آینده شهر‌ها / شهر‌ها جایی نمی‌روند، اما باید تغییر کنند

فرارو- از زمان که پاندمی کووید جهان را به هم ریخته سیگنال‌های متفاوت زیادی درباره شهر‌ها دریافت کرده‌ایم. هم شنیده ایم که شهر‌هایی مانند نیویورک به پایان رسیده اند و هم این که بسیار محبوب هستند. آیا شهر‌ها سنگر‌های بیماری‌هایی هستند که مردم برای همیشه از آن اجتناب می‌ورزند؟ پس چرا این اجاره بهای لعنتی کماکان بالاست؟! کار از راه دور به این معنی است که افراد می‌توانند از هر کجا کار کنند و با درصد روز‌های کاری از خانه که ۳۰ درصد است کار می‌کنند. با این وجود، شرکت‌ها مدام افراد را برای کار حضوری در دفتر دعوت می‌کنند. در همان زمان اقتصاددانان از بین رفتن بسیاری از ساختمان‌های اداری و درآمد‌های مالیاتی را پیش بینی می‌کنند به این معنی که شهر‌ها ممکن است برای تامین مالی برخی از چیز‌هایی که ما آن را دوست داریم با کمبود بودجه مواجه شوند.

به گزارش فرارو به نقل از وُکس؛ دست کم می‌توان گفت این وضعیتی گیج کننده است بنابراین ما از برخی از بهترین و باهوش‌ترین افرادی که در مورد شهر‌ها فکر می‌کنند از اقتصاددانان گرفته تا برنامه ریزان شهری و چهره‌های دانشگاهی خواستیم تا آینده شهر‌ها را ارزیابی کنند. اگرچه مطمئنا همه آنان در این باره اجماع نظر نداشتند، اما چند موضوع مشخص شد.

به شهر‌های بزرگ فکر کنید شهرهایی، چون نیویورک، لس آنجلس، شیکاگو در نهایت خوب خواهند بود، زیرا بسیاری از مواردی که در وهله نخست آنان را جذاب کرده بود هنوز وجود دارند و یافتن آن موارد در جایی دیگر غیرممکن است تعدادی از کار‌ها وجود دارند که شهر‌ها می‌توانند انجام دهند تا موقعیت خود را به عنوان مکان‌های جذاب برای زندگی حفظ کنند و بسیاری موارد دیگری وجود دارند که شهر‌ها می‌توانند نه تنها برای زنده ماندن بلکه برای پیشرفت انجام دهند.

در حالی که دور شدن از شهر‌ها اغراق‌آمیز به نظر می‌رسد حتی جابجایی‌های کوچک از نقاطی مانند نیویورک به حومه و سایر شهر‌هایی که افراد انتخاب می‌کنند به آن نقل مکان کنند درآمد‌های بادآورده‌ای به دنبال داشته باشد. این بدان معناست که شهر‌های کوچک‌تر مانند سینسیناتی یا تولسا یا ایندیاناپولیس فرصت بزرگی دارند تا خود را به عنوان مقصدی برای کسانی که شهر‌های بزرگ را ترک می‌کنند معرفی کنند.

"مری رو" رئیس و مدیر عامل موسسه شهری کانادا می‌گوید:"حقیقت ان است که شهر‌ها موجودات زنده‌ای هستند که تغییر می‌کنند. شهر‌ها بیش از حد پویا هستند. شهر‌ها بیش از حد در حال تغییر هستند و به طرز باورنکردنی انعطاف پذیر می‌باشند".

از بین بردن یک شهر به چیز‌های زیادی نیاز دارد

در مورد مرگ شهر‌های بزرگ در آینده بسیار اغراق صورت گرفته است. به گفته "ریچارد فلوریدا" شهرنشین و استاد دانشکده دانشگاه تورنتو اگر بخواهید ۱۰ سال به آینده سفر کنید این احتمال وجود دارد که شهر بزرگ مورد علاقه شما به طرز قابل توجهی شبیه به آن چه اکنون هستند به نظر برسند. پاندمی کووید و کار از راه دور خروج از شهر‌ها را تسریع کرد. با این وجود، جمعیت شهر‌های بزرگ همواره در حال افزایش است، زیرا افراد (اغلب خانواده ها) در جستجوی فضای بیش‌تر یا مسکن ارزان‌تر شهر‌ها را ترک کرده و افراد تازه‌ای جای آنان را می‌گیرند.

