روحاني با تمركز بر سه حوزه اقتصاد، ديپلماسي و سياست داخلي پرتو نور بر
مسير دولت دوازدهم افكند تا موافقان و مخالفانش بدانند برنامه او براي
اداره چهارسال آينده قوه مجريه چيست.
به گزارش اعتماد، حسن روحاني در دو سخنراني مهم خود در مراسم تنفيذ و تحليف كوشيد تا راهبردهاي اصلي دولت دوازدهم را اعلام كند. او با تاكيد بر انتخابات رياست‌جمهوري و نقش مردم، راه دولت را راه كساني اعلام كرد كه در ٢٩ ارديبهشت به او راي داده‌اند و به گونه‌اي سخن گفت كه جبهه حاميان از ايستادگي او بر گفتمان انتخاباتي و تبليغاتي خويش آسوده خاطر شوند.
روحاني با تمركز بر سه حوزه اقتصاد، ديپلماسي و سياست داخلي پرتو نور بر مسير دولت دوازدهم افكند تا موافقان و مخالفانش بدانند برنامه او براي اداره چهارسال آينده قوه مجريه چيست.
اين دو سخنراني اگرچه فشرده بود و به بيان كليات پرداخت اما سرفصل حركت او بود و در عين حال براي همراهانش در كابينه نيز اهميتي دوچندان داشت. آنها بار ديگر به صراحت و به‌صورت عمومي از رييس‌جمهوري شنيدند كه بايد به خاستگاه راي ٢٤ ميليوني ٢٩ ارديبهشت باور داشته و براي تحقق نگاه آنها در نحوه اداره كشور تلاش كنند.
او در چهارسال پيش رو با هجمه‌ها و مخالفت‌هاي شديدي مواجه خواهد شد. اين را مي‌توان از همين دو ماهي كه از انتخابات گذشته به خوبي درك كرد. فشاري كه برخي وزراي او را تا مرز انصراف از حضور در دولت بعدي پيش برد و طاقت و امان از كساني گرفت كه بهترين كارنامه را در كابينه او در اختيار داشتند.
براي اين چهارسال كه پيش روي دولت دوازدهم قرار دارد او چند اولويت اساسي مطرح كرده است. در حوزه اقتصاد به دنبال ريشه كن كردن فقر مطلق است. براي كاهش ملموس نرخ بيكاري تلاش خواهد كرد و مي‌كوشد تا فرصت‌هاي اقتصادي برابري براي بخش خصوصي فراهم آورد تا فساد را نيز مانند فقر مطلق ريشه كن كند.
او در چند بخش بر انسجام داخلي تاكيد كرد و آن را مقدمه هر تحولي در حوزه‌هاي مختلف دانست. انسجامي كه بي‌شك از دل گفت‌وگوي نمايندگان ديدگاه‌هاي سياسي مختلف به دست مي‌آيد.
انسجامي كه شايد با تساهل در حل مشكلات به جا مانده از سال ٨٨ حاصل شود و در نهايت انسجامي كه شايد از تمركز تمامي نخبگان كشور بر منافع ملي كسب شود.
روحاني در عرصه ديپلماسي نيز راهبرد دولتش را روشن كرد. همان‌گونه در جهت‌گيري‌هاي اصلي دولت توسط رهبري موضوع تعامل گسترده با دنيا مورد تاكيد قرار گرفت روحاني نيز ايران را آماده همكاري گسترده با جهان دانست اما در عين حال از موضعي مقتدرانه، دشمنان ايران را خطاب قرار داد و آنها را نسبت به عواقب دشمني‌هاي‌شان آگاه كرد.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
