نقد و بررسی بازی Cities: Skylines ۲

در حالی که می‌توانید بازی Cities: Skylines ۲ را هم‌اکنون روی PC تجربه کنید، اما صاحبان کنسول‌ها باید تا بهار ۲۰۲۴ برای آن صبر کنند. پیش از هر چیز، باید متذکر شوم که چندین و چند ماه صیقل‌کاری برای این عنوان نیاز بود تا با یک بازی شسته رفته و کم نقص‌تر مواجه باشیم نه نتیجه‌ای که حالا با آن روبه‌رو هستیم؛ یعنی عنوانی پر از باگ و ایرادات ریز و درشت.

متاسفانه بازی عملکرد خوبی حتی روی سیستم‌های بسیار قوی ندارد و شاهد افت فریم‌های وحشتناکی هستیم که به تجربه صدمه می‌زنند. علاوه بر آن، علی‌رغم سنگینی بی‌اندازه‌اش، از نظر بصری چندان دل‌انگیز و زیبا نیست. در واقع می‌توان گفت که Cities: Skylines ۲ بسیار بزرگ‌تر از نسخه اصلی است، ویژگی‌های جدید و کارگشایی دارد، اما متاسفانه در همه زمینه‌ها از آن بهتر نیست.

در شروع بازی، ۱۰ نقشه مختلف (برای کسانی که DLC روز عرضه را خریداری کرده باشند به ۱۲ عدد می‌رسد) به چشم می‌خورد که هر کدام دارای ویژگی‌های آب و هوایی و پوشش گیاهی خاص خود هستند. از سان فرانسیسکو بگیرید تا رودخانه دلتا، از مناطق کوهستانی بگیرید تا مناطق گرمسیر. بسته به اینکه بخواهید از کدام منابع طبیعی استفاده کنید – مانند منابع آبی و بادی – در این مناطق قادر خواهید بود تا شهر خود را بسازید و توسعه دهید.

پس از انتخاب نقشه، توانایی نام‌گذاری شهر را خواهید داشت و یا حتی می‌توانید انتخاب کنید که ماشین‌ها از سمت چپ رانندگی کنند یا از سمت راست. می‌توانید مشخص کنید که تم شهرسازی‌تان به شهر‌های اروپایی نزدیک‌تر باشد یا به شهر‌های آمریکایی. اولین چیزی که پس از انتخاب شهر، نظرتان را به خود جلب می‌کند، راه‌سازی و گریدبندی برای شهر است.

مکانیزم راه‌سازی نسبت به نسخه اصلی، تحولات بسیار گسترده‌ای به خود دیده و حالا بسیار بهتر از قبل، می‌تواند میدان‌ها و جاده‌های زیبایی را که برای آرمان شهر خود در نظر دارید، ترسیم کند. می‌توانید میزانی را که یک راه نسبت به زمین بالاتر می‌ایستد، مشخص کنید و بدین وسیله راه‌های بیشتری ایجاد کنید و شهرتان را بزرگ‌تر کنید.

تغییرات بزرگی نسبت به نسخه قبلی رخ داده است؛ مانند توانایی وارد کردن برق از یک شهر دیگر به شهر خود و عدم نیاز به ساخت یک نیروگاه بزرگ آلوده‌کننده انرژی که نه تنها برای منابع مالی صرفه جویی خواهد کرد، بلکه فضای گران‌بهایی نیز در همان ابتدا برای نقشه شما ذخیره می‌کند.

اما متاسفانه بازی بخش راهنمای خوبی ندارد و برای کسانی که به تازگی با این عنوان آشنا شده‌اند، بسیار گیج‌کننده و ناکافی خواهد بود. بازی بسیار وسیع است و عناصر زیادی دارد و با راهنمای ابتدای بازی نمی‌توان به تمام آن‌ها مسلط شد و شهر‌های وسیع و خوبی راه‌اندازی کرد؛ بنابراین اگر نخستین بار است که با یک عنوان شبیه‌ساز شهرسازی روبه‌رو می‌شوید، مجبور خواهید بود تا ساعت‌ها با بازی سر و کله بزنید و چندین و چند شهر را از ابتدا بسازید و دوباره خراب کنید تا آنکه قلق بازی دستتان بیاید.

نکته مهمی که در بازی وجود دارد، گریدبندی شهر است. گریدبندی با استفاده از راه‌کشی مشخص می‌شود و می‌توانید در اطراف هر مسیر، مشخص کنید که چه نوع محیطی به آن اختصاص می‌دهید: مسکونی، صنعتی یا تجاری. گریدبندی در واقع شکل کلی شهرتان را مشخص می‌کند و خوشبختانه به دلیل آن که هزینه‌های آن نسبت به نسخه اول این بازی بسیار کمتر شده، با آزادی عمل بیشتری می‌توانید شکل کلی شهر خود را مشخص کنید.

حتما توجه داشته باشید که برخلاف آموزش بازی، پس از آنکه شهرتان را گریدبندی کردید، منابع آب و برق را در شهر مشخص کرده و سپس به محیطبندی شهر بپردازید؛ چرا که منابع برق شهرتان را آلوده می‌کنند و بهتر است که از محیط‌های مسکونی دور باشند.

متاسفانه لوله‌کشی بازی مشکلات زیادی دارد و گاهی پیش می‌آید که مسیر لوله‌کشی اشتباه می‌شود و در عین حال هیچ راهی برای حذف کردن خطوط لوله‌ها وجود نخواهد داشت. از این دست ایرادات کوچک در بازی زیاد به چشم می‌خورد و شاید مادسازان توانستند به راه‌حل‌های بهتری نسبت به سازندگان این بازی دست یابند.

همچنین بسیار حواستان باشد که این بازی ذخیره‌سازی خودکار ندارد و حتما پیش از خروج از بازی، آن را ذخیره کنید.

Cities: Skylines ۲ نحوه عملکرد بسیاری از ساختمان‌های خدمات شهری را نیز تغییر داده است و حالا در این زمینه از بازی SimCity ۲۰۱۳ الگوبرداری می‌کند. بیمارستان‌ها می‌توانند واحد‌های بیشتر و پادگان هلی‌پد اضافه کنند، کلانتری‌ها می‌توانند زندان‌های بیشتری بسازند، دانشگاه‌ها با کلاس‌های بیشتر به‌روزرسانی شوند و حتی زباله‌زدایی نیز با انواع وسایل اضافی بهبود یابد. این مکانیزم بهترین بخش‌های SimCity بود و سازندگان Cities: Skylines ۲ نیز به درستی از آن الگوبرداری کرده‌اند. همه این ویژگی‌ها منجر به افزایش عملکرد ساختمان‌ها می‌شود و همچنین به بازیکنان امکان بیشتری برای تکامل شهر می‌دهد.

هر چه در بازی بیشتر پیش می‌روید، بازی جذابیت بیشتری پیدا می‌کند. ارتقای ویژگی‌های شهر جذاب است و هر چه شهر بزرگ‌تری می‌سازید، لندمارک‌ها و آسمان‌خراش‌های بیشتری برایتان باز می‌شود و می‌توانید در لانگ شات، شهری بسیار پویا و زنده خلق کنید. شهری که سیستم حمل و نقل پیشرفته‌ای دارد و ساکنین آن به اینترنت پرسرعت متصل‌اند و سیستم آموزشی مدرنی دارد.

اما اگر می‌خواهید نتایج دستاوردتان توی ذوقتان نخورد، لطفا از زوم کردن اجتناب کنید! همین که زوم می‌کنید، تازه متوجه می‌شوید که بازی چقدر در جزئیات خود زشت است! از ساختمان‌هایی که در زمین فرو رفته‌اند و مشخص نیست که ساکنین آن چطور واردش می‌شوند بگیرید تا جاده‌هایی که به شکل زشتی به یکدیگر متصل شده‌اند. این در حالی است که این مشکلات کمتر در نسخه اصلی به چشم می‌خورد.