"نیکلاس بلوم" استاد اقتصاد استنفورد که کار از راه دور را مطالعه می‌کند سال گذشته تخمین زد که ۱۲ شهر بزرگ ایالات متحده در مجموع حدود دو سوم از یک میلیون نفر از ساکنان خود را از مراکز شهر‌ها بر اثر پاندمی کووید از دست داده اند و حدود ۶۰ درصد از ترک شهر برای نقل مکان به حومه اطراف شهر بوده است. انفجار کار از راه دور به بسیاری از افراد اجازه داد تا به شهر‌های دیگر، حومه‌های دورتر و مناطق روستایی بروند. با این وجود، تعداد نسبتا کمی از مردم زندگی شهری را به طور کلی رها کردند و اعداد و ارقام نیز موید این موضوع است.

بلوم می‌گوید: "این کاهش جمعیت است، اما فاجعه بار نیست". بر اساس تحلیل اخیر صورت گرفته توسط موسسه بروکینگز شهر‌ها پس از، از دست دادن جمعیت به دنبال وقوع پاندمی کووید نشانه‌هایی از بهبودی را نشان می‌دهند و بیش‌ترین تغییرات در بزرگترین شهر‌ها مشاهده شده است.

 حتی با وجود گزینه کار از راه دور برای بسیاری، اما نه همگان همان مواردی که پیش‌تر افراد را به شهر‌ها جذب می‌کرد هنوز جذاب هستند: مشاغل، افراد دیگر و امکانات رفاهی.

"امیلی تالن" استاد شهرسازی در دانشگاه شیکاگو می‌گوید: "ما حیواناتی اجتماعی هستیم. افراد همواره می‌خواهند در شهر‌ها جمع شوند. مرکز شهر‌ها توده‌ای حیاتی از فعالیت‌ها را ایجاد می‌کنند که در آن فعالیت‌های تجاری، فرهنگی و مدنی متمرکز می‌شوند. این موضوع تمرکز تجارت، یادگیری و تبادل فرهنگی را تسهیل می‌کند که همواره از نظر اجتماعی و اقتصادی مطلوب خواهد بود".

کووید - ۱۹ رخدادی تاریخی بود و پیامد‌های آن بدون درد نبوده است. نرخ جرم و جنایت خشونت آمیز در شهر‌ها اگرچه نسبت به دوره اوج پاندمی کووید – ۱۹ کاهش یافته، اما کماکان بالاتر از دوره پیش از پاندمی می‌باشد. نرخ بیکاری در شهر‌هایی مانند نیویورک بالاتر از میانگین ملی بیکاری در ایالات متحده است موردی که پیش از پاندمی این گونه نبود.

با این وجود، شهر‌های بزرگ پیش‌تر نیز با چالش‌های بزرگی مواجه بودند. برای مثال، در فاصله سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ میلادی جمعیت شهر نیویورک نزدیک به یک میلیون نفر کاهش یافت در حالی که رکود بزرگ بسیاری را به سوی مشکلات مالی و بدتر شدن شرایط زندگی سوق داد، اما در نهایت وضعیت شهر بهتر است و به سرعت بهبود یافت.

شهر‌ها برای جوانان و افراد مسن جذاب‌ترین خواهند بود

شهر‌ها مدت‌هاست که با توجه به نیاز اجتناب ناپذیر شان به فضای بیش‌تر و به طور کلی هزینه‌های زندگی بالاتر برای حفظ خانواده‌های میانسال تلاش می‌کنند، اما برای گروه‌های جمعیتی در هر دو انتهای طیف سنی یعنی جوانان و افراد مسن شهر‌های پس از کووید می‌توانند نقطه شیرینی را نشان دهند. جوانان هم چنان جذب شهر‌های بزرگ خواهند شد به خاطر چیزی که می‌توانند ارائه دهند و حومه‌ها و مناطق روستایی نمی‌توانند از نظر شغلی و اجتماعی آن موارد و امکانات را ارائه دهند. این طیف سنی هم چنین بزرگترین طرفداران امکانات فرهنگی هستند که تمرکز جمعیت غول پیکر به ارمغان می‌آورد: رستوران ها، تفریحات شبانه، حمل و نقل عمومی سریع، تنوع و فضا‌های سبز.

"کانر اوبراین" دستیار پژوهشی گروه نوآوری اقتصادی می‌گوید: "علیرغم آن که کار از راه دور کشش بازار‌های کار متراکم شهری را کاهش داده این تاثیر بر روی متخصصان جوان در دهه ۲۰ تا ۳۰ سالگی در کم‌ترین میزان ممکن بوده است. در عین حال، اکثر دلایل غیراقتصادی جوانان برای تجمع در شهر‌های متراکم از بین نرفته اند. شاید مدت زمان کوتاه کووید که افراد را دچار فقدان این امکانات ساخت باعث شد تا آنان بیش‌تر قدر آن را در دوره پسا کووید بدانند".

