تفال به حافظ امروز چهارشنبه ۲ آذر ماه ۱۴۰۱

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

کتبت قصة شوقی و مدمعی باکی

بیا که بی تو به جان آمدم ز غمناکی

بسا که گفته‌ام از شوق با دو دیده خود

ایا منازل سلمی فاین سلماک

عجیب واقعه‌ای و غریب حادثه‌ای

انا اصطبرت قتیلا و قاتلی شاکی

که را رسد که کند عیب دامن پاکت

که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکی

ز خاک پای تو داد آب روی لاله و گل

چو کلک صنع رقم زد به آبی و خاکی

صبا عبیرفشان گشت ساقیا برخیز

و هات شمسة کرم مطیب زاکی

دع التکاسل تغنم فقد جری مثل

که زاد راهروان چستی است و چالاکی

اثر نماند ز من بی شمایلت آری

اری مآثر محیای من محیاک

ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند

که همچو صنع خدایی ورای ادراکی

شرح لغت: عجیب واقعه: پیش آمدی شگفت/آبی و خاکی: آفریدگان بحری و بری

تفسیر عرفانی:

عاشقان حضرت دوست که در راه عشق او جان می‌بازند، دور از او هیچ نشانی در وجود خود نمی‌یابند و آن را فقط در پرتو ذات او می‌بینند. از این رو با آن که در راهش فانی می‌گردند، صبوری پیشه می‌کنند تا به درگاهش نایل گردند و از لطف وجودی اش که برتر از ادراک آدمی است بهره جویند.

تعبیر غزل:

دل‌هایی که گنج عشق در آن هاست، ثروتی دارند که با هیچ ثروتی قابل مقایسه نیست. هدف همه رسیدن به سعادت و کامیابی است. تو بدون فراهم کردن شرایط لازم، امید چه داری؟ از تو حرکت از خدا برکت.