چرا انسان‌ها طی فرآیند تکامل مو‌های بدن خود را از دست دادند؟

بدن حالای ما انسان‌ها دیگر شبیه به بدن صد هزار سال قبل مان نیست؛ البته که خوشبختانه! دانشمندان به تازگی به سرنخ‌هایی دست یافته اند که زوایای تازه‌ای از دلیل و چگونگی از میان رفتن مو‌های بدن انسان را روشن می‌سازد و درک بهتری از روند تکامل انسان به دست می‌دهد.

ما هنوز ژن لازم برای تبدیل شدن به یک موجود پشمالو را داریم

به گزارش روزیاتو، علت از میان رفتن موی بدن انسان و روند شکل گیری پوست بدون مو در او مدت‌ها موضوع مورد بحث دانشمندان بوده است. گرچه انسان‌ها بی مو‌ترین نخستین سان محسوب می‌شوند، اما برای ژنتیک شناسان همیشه این پرسش مطرح بوده که چه زمان و چرا هوموساپینس‌ها (انسان خردمند) مو‌های بدن خود را از دست دادند. حقیقت این است که ما هنوز تمام مجموعه ژن مورد نیاز برای داشتن پوستی تمام پوشیده از مو مانند دیگر نخستی سانان را داریم، اما این ژن‌ها غیرفعال مانده اند. این نتیجه‌ی پژوهش تازه‌ای است که درباره‌ی علل ژنتیکی بی مویی بدن انسان صورت گرفته است.

حالا، اما تقریباً بی مو و دائماً در تعریق هستیم

البته که علاوه بر این‌ها می‌توانیم صاف روی دو پایمان بایستیم، مغز بزرگی داریم و از تمدن غنی‌ای برخورداریم. اما در اینجا صحبت از بدن بی مو و دائماً در تعریق ما است. اجداد ما احتمالاً به اندازه‌ی گوریل‌ها و شامپانزه‌های میلیون‌ها سال قبل مو داشتند. مو بدن اجدادمان طی روند تکامل جایش را به لایه‌ای از موی بدن نازک و چند تکه‌ی بزرگ مو روی سر، زیر بغل و نواحی خصوصی داد.

اگر هنوز همانقدر مو داشتیم بیشتر گرم مان می‌شد

امروزه بیشتر دانشمندان بر این باورند که کمتر بودن موی بدن با توانایی تنظیم دمایی بدن مرتبط است، به ویژه از جهت خنک ماندن. نظریه‌ی مطرح شده می‌گوید اجداد ما در مقطعی بعد از تبدیل شدن به جاندار دو پا در محیط‌های باز و خشک زیاد پیاده روی می‌کردند یا می‌دویدند. در حقیقت باید یک دشت بی درخت یا جنگل ناپیوسته را تصور کنید، نه یک جنگل پردرخت و سایه دار. گرمازدگی در چنین موقعیتی بسیار خطرناک بود. به همین دلیل بهتر بود موی بدن کمتر و غدد تعریق بیشتری داشته باشیم، چون تعریق امکان خنک شدن از طریق تبخیر عرق را فراهم می‌کرد. هنوز سؤالات بی جوابی باقی مانده است.

اما اینکه چرا انسان‌ها به نخستی سانانی تقریباً بی مو تبدیل شدند، هنوز یک معما است. چند توضیح برای آن مطرح شده است، مثلاً اینکه مو داشتن کف و مچ دست‌ها ساخت ابزار‌های سنگی یا کار با دستگاه‌ها را دشوارتر می‌کرد. با این حال، دلیل از میان رفتن موی بقیه‌ی قسمت‌های بدن دهه‌ها است که مورد بحث دانشمندان قرار دارد.