هفتهای که گذشت برای فوتبال کشورمان اتفاقات خوبی رخ داد؛ اول اینکه تیم ملی در یکی از حساسترین بازیهای گروه اول مرحله انتخابی جام جهانی، کره، نزدیکترین رقیب برای صعود مستقیم به روسیه را با یک گل شکست داد.
دوم اینکه با همین برتری، صدرنشینیاش در این گروه را تداوم بخشید و سوم اینکه دروازهاش را همچنان بسته نگه داشت.
اتفاق مهمتر هم مربوط به سیدجلال حسینی، مدافع میانی تیم ملی کشورمان بود که در اتفاقی بینظیر، از سوی سایت معتبر «فرانس فوتبال» در تیم منتخب مرحله انتخابی قرار گرفت.
انتشار این خبر به خوبی نشان از آن دارد که حالا نهتنها تیم ملی کشورمان زیر ذرهبین رسانههای معتبر قرار گرفته، بلکه بازیکنان ملیپوش ایرانی هم رفتهرفته نامشان را سر زبان میاندازند.
سیدجلال، تضمینی برای صدرنشینی
موضوع اولی که باید به آن اشاره کرد این است که تیم «منتخب»ی که فرانس فوتبال آن را تشکیل داده، مربوط به کل مرحله انتخابی نیست؛ در توضیح مطلبی که این سایت نوشته، آمده این انتخابها فقط مربوط به بازیهایی است که از پنجشنبه (دو هفته پیش) تا روز چهارشنبه (هفته گذشته) صورت گرفته است؛ یعنی برای تیم ملی کشورمان دو بازی، یعنی دیدار برابر ازبکستان و کره جنوبی لحاظ شده است.
با اشاره به همین مورد کافی است که بخشی از انتخاب سیدجلال حسینی توجیه شود؛ مدافع میانی باشگاه پرسپولیس، گل سرنوشتساز تیم ملی کشورمان برابر ازبکستان را زد و صدرنشینی را به تیم ملی کشورمان هدیه داد. اتفاقا این توضیحی است که سایت فرانس فوتبال برای انتخاب سیدجلال حسینی نوشته است.
در این مطلب آمده: «مدافع میانی پرسپولیس تهران با تکگلی که درست کمی قبل از دقیقه ٣٠ بازی، وارد دروازه ازبکستان کرد، معادلات صدر جدول گروه اول را به هم زد؛ گلی روحیهبخش؛ پنج روز بعد از آن پیروزی، شاگردان کیروش در خانه کره جنوبی را هم یک بر صفر شکست دادند و صدرنشین گروه A در مرحله انتخابی منطقه آسیا شدند.
سید، کنار پوگبا و کریس
بخش مهمی که این انتخاب را ارزشمند جلوه میدهد این است که در این تیم منتخب، ستارههای نامآشنای دنیای فوتبال دیده میشوند. سیستم تیم منتخب فرانس فوتبال ٣-٤-٣ در نظر گرفته شده و به این ترتیب است: جو هارت (انگلیس – دروازهبان) - سیدجلال حسینی (ایران)، متس هوملس (آلمان)، آلبرویرلد (بلژیک) – بنجامین موکانجو (کامرون)، پل پوگبا (فرانسه)، آندرس اینیستا (اسپانیا)، آرتورو ویدال (شیلی) – چیرو ایموبیله (ایتالیا)، روبرت لواندوفسکی (لهستان)، کریستیانو رونالدو (پرتغال).
چرا سیدجلال؟
شاید اگر تیم ملی ایران برابر کره جنوبی برنده نمیشد اسم سیدجلال در میان این فهرست منتخب جا نمیگرفت! یا شاید اگر دروازه تیم ملی کشورمان مقابل کره جنوبی باز میشد، اسم سیدجلال از فهرست خارج و یکی از مدافعان تیم ملی آذربایجان جایگزین او میشد! البته همه اینها احتمال است و دلیلی برای زیرسؤالبردن تواناییهای فردی سیدجلال حسینی نمیشود.
