فرارو- رئیس مرکز تحقیقات سرطان با بیان اینکه عوامل ژنتیکی کمترین تاثیر را در بروز سرطان در کشور دارد، گفت: وزارت بهداشت باید خط مشی سرطان را تدوین کند.
محمد اسماعیل اکبری در نشست خبری مرکز تحقیقات سرطان به مناسبت هفته ملی مبارزه با سرطان عنوان کرد: در این مرکز ۶ فلوی فوق تخصصی برای جراحی سرطان و جراحی سینه انجام می گیرد که علاوه بر آن تحقیقاتی مربوط به سرطان اعم از پیشگیری و درمان صورت می گیرد.
گزیده اظهارات محمد اسماعیل اکبری را در ادامه میخوانیم:
در بخش خدمات، به صورت هفتگی ۵۰۰ بیمار ویزیت می شوند، هر روزه خدمات جراحی و شیمی درمانی نیز در این مرکز تحقیقات انجام می گیرد.
سرطان سومین دلیل مرگ و میر است ولی هنوز میزان بروز آن در کشور نسبت به دنیا کمتر است.
حدود ۱۳۵ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر دچار سرطان می شوند، به طور سالیانه حدود ۹۰ هزار مورد جدید سرطان در کشور وجود دارد و این در حالی است که در دنیا میزان بروز سرطان ۱۸۰ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر است.
این بدان معناست که میزان بروز سرطان در ایران کمتر از متوسط جهانی است و هنوز همه ریسک فاکتورهای سرطان وارد کشور نشده است. دلیل افزایش سرطان در کشور نیز افزایش سن جامعه است.
سیرصعودی سرطان در کشور
البته باید توجه داشت که میزان بروز سرطان در کشور نسبت به متوسط جهانی کمتر است اما سیر افزایش آن بسیار سریع است که مهمترین دلیل آن افزایش سن در کشور است.
در حال حاضر جمعیت بالای ۶۰ سال ما در کشور که سن سرطان تلقی میشود، ۸.۶ درصد است، اگر این میزان به ۱۱ درصد برسد ما با پیری جمعیت و در نتیجه افