(تصاویر) رودخانه مقدس با فاضلاب و زباله خفه شد!

بر فراز کوهی در هیمالیا، قطرات آب از دهان مجسمه ببر نصب شده در رودخانه‌ای که تصور می‌شد سرچشمه رودخانه باگماتی را تشکیل می‌دهد، می‌ریزد و به عنوان قدرت پاکسازی روح‌ها مورد احترام بوده است.

به گزارش فرارو، این آب که مسیر خود را به سمت پایین جنگل‌های سرسبز می‌گذراند و با آبراه‌های دیگر ادغام می‌شود و مزارع برنج، سبزیجات و سایر محصولات را آبیاری می‌کند منبع امرار معاش بسیاری از نپالی‌ها است.

اما با رسیدن باگماتی به کاتماندو، پایتخت نپال، رنگ آن از روشن به قهوه‌ای و سپس به سیاه تغییر می‌کند، محتویات آن غیرقابل نوشیدن و حتی برای شست و شو نامناسب است. در طول فصل خشک، بوی تعفن شدیدی در کنار سواحل آن منطقه را فرا می‌گیرد.

آب آلوده به زباله و فاضلاب مستقیماً به آبراه ریخته می‌شود و منجر به نابودی مقدس‌ترین رودخانه نپال شده است که امروزه آلوده‌ترین رودخانه این کشور نیز می‌باشد و به طرز چشمگیری نحوه تعامل روزانه، فرهنگی و معنوی این شهر با جمعیت حدود ۳ میلیون نفری باگماتی را تغییر داده است.

این آب آلوده از کنار چندین مکان مقدس، از جمله معبد پاشوپاتیناث، که در سال ۱۹۷۹ توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی اعلام شد، عبور می‌کند. هندو‌ها برای عبادت در زیارتگاه‌ها و جشن گرفتن به سواحل رودخانه در کاتماندو می‌روند. زنان در رودخانه غوطه ور می‌شوند تا گناهان را بشویند. زنان متاهل برای دعا برای سلامتی و سعادت همسرانشان و زنان مجرد نیز برای یافتن همسر خوب می‌آیند.

خانواده‌ها مدت‌هاست که اجساد عزیزان متوفی را به این سواحل می‌بردند تا پای مردگان را روی تخته سنگی بشویند و صورت‌هایشان را با آب رودخانه بشویند. آنان معتقدند که این آب گناهان انسان را می‌شوید و روح او را قبل از سوزاندن جسدش به بهشت می‌فرستد و خاکسترش در آب‌ها پراکنده می‌شود.

مردم هنوز هم عزیزان از دست رفته را به باگماتی می‌آورند، اما بسیاری دیگر این کار را نمی‌کنند. در حالی که اجساد هنوز در اینجا سوزانده می‌شوند، با آب تصفیه شده خریداری شده در فروشگاه‌های اطراف شست‌وشو داده می‌شود.

میتو لاما ۵۹ ساله که از زمانی که همسرش در سن ۱۵ سالگی ازدواج کرد با همسرش در محوطه سوزاندن اجساد کار می‌کند گفت: آب خیلی کثیف است و بوی بد می‌دهد. مردم مجبورند آب بطری بیاورند و مراسم را انجام دهند.

لاما که در کنار باگماتی به دنیا آمد و بزرگ شد، به یاد می‌آورد که از آب آن برای پخت و پز، حمام کردن، شستن و حتی نوشیدن استفاده می‌کرد. امروز احساس می‌کند رویای دیرینه‌ای است که با ریختن زباله‌های انسانی و فاضلاب از بین رفته است و او انتظار ندارد به این زودی‌ها دوباره آن روز‌ها را ببیند.

لاما گفت: الان شک جدی دارم که در طول عمر باقی مانده‌ام آب پاک شود. نه اینکه هیچ تلاشی صورت نگرفته است، چندین کمپین پاکسازی انجام شده است، اما افراد بیشتری هستند که آن را کثیف می‌کنند. مشکل مردم هستند.

در واقع، هم از سوی داوطلبان خصوصی و هم از سوی دولت تلاش‌هایی برای پاکسازی رودخانه صورت گرفته است. در میان این طرح‌ها، در هفت سال گذشته، هر شنبه، صد‌ها داوطلب در کاتماندو جمع شده‌اند تا زباله‌ها را جمع‌آوری کنند.