حاضر نیستم ترک کنم!

معتاد متجاهری که به شیشه و هروئین اعتیاد دارد، می‌گوید: «خانواده‌ای برایم نمانده و حاضر نیستم؛ ترک کنم.»
 
به گزارش ایلنا، یکی از مهمترین معضلات اجتماعی اعتیاد است که نه تنها بنیان خانواده را برهم می‌زند، بلکه در برخی موارد معتادان از خانواده طرد و به خیابان و جامعه پناه می‌آورند و معضلات و مشکلات بیشتری را برای شهروندان ایجاد می‌کنند. اولین طرح جمع‌آوری معتادان متجاهر پس از انتصاب سردار حسین رحیمی در مناطق مختلف شهر تهران هفته گذشته انجام و ۶۰۰ متعاد متجاهر و ۱۵۰ خرده‌فروش دستگیر شدند و ما توانستیم با تعدادی از آنها به گفتگو بنشینیم.
 
یکی از این معتادان متجاهر که به شیشه و هروئین اعتیاد دارد و اطلاعی از خانواده‌اش ندارد،سوالات خبرنگار ایلنا را اینگونه پاسخ داد:
 
کجا دستگیر شدی؟
داخل اتوبوس بی‌‌‌آرتی بودم.
 
چی مصرف می‌کنی؟
هروئین و شیشه
 
کجا زندگی می‌کردی؟
جا و مکان ندارم شب‌ها توی خیابان و برخی اوقات هم در گرم‌خانه می‌خوابیدم.
 
چند سالته؟
 45سال
 
چند سال است که مصرف می‌کنی؟
27 سال است که مصرف می‌کنم.
 
خانواده‌ات کجا هستند؟
نمی‌دانم. خانواده‌ای برایم نمانده، همه‌ مرده‌اند. من هم برای آنها مرده‌ام.
 
آیا کمپ برای ترک اعتیادت می‌روی؟
نه نمی‌خواهم ترک کنم.
 
معتاد متجاهر دیگری که به هروئین اعتیاد دارد و می‌گوید؛ هروئین برایم نوعی مسکن است و نمی‌توانم آن را ترک کنم در پاسخ به سوالات گفت:
 
کجا دستگیر شدی؟
پارک بودم.
 
چی مصرف می‌کنی؟
هروئین.
 
چند سال است که مصرف می‌کنی؟
 37 سال است.
 
خانواده‌ات کجا هستند؟
از همسرم جدا شدم و فرزندانم با او زندگی می‌کنند، دو تا از فرزندانم هم ازدواج کرده‌اند.
 
فرزندانت چند ساله هستند و به دیدنت می‌آیند؟
 38ساله، 35 ساله و 30 ساله. گهگاهی برای دیدنم می‌آمدند.
 
قصد داری ترک کنی؟
نه. هروئین برایم نوعی مسکن است، من اعتیاد ندارم بلکه برای دردهایم از هروئین استفاده می‌کنم و نمی‌توانم ترک کنم.
 
معتادان متجاهر از سوی خانواده طرد می‌شوند و ناگزیر به خیابان‌ها، اتوبان‌ها و پل‌های شهر پناه می‌برند و هر از چند گاهی نیز توسط پلیس جمع‌آوری و ساماندهی می‌شوند، اما از آنجا که پس از جمع‌آوری توسط پلیس دیگر دستگاه‌های متولی اقدامات مناسبی برای نگهداری آنها انجام نمی‌دهند، دوباره به خیابان باز می‌گردند و جامعه و شهروندان را با معضل روبرو می‌کنند.