پیش بینی اقتصاددان برنده نوبل درباره احتمال نکول بدهی امریکا

فرارو- "پل کروگمن" اقتصاددان ارشد و برنده جایزه نوبل که ستون نویس پرسابقه ای در روزنامه "نیویورک تایمز" است به تازگی هشدار داده که خطر نکول یا اعلام ناتوانی در پرداخت بدهی از سوی ایالات متحده بسیار جدی و واقعی است.

به گزارش فرارو، او در مقاله ای که به تازگی در "نیویورک تایمز" منتشر کرده اشاره داشته که سقف بدهی باید لغو شود زیرا باعث شده تا به عنوان ابزاری برای اعمال فشار از سوی جمهوری خواهان مورد استفاده قرار گیرد، او از این استفاده ابزاری از موضوع سقف بدهی به عنوان "نقطه خفه کننده مالی" یاد کرده است.

خزانه داری ایالات متحده تخمین زده که آن کشور کم تر از یک ماه فرصت دارد تا سقف بدهی خود را پیش از اعلام نکول احتمالی افزایش دهد.

به گفته "پل کروگمن" ایالات متحده ممکن است به نکول نزدیک ‌تر شود و برای جلوگیری از این وضعیت باید سقف بدهی را لغو نماید. او در مقاله روز یکشنبه خود نوشته بود: "این احتمال که دولت فدرال به زودی قادر به تامین مالی عملیات عادی خود نباشد، بسیار واقعی شده است. با این وجود، وضعیت امریکا به بدی دیگر کشورهایی نیست که بدهی خود را نکول کرده اند از جمله یونان در سال 2009 میلادی. اگر این اتفاق رخ دهد بدان خاطر است که نمایندگان جمهوری خواه در کنگره تلاش می کنند از سقف بدهی‌ها برای اخاذی و کسب امتیازات سیاسی استفاده کنند چرا که می دانند خواسته های شان هیچ شانسی برای تصویب شدن از طریق رویه عادی قانونگذاری را ندارند".

او راهکارهایی را برای مقابله با این وضعیت به دولت بایدن پیشنهاد داده از جمله ضرب سکه یک تریلیون دلاری برای سپرده گذاری در فدرال رزرو و دیگری انتشار اوراق قرضه ممتاز که  اوراق بدهی هستند که به قیمتی بالاتر از ارزش اسمی فروخته می شوند. در واقع، هر دو اقدام به دولت این امکان را می دهند که حتی در صورت کارشکنی قانونگذاران در برداشتن سقف بدهی بتواند وام بیش تری دریافت کند.

این وضعیت در حالی است که مهلت عدم پرداخت بدهی های آمریکا نزدیک تر می شود و "جانت یلن" وزیر خزانه داری تخمین می زند که دولت بایدن در تاریخ یکم ژوئن با اتمام پول نقد مواجه خواهد شد.

کروگمن خاطرنشان می سازد که حتی اگر ایالات متحده اوراق قرضه را بیش از ارزش اسمی بفروشد اولین کشوری نخواهد بود که بدهی خود را دستکاری می کند. او می گوید بخشی از بدهی بریتانیا تا سال 2015 میلادی شامل اوراق قرضه ای بود که سررسید نمی شدند بدان معنا که ارزش اسمی نداشتند.

کروگمن در مقاله خود می نویسد: "شما ممکن است بپرسید که اگر دولت بتواند با تعریف بدهی بازی کند ما چگونه باید سقف بدهی را اعمال کنیم. پاسخ این است که ما اصولا نباید سقف بدهی داشته باشیم. دولت باید در مورد آن تصمیم بگیرد. ماليات‌ ها و هزينه‌ ها و پیامدهای مالی را در نظر بگیرید بدون این یک نقطه خفه کننده اضافی ایجاد کنید که عناصر افراطی بتوانند از آن به مثابه یک سلاح در راستای اهداف خود استفاده کنند".

منبع: بیزینس اینسایدر