"اِلِن دونهام جونز" پروفسور و مدیر برنامه طراحی شهری در دانشکده معماری جورجیا تِک می‌گوید کمبود نیروی کار تشدید شده به دلیل جمعیت سالخورده کارفرمایان را مجبور می‌سازد تا به طور فزاینده‌ای خواسته‌های نیروی کار جوان کوچک تری را برآورده سازند که احتمالا به آنان نیاز دارند خواسته‌هایی که احتمالا ترکیبی از کار از خانه و کار حضوری خواهد بود. آنان هم چنین خواهان امکانات رفاهی و فرصت‌های اجتماعی برای شهر‌ها هستند.

در همین حال، جمعیت سالخورده نیز می‌توانند با نرخ‌های بالاتر به شهر‌ها هجوم آورند تا از بهترین مراقبت‌های بهداشتی در کلاس، خدمات بی شمار، پیاده روی و فرصت‌های فرهنگی بهره‌مند شوند مواردی که همگی به سالمندان فعال اجازه می‌دهند عمری طولانی‌تر داشته باشند. شما با افزایش سن نمی‌خواهید درگیر چیز‌های زیادی باشید؛ بنابراین بهتر است جایی باشید که افراد زیادی وجود دارند، خدمات به راحتی در دسترس هستند، انتخاب‌های حمل و نقل و راه‌های رفت و آمد در اختیارتان باشند.

مرکز شهر‌ها باید حول محور چیزی به جز فضای اداری بچرخند

وقتی صحبت از نگاه کردن به آینده شهر‌ها می‌شود ساختمان‌های اداری غول پیکر فیل‌های غول پیکر در اتاق هستند. در واقع، مناطق تجاری مرکزی قدیمی به پایان دوره خود رسیده اند و آخرین نفس‌های عصر صنعتی محسوب می‌شوند.

طبق داده‌های شرکت Kastle سه سال پس از آغاز پاندمی کووید دفاتر هنوز نصف ظرفیت فعلی خود را دارند. پژوهشگران دانشگاه کلمبیا و نیویورک تخمین می‌زنند که کار از راه دور نیم تریلیون دلار ارزش اداری را در سطح ملی در ایالات متحده از بین برده است. ۱.۵ تریلیون دلار وام‌های تجاری به دلیل نرخ بالای خانه‌های خالی، ارزش پایین املاک و نرخ بهره بالا می‌تواند به معنای نکول (ناتوانی در بازپرداخت بدهی) و کمبود بودجه باشد. در نیویورک مالیات بر املاک و مستغلات حدود ۳۰ درصد از بودجه شهر را تشکیل می‌دهد. سایر شهر‌های اداری بزرگ مانند سانفرانسیسکو نیز با کمبود بودجه مرتبط با ادارات مواجه هستند. اکثر کارشناسانی که با آنان صحبت کردیم موافق هستند که بسیاری از ساختمان‌های اداری شهر‌های بزرگ باید به چیزی دیگر تبدیل شوند تا در برابر حرکت مداوم به سمت کار‌های ترکیبی و از راه دور مقاومت کنند. با این وجود، علیرغم آن که از دست دادن درآمد تجاری باعث ایجاد حفره در بودجه شهر می‌شود می‌تواند منجر به تحولی شود که در نهایت کیفیت زندگی ساکنان شهر را بهبود می‌بخشد.

یکی از تناقضات شهر مدرن آن است که حتی در حالی که ما در مورد آینده شهر‌ها بحث می‌کنیم هزینه‌های مسکن در اکثر شهر‌های ساحلی بالا باقی مانده، زیرا تقاضا کماکان بالا و عرضه کم است و افرادی که در شهر‌ها مانده اند به دنبال فضای بیش تری بوده اند. انجام این کار البته به نبوغ زیادی در سطوح مختلف نیاز دارد و مطمئنا آسان نخواهد بود.

بسیاری از ردپا‌های ساختمان‌های اداری بسیار بزرگ هستند و اساسا داشتن بخش‌های ضروری مانند پنجره را برای هر آپارتمان غیرممکن می‌سازد. هزینه مقاوم سازی آشپزخانه و حمام در آپارتمان‌های جداگانه به جای مناطق متمرکز در دفاتر نیز بالا است. در نهایت، مقررات شهری اغلب چنین تغییراتی را ممنوع می‌سازد بنابراین موانع سیاسی نیز وجود خواهد داشت که باید بر آن غلبه کرد.

