در اسناد قدیمی سرپل تجریش محلی برای به جا آوردن آداب و رسوم تهرانی‌ها و شمیرانی‌ها بود. قدیمی‌ها می‌گویند میان اهالی تجریش و حتی تهرانی‌ها رسم بود بعد از مراسم عروسی با ماشین عروس به سرپل تجریش می‌رفتند و بخشی از مراسم پایکوبی و شادی شب عروسی در این محل انجام می‌شد.
«سرپل تجریش» برای تهرانی‌ها یک محل ویژه است. آنقدر که در ترانه‌های قدیمی کوچه و بازاری تهران قدیم و یا حتی در فیلمفارسی‌ها هم سرپل تجریش نقشی پررنگ داشت.
به گزارش همشهری آنلاین؛ اهالی آبادی تجریش، شمیرانی‌ها و تهرانی‌ها هزاران خاطره از سرپل تجریش دارند و این نقطه از شمیران در حافظه مشترک بسیاری از آن‌ها جایگاهی ویژه دارد.
هنوز هم «سرپل تجریش» ورد زبان تجریشی‌هاست. با وجود اینکه خبری از آن پل قدیمی که از روی رودخانه مقصودبیک می‌گذشت نیست و حالا ماشین‌ها و اتوبوس‌های تندرو میدان تجریش را تسخیر کرده‌اند، اما هنوز هم تجریشی‌ها وقتی نشانی جایی را می‌دهند از «سرپل تجریش» شروع می‌کنند.
در اسناد قدیمی سرپل تجریش محلی برای به جا آوردن آداب و رسوم تهرانی‌ها و شمیرانی‌ها بود. قدیمی‌ها می‌گویند میان اهالی تجریش و حتی تهرانی‌ها رسم بود بعد از مراسم عروسی با ماشین عروس به سرپل تجریش می‌رفتند و بخشی از مراسم پایکوبی و شادی شب عروسی در این محل انجام می‌شد. گاهی عکسی به یادگار می‌گرفتند و برای همین است که «سرپل تجریش» تهرانی‌ها و شمیرانی‌ها را به یاد لحظه‌های خوش زندگی می‌اندازد.
«عباس صالحی» یکی از معتمدان و اهالی قدیمی تجریش در این‌باره می‌گوید: «سرپل تجریش هم محل دورهمی تهرانی‌ها و تجریشی‌ها بود و هم یکی از چند نقطه خوش آب و هوای شمال تهران. قدیمی‌ها می‌گفتند باد خنک توچال که از کوه‌های شمال تهران می‌وزید در سه نقطه بیشتر احساس می‌شد؛ یکی مقابل هتل اوین، دیگری در سه راه نیاوران و از آن‌ها خنک‌تر در سرپل تجریش.»
