داستان «هشت پا» از آنجا آغاز می‌شود که یک خانواده از مرگ پدرشان با خبر می‌شوند. مادر خانواده، فرزندانش را از دریافت میراث پدرشان بر حذر می‌دارد چرا که معتقد است این ارث، ناسالم و حرام است.
جوان نوشت: مجموعه‌های پلیسی در همه سازمان‌های رسانه ای، شبکه‌ها و پلتفرم‌ها در سطح جهان، دارای جایگاه ویژه‌ای هستند. طوری که حدود نیمی از بهترین سریال‌های سکوی نتفلیکس به انتخاب منتقدان، در رده آثار جنایی و پلیسی تقسیم‌بندی می‌شود. همچنین پربیننده‌ترین سریال شبکه اپل تی وی در سال جاری میلادی، یک مجموعه جنایی است. در صدر بهترین سریال‌های سکوی اچ بی او نیز نام یک درام پلیسی دیده می‌شود. همچنانکه در تولیدات تلویزیونی ایران نیز –برخلاف سینما- توجه به این ژانر محبوب و تأثیرگذار، پررنگ بوده است و طی چهار دهه اخیر، سریال‌های متعدد و قابل وجهی در ژانر پلیسی، جنایی و امنیتی ساخته شده و به نمایش درآمده است.
اما آثار پلیسی تلویزیون، خط جدیدی را در پیش گرفته‌اند که در سریال «هشت پا» هم آشکار است. وجه تمایز «هشت پا» با نمونه‌های مشابه قدیمی‌تر، در پیوند خوردن جرایم با مسائل اقتصادی است. در چند سریال پلیسی اخیر دیگر هم، سارقان اقتصادی و راهزنان معیشت و سلامت مردم زیر ذره بین قرار گرفتند. ازجمله این آثار که البته از نظر کیفی و ساختاری دچار، اما و اگر‌هایی هستند، می‌توان به «هفت سر اژدها» و «غریبه» اشاره کرد که اولی درباره جریان‌های غارت ثروت ملی و دومی به اخلال در نظام دارویی کشور می‌پرداخت و اینک «هشت پا» ماجرای شبکه‌های غول‌پیکر کسب سرمایه‌های نجومی با قاچاق مواد مخدر جدید را دستمایه قرار داده است.
داستان «هشت پا» از آنجا آغاز می‌شود که یک خانواده از مرگ پدرشان با خبر می‌شوند. مادر خانواده، فرزندانش را از دریافت میراث پدرشان بر حذر می‌دارد چرا که معتقد است این ارث، ناسالم و حرام است. فرزند ارشد این خانواده که سخت در جست وجوی کار و سرمایه است پی گیر ماجرا می‌شود و بعدا می‌فهمد پدرش عضو یک باند مخوف و تبهکار با نام هشت پا بوده است. هر چند که سیر کلی داستان و اتفاقات، کلیشه‌ای به نظر می‌رسد، اما تعقیب و گریز مأمورانی از بخش‌های مختلف نیروی انتظامی با هر یک از پا‌های این هشت پا، رقم زننده یک درام نفس گیر و گرم است. همچنین اکشن در این سریال، استاندارد و قابل باور است.
یکی از ویژگی‌های «هشت پا» شخصیت اصلی سریال (کسری) است. این سرگرد اداره آگاهی، ظاهر و قد و قامتی بسیار ساده و معمولی دارد و شبیه به مردم عادی است، اما از طریق هوش و درایتش، گره‌های پرونده را یک به یک باز می‌کند و پیش می‌رود.
هرچند که شخصیت پردازی او در موقعیت‌های عاشقانه، درست طراحی نشده است و او هنگام گفتگو با همسر آینده اش، خام و ضعیف به نظر می‌رسد و شباهتی به یک مرد پخته و جا افتاده و در آستانه میانسالی ندارد! همچنانکه از ظرفیت پدر کسری با بازی احمد نجفی استفاده شایانی نشده است و این شخصیت منفعل است، درحالی که، چون یک سرهنگ بازنشسته است، می‌توانست به عنوان یک مرشد و راهنمای با تجربه برای پسرش عمل کند، اما حداقل تا قسمت ۱۵ –زمان نوشتن این یادداشت- پدر کسری، یک شخصیت اضافه به نظر می‌رسد؛ شاید در قسمت‌های واپسین، نقشش تأثیرگذارتر بشود. به نقط ضعف سریال «هشت پا» باید تیپیک و کلیشه‌ای بودن خلافکار‌ها را افزود. شخصیت‌های منفی و مجرم در این سریال، سطحی و گلدرشت هستند.
با وجود برخی نقاط ضعف، اما درمجموع، ریتم خوب و ضرباهنگ سرزنده با فضاسازی و هیجان لازم و موثر، باعث شده‌اند «هشت پا» یک قدم از نمونه‌های مشابه سال‌های اخیر در تلویزیون و نمایش خانگی جلوتر قرار بگیرد و کاری تماشایی و سرگرم کننده و با ابعاد محتوایی راهبردی ارزیابی شود. به این امید که سیمای ملی درجهت تحول و توجه به هویت و ملت، خط تولید آثار پلیسی با رویکرد عدالت محور و ستیزنده با راهزنان و مجرمان اقتصادی را ادامه دهد.
