کاربرد‌های درمانی گیاه مریم گلی

مریم گلی، بوته‌ای چند ساله، کوتاه، یا شبه بوته است. ساقه خاکستری بسیار منشعب کرکدار با انشعابات متقابل دارد. در اوایل تابستان شاخه‌های بالاتر گل‌هایی آبی به ندرت صورتی یا سفید دو لبه تولید می‌کنند. به دنبال آن فندقه‌های سیاه رنگی ظاهر می‌شوند که درون فنجان‌های باز قرار دارند.

به گزارش بهداشت نیوز، از نظر خواص نیز عصاره مریم گلی از لحاظ آرایشی- بهداشتی برای تمیز نمودن زخم‌های کهنه استفاده می‌شود.

گفته می‌شود اگر روی سر ماساژ داده شود باعث کنترل شوره سر و ریزش مو می‌گردد.

پزشکان سنتی روسی مریم گلی را گیاهی معطر قابض، ضد اسپاسم، ضد نفخ و ضد عفونی کننده می‌دانند.

همچنین گزارش شده است که مریم گلی رنگ طبیعی مو‌های تیره را به آن‌ها باز می‌گرداند.

این گیاه ضد باکتری، ضد قارچ و محرک است؛ لذا برای درمان بافت‌های ملتهب حفره دهان و گلو، در دهان شور‌ها و غرغره‌ها به کار می‌رود. همچنین می‌توان برای نیش حشرات آن را مصرف کرد. علاوه بر این‌ها مریم گلی خواص آنتی اکسیدان هم دارد.