متاسفانه فیزیک و گرافیک آب بسیار کارتونی و بد است و این مشکل هم سبب می‌شود تا نتایج شهرسازی ذوقتان را کورد کند. اما باید اعتراف کنم که شب‌های Cities: Skylines ۲ یکی از زیباترین چیز‌هایی است که در یک عنوان شبیه‌سازی می‌توانید مشاهده کنید. علاوه بر آن، وجود فصول مختلف نیز زیبایی را دو چندان می‌کند که به شکلی کاملا پویا فصل‌ها جایشان را به فصل بعدی می‌دهند و مناظر زیبایی را برایتان رقم می‌زنند.

با همه این اشکالات، پیشرفت به خوبی در بازی انجام می‌شود. بازی به جای اینکه به طور ساده مبتنی بر دستاورد‌های جمعی باشد، بر اساس امتیاز تجربه (XP) ساخته شده است. شما XP را با ساخت موارد، جذب ساکنان جدید و افزایش شادی شهروندان خود کسب می‌کنید. هر دستاورد XP به طور خودکار ویژگی‌های جدیدی را برای شهر باز می‌کند، اما همچنین به شما تعدادی امتیاز می‌دهد که می‌توانید برای سایر دستاورد‌ها هزینه کنید.

اگر می‌خواهید از گزینه‌های جدید برای نیروگاه مانند ذغال یا گاز یا نیروگاه خورشیدی استفاده کنید، می‌توانید امتیاز‌ها را در گزینه‌های الکتریکی خرج کنید، و اگر می‌خواهید با احداث برج بزرگ توریست‌ها را جذب کنید، امتیاز‌ها را برای دپارتمان‌های پارک‌ها خرج کنید.

یکی از عوامل بسیار جذاب بازی، صنایع آن است که مربوط به تولید چوب، استخراج سنگ آهن، پرورش مرغ و حیوانات می‌شود. درآمد اصلی شهر شما از همین صنایع نشات می‌گیرد و باید به آن توجه کنید. همچنین از نظر بصری نیز جلوه بسیار زیبایی دارند؛ بنابراین باید گفت که جزییات شهرسازی بازی تحسین برانگیز و خوب است و سبب می‌شود تا با یک شبیه ساز واقعی از شهرسازی در طرف باشید که در برخی زمینه‌ها از سایر شبیه ساز‌های شهرسازی، یک سر و گردن بالاتر می‌ایستد. اما گاهی نیز بسیار ناامیدتان می‌کند و در زمینه‌های فنی مثل نرخ فریم و جزئیات، به نظر می‌رسد که یک قدم رو به عقب برداشته است.

Cities: Skylines ۲

بازی Cities: Skylines ۲ یک قدم رو به جلو و یک قدم رو به عقب برای بازی‌های شبیه‌ساز شهرسازی است. در لانگ‌شات و در شب بسیار زیباست و در مکانیزم‌های شهرسازی خود مانند جاده‌سازی و گریدبندی و همچنین بخش صنایع و لندمارک‌های شهر، دستاورد‌های بازی قبلی را بهبود داده است. اما متاسفانه از نظر فنی دارای اشکالات فراوانی است، به نحوی که حتی یک سخت‌افزار بسیار قوی نیز برای اجرای آن به مشکل بر می‌خورد. همچنین بازی در کلوزآپ، یعنی در جزئیات بصری خود، اشکالات زیاد و خنده‌داری دارد و از این حیث نسبت به نسخه قبلی یک قدم عقب‌تر می‌رود. از سوی دیگر، بخش راهنمای بسیار ناکارآمدی دارد و برای مخاطبان جدید خود، ممکن است بیش از حد پیچیده به نظر برسد.

نکات مثبت:

وجود فصول مختلف و تعویض فصل‌ها به صورت پویا و زیبا

بخش راه‌سازی و گریدبندی شهر با ویژگی‌های تازه و نوآورانه

بخش جذاب صنایع

القای حس پیشرفت

گیم‌پلی بهبودیافته نسبت به عنوان قبلی

نکات منفی:

مشکلات فنی فراوان

بخش راهنمای ناکارآمد

بی‌اعتنایی

منبع:گیمفا