنام (علیرضا نجف زاده) _۱۴۰۱
فال قهوه (فرزاد موتمن)
اتاق ۳۱۱ (مجتبی بی‌طرفان)
«آراز» (علی اصغری)
«کرایه‌ها آماده» (حسین دارابی)
«مسیح کردستان» (لیلی عاج)
نشست تخصصی استندآپ کمدی (۱۳۹۳)
نمایش استندآپ کمدی در یوسف آباد (۱۳۹۳)
مسابقه خنداننده برتر برنامه خندوانه (۱۳۹۴)
استندآپ کمدی هنر در ایران (۱۳۹۴)
استند آپ کمدی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز (۱۳۹۴)
شانس (مهدی افضل زاده)
رالی ایرانی ٢ (آرش معیریان)
هشتگ خاله سوسکه (محمد مسلمی)
درایور (سیدمصطفی آزاد)
پدرخوانده (سعید ابوطالب)
جیران حسن فتحی
لالایی (احمد درویشعلی پور)
شام ایرانی (سعید ابوطالب)
منبع: ستاره
۱۰ فیلم برتر نیکول کیدمن که باید ببینید / بهترین فیلم‌های نیکول کیدمن 
ویدیو | اظهارات عجیب بهنام بانی علیه استقلال در کنسرت تبریز! 
چرا ماشین ظرفشویی ظرف‌ها را خشک نمی‌کند + راه‌حل رفع آن 
عکس | کنایه سنگین سپهر حیدری به نتایج استقلال 
ویدیو | چالش کامل جرات یا حقیقت سردار آزمون با رفیق دختر گیمرش 
۱۰نشانه آدم‌هایی که به شما لبخند می‌زنند اما درحقیقت دوست‌تان ندارند! 
