چرا پهپادها اشتباه می‌کنند؟

به نظر می رسد که سلاحهای پیشرفته هنوز هم نیاز به هدایت توسط انسان دارند. و شاید به همین دلیل است که آنها بعضی اوقات در انجام مأموریتشان اشتباه می‌کنند.

وارن واینستین آمریکایی و جیووانی لو پورتو ایتالیایی دو گروگانی بودند که اخیرا در پاکستان کشته شدند. باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا گفته است که "مسئولیت کامل" این اشتباه را به عهده می‌گیرد.

مرگ این دو نفر میزان تاثیر عملیات ایالات متحده آمریکا با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین (درون/پهپاد) را در مرکز توجه قرار می‌دهد.

مقامات کاخ سفید جزئیات اندکی را درباره این حمله آشکار کرده‌اند، اما به احتمال زیاد آن حمله با هواپیمای بدون سرنشین بوده است.

مقامات سالها است که می گویند حملات هواپیماهای بدون سرنشین دقیق بوده است. اما با این که این تجهیزات خیلی پیشرفته هستند، هنوز هم توسط انسان کنترل می شوند.

مشکل هم معمولا در همین جا نهفته است.

ویلیام بانک، استاد موسسه دانشگاه سیراکوس در مسایل امنیت ملی و مبارزه با تروریسم می گوید اشتباهات بسیار اوقات به دلیل یک مشکل یعنی "دخیل بودن انسان‌ها" اتفاق می افتد.
در اغلب موارد افراد کار خود را خوب انجام می دهند. طی سال ها عملیات، هواپیماهای بدون سرنشین در مبارزه با القاعده فوق‌العاده موثر بوده اند.

ده‌ها تن از فرماندهان القاعده به گفته اوباما با ضربات هواپیماهای بدون سرنشین "از میدان جنگ بیرون شده اند".

اوباما خطرات ناشی از چنین عملیاتی را تایید کرده و سیاستش این بوده تا زمانی که اطمینان "تقریبا کامل" به دست نیاید که در اثر حمله افراد غیرنظامی کشته نخواهند شد، عملیاتی انجام نشود.

افرادی از شهروندان پاکستان، از جمله مقامات و افرادی که در محل استخدام می شوند به تحلیلگران آمریکایی در ارائه طلاعات درباره مخفیگاه های شبه نظامیان کمک می کنند.

بانک می گوید علاوه بر این، افرادی که در برنامه های هواپیماهای بدون سرنشین کار می کنند - چه تحلیلگران سیا و چه خلبانان- اطلاعات را از تصاویر ماهواره‌ای، دریافت و بررسی می کنند.

آنها تصاویر و فیلم های یک مقطع از زمان را بررسی می کنند و سپس در مورد نیاز به انجام حمله تصمیم‌گیری می کنند.

بعضی اوقات به دلیل ضعف داوری و قضاوت اشتباهاتی رخ می دهد. به طور مثال تحلیلگران ممکن است فکر کنند افرادی که در قرارگاه شبه نظامیان زندگی و یا کار می کنند متعلق به سازمان آن ها هستند.

به طور مثال یکی از مقامات پاکستانی به خبرنگاران روزنامه نیویورک تایمز گفته است: "القاعده، سازمانی پارانوئید و منزوی است، شهروندان صرفا به دلیل مفت بودن سوار کامیون های آنها که سلاح و بمب به سوی مرز حمل می کنند، نمی شوند."

آمریکایی ها بر این باور بودند که جایی که مورد حمله قرار گرفت تنها شبه نظامیان زندگی می کردند.

مرگ واینستین و پورتو غم انگیز است، اما متاسفانه برای کسانی که در این نوع از عملیات با تجربه هستند یک شوک محسوب نمی شود. در بعضی اوقات داده ها و مفروضات تحلیلگران درست نیست. در گذشته حتی فجایع دیگری هم رخ داده است.

دیوید رود، روزنامه نگار آمریکایی که در پاکستان ربوده شده بود و زمانی هم گروگان بود، نزدیک بود در یک حمله هواپیمای بدون سرنشین در سال ۲۰۰۹ کشته شود. موشک در نزدیکی خانه ای که او در آن نگه داشته می شد فرود آمد.

در بعضی موارد هم موشک به هدف نادرست اصابت کرده است.

بر اساس داده های "بنیاد جدید آمریکایی"، یک سازمان پژوهشی مستقر در واشنگتن، بیش از ۲۵۰ غیر نظامی در حملات هواپیماهای بدون سرنشین در پاکستان کشته شده اند.

مقامات پاکستانی گفته اند این فاجعه "خطر و عواقب ناخواسته استفاده از این فن آوری را نشان می دهد."

جاردن پاست، استاد حقوق بین الملل در دانشگاه هوستوندر می گوید در قضیه مرگ آقایان واینستین و پورتو تقصیر "اطلاعات اشتباه" بوده است. با این حال، او می گوید با وجود مرگ ناخواسته محل هدفگیری "هدف قانونی" بوده است.

او می افزاید: "کسی باید (هدف را) انتخاب می کرد. این لزوما یک جنایت جنگی نیست."

اوباما و معاونان او سال ها است در حالی که استفاده هواپیماهای بدون سرنشین را افزایش می دهند از کار دقیق آنها ستایش کرده اند. آنها همچنین نواقص در کار هواپیماهای بدون سرنشین را کم اهمیت جلوه داده اند.

حالا که این حمله بدفرجام آشکار شده احتمالا آنها دوره سختی را در ثبوت موثریت تلاش های ضد تروریستی تجربه می کنند.