فرارو- حتی اگر زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد ملاقات با افراد، تجربه یک فاجعه، از دست دادن شغل یا رابطه خود یا هر چیز دیگری نکنید، همچنان میتوانید اضطراب داشته باشید، اما خودتان از وجود آن بیخبر باشید.
به گزارش فرارو به نقل از healthline، ممکن است در طول روز یک حس مداوم عصبی و ناراحتی به عنوان یک صدای پس زمینه همیشه ذهن شما را مشوش کند یا شاید بیشتر اوقات خود را بی قرار، پرتنش و ناتوان میبینید.
این اضطراب «ناخودآگاه» یا به نوعی اضطراب پنهان، میتواند بر سلامت روانی و جسمی فرد نیز تأثیرات قابل توجهی بگذارد.
علائم روانشناختی همیشه واضح نیستند، به طور مثال شاید شما خودتان را فردی آرام و خونسرد تصور کنید که میتواند حتی در بحرانیترین شرایط نیز به خودش مسلط باشد، اما این موضوع اصلا دلیلی بر نداشتن اضطراب پنهان در شما نیست.
چرا که این اختلال میتواند به طرق مختلفی در فرد ظاهر شود:
اگر در به خاطر سپردن موضوعات ساده، دچار مشکل هستید، شاید بتوان گفت که دارای اضطراب ناخودآگاه هستید.
چرا که این حالت میتواند بر توانایی شما برای تمرکز، برنامه ریزی و پردازش اطلاعات جدید تأثیر بگذارد.
اضطراب اغلب میتواند این احساس را در شما ایجاد کند که انگار افکارتان مبهم هستند. برای مثال، اگر نمیتوانید تصمیم بگیرید که هنگام بیرون رفتن چه بپوشید، ممکن است همین موضوع ساده، علامتی برای وجود این اختلال باشد.
با این حال، تلاش برای تصمیمگیری، میتواند تأثیرات گستردهتری بر اتفاقات زندگی داشته باشد. افراد مبتلا به اضطراب پنهان، چالشهای بسیاری در تصمیمگیری دارند که گاهی به ضرر آنها تمام خواهد شد. مثلا در انتخاب همسر، قادر نیستند هدف نهایی خود را از رابطه مشخص کنند و حتی شاید در نهایت با شریکی زندگی کنند که آیندهای با او نمیبینید، زیرا نمیتوانند تصمیم بگیرند که واقعاً در یک رابطه چه میخواهند، این بلاتکلیفی میتواند در دراز مدت به هر دو فرد آسیبهای روانی برساند.
اضطراب می تواند به آرامی و به طور نامحسوس توانایی شما را برای مقابله با استرسهای معمولی و چالشهای زندگی کاهش دهد.
ممکن است با کوچکترین اتفاقات متوجه تحریکپذیری، تنش یا عصبانیت شوید. افرادی که به خاطر موضوعات بیاهمیت سریع شروع به گریه کردن میکنند و در حقیقت توانایی کنترل احساسات خود را ندارند، درگیر اضطراب ناخودآگاه هستند.
افراد درگیر با این اختلال، به کوچکترین اتفاقات به قدری فکر میکنند، در نتیجه، استرس آنها تشدید میشود. حتی زمانی که در تلاشاند که دیگر به موضوعی فکر نکنند، برعکس عمل میکند و بیشتر به آن میپردازند.
برخی از افراد در تلاشاند تا همیشه در روابط، ظاهر و خانواده بینقص به نظر برسند. در حالی که کمالگرایی سبب استرس مضاعف برای فرد میشود، اما شاید خودش از آن آگاه نباشد.
این افراد همیشه خود را برای بدترین شرایط آماده میکنند حتی اگر ندانند واقعا بدترین حالت چیست!
روانشناسان بدبینی تدافعی را اینگونه توصیف میکنند که به جای اینکه با امید و خوشبینی به آینده نگاه کنیم، همواره دید منفی نسبت به اتفاقاتی که هنوز نیافتاده است داریم.