در واقع این بحث به این خاطر است که مدافعانی که فرانس فوتبال انتخاب کرده همگی یک وجه مشترک دارند و آن هم این است که در تیمهایی بازی میکنند که هنوز در راه مرحله انتخابی جامجهانی دروازهشان باز نشده است! برای روشنترشدن این موضوع کافی است به تیمهای حاضر در گروههای ٩گانه منطقه اروپا نگاهی انداخته شود.
در گروههای A وB این رقابتها همه تیمها گل خوردهاند، ولی در گروه c دو تیم آلمان صدرنشین با ٩ و آذربایجان با هفت امتیاز، تیمهایی هستند که هنوز بعد از سپریشدن سه هفته از این رقابتها، دروازهشان باز نشده است.
دیگر تیم اروپایی که گل نخورده، تیم انگلیس از گروه F است و در نهایت، تیم بلژیک در گروه H هم آخرین تیم اروپایی است که دروازهاش باز نشده. به عبارت سادهتر، بعد از گذشت سه بازی از مرحله انتخابی در اروپا چهار تیم آلمان، آذربایجان، انگلیس و بلژیک توانستهاند دروازهشان را بسته نگه دارند.
حالا کافی است دوباره به فهرست تیم منتخب نگاه شود؛ جوهارت، دروازهبان تیم ملی انگلیس، یکی از تیمهای بدون گل خورده در این مرحله از بازیهاست. دو مدافع دیگری هم که کنار سیدجلال قرار گرفتهاند یکی از آلمان و دیگری از بلژیک است؛ یعنی درست از دو تیم دیگری که دروازهشان را بسته نگه داشتهاند.
دراینمیان برای اینکه چرا سیدجلال برتر از مدافع تیم آذربایجان در نظر گرفته و انتخاب شده دلایل زیادی وجود دارد؛ از برتریهای فردی گرفته تا عملکرد گروهی، ولی نکته بارز این انتخاب این است که سیدجلال هم گل سهامتیازی ایران برابر ازبکستان را زده و هم اینکه ایران در مقایسه با تیمهای اروپایی، یک بازی بیشتر دارد؛ یعنی ٩٠ دقیقه بیشتر از بقیه از دروازهاش محافظت کرده است.
ایران بیرقیب در آسیا، همردیف با آلمان
حالا که اشارهای به کار ارزشمند سیدجلال حسینی، مدافع میانی تیم ملی کشورمان، شد باید نگاهی هم به کارنامه تیم ملی کشورمان، بهویژه در بخش دفاعی کرد. ایران بعد از گذشت چهار بازی در مرحله انتخابی جام جهانی در منطقه آسیا هنوز گلی نخورده است. به غیر از تیم ملی کشورمان، هیچ تیم آسیایی دیگری نتوانسته دروازهاش را بسته نگه دارد و همه گل خوردهاند.
در اروپا هم اشاره شد که فقط چهار تیم موفق به انجام چنین کاری شدهاند. در آمریکای جنوبی هم که بعد از گذشت ١٠ هفته همه تیمها گل خورده دارند، آن هم تقریبا بیشتر از انگشتان یک و حتی دو دست.
در منطقه آفریقا هم تیمهایی که هنوز گل نخوردهاند، تعدادشان زیاد است، ولی موضوع اینجاست که همگی فقط یک بازی کردهاند و تعداد صفر – صفرها و یک بر صفرها زیاد است. کونکاکاف و اقیانوسیه هم که هنوز بازیهایشان شروع نشده است.
در نتیجه میماند مقایسه بین همین منطقه آسیا و اروپا و اینجاست که مشخص میشود بیدلیل نیست ستارههای خط دفاعی ایران در تیمهای منتخب رسانههای معتبر قرار میگیرند.