نکته مهم در مورد یک اکوسیستم واقعا پر رونق این است که به اصطلاح زباله‌های موجود در سیستم به سرعت تغییر کاربری داده می‌شوند. زمانی که گیاه برگ‌های خود را از دست می‌دهد آن برگ‌ها تبدیل به کود می‌شوند که سپس باعث تغذیه گیاه مجاور آن می‌شود. این همان چیزی است که در مورد شهر‌ها وجود دارد: شهر‌ها دائما خود سوخت گیری می‌کنند و احیا می‌شوند.

کار از راه دور یک فرصت بزرگ برای شهر‌های کوچک و متوسط است

در حالی که کاهش جمعیت کوچک برای شهر‌های بزرگ معنای زیادی ندارد، اما برای شهر‌های کوچک‌تر معنای زیادی دارد جایی که حتی یک هجوم کوچک جمعیت تازه کار بزرگتری خواهد بود. کار از راه دور باعث شده تا افرادی که شهر‌ها را ترک می‌کنند بتوانند دورتر از حد معمول بروند و این فرصت بزرگی برای شهر‌های کوچک‌تر و متوسط است نقاطی که قیمت‌ها پایین‌تر است و فرصت‌های شعلی کم تری نیز در آنجا وجود داشت.

البته این شهر‌های کوچک‌تر باید ثابت کنند که مکان‌های خوبی برای زندگی هستند. این بدان معناست که امکاناتی مانند مسکن ارزان، مدارس خوب، آب و هوای معتدل، فضا‌های سبز فراوان، فرودگاه‌های خوب و فعالیت‌های فرهنگی قوی و بازاریابی کارآمدی داشته باشند.

استاد اقتصاد در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گوید: "در آینده کارمندان آزادی عمل بیش تری در مورد انتخاب محل زندگی شان خواهند داشت. وضعیت به گونه‌ای خواهد شد که نزدیکی به آبراهه‌های اصلی که در حال حاضر ممکن است صرفا به عنوان بنادر تجاری مورد استفاده قرار گیرد به مثابه مکان‌های تفریحی نیز عمل خواهد کرد".

افراد مکان‌هایی را می‌خواهند که پول شان دور از دسترس باشد و کیفیت زندگی در آن خوب باشد.

شهر‌های کوچک‌تر باید به عنوان قطبی برای کارمندانی باشند که از راه دور کار می‌کنند. شهر‌ها باید بیش‌تر در مورد زندگی و بازی و حومه شهر‌ها بیش‌تر در مورد کار کردن باشند. ایده‌هایی مانند ممنوعیت تردد خودرو‌ها در مرکز شهر یا اتخاذ سیاست‌های انعطاف پذیر در مورد محل ساخت مسکن می‌توانند اقداماتی جسورانه باشند که امکان اجرای آن توسط مدیران شهر‌های متوسط وجود دارد.

برای رقابت با یکدیگر و پیشرفت واقعی شهر‌ها باید برای تبدیل شدن به مکان‌های جذاب‌تر برای زندگی تلاش کنند

فقط به این دلیل که شهر‌های بزرگ احتمالا خوب خواهند بود به این معنی نیست که چالش‌های زیادی ندارند یا این که نمی‌توانند خیلی بهتر باشند.

مهم است که آن چه را که پیش‌تر شهر‌ها را خوب می‌کرد حفظ کنید و چیز‌هایی اضافه کنید که می‌تواند زندگی را بهتر سازد این چیزی است که مردم را در آنجا نگه می‌دارد و دیگران را وادار می‌سازد که به آنجا بیایند.

هم چنین مهم است که شهر‌ها نظافت و ایمنی را چه از نظر ادراک و چه در واقعیت حفظ کنند. قانون و نظم از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا صاحب هیچ کسب و کاری نمی‌خواهد در منطقه‌ای با نرخ جرم و جنایت بالا زندگی کند.

هم چنین، در آینده مدیران شهری بهتر است تلاش کنند تا رویکرد خانواده دوست بودن شهر‌ها را در پیش گیرند. این به معنای تامین مالی مدارس به همراه ساخت مسکنی که بتواند خانواده‌ها را در خود جای دهد و اتهاذ سیاست‌هایی است که مراقبت‌های مقرون به صرفه از کودکان را تشویق کند.

به طور کلی اتخاذ سیاست‌هایی که زندگی را برای افراد دارای فرزند آسان‌تر می‌سازد. شهر‌ها هم چنین باید چالش‌های جدید در چشم انداز مانند تغییرات آب و هوا را در نظر بگیرند و سرمایه گذاری سنگین تری برای سازگاری با الگو‌های آب و هوایی در حال تغییر مانند سازه‌های مقاوم در برابر آتش انجام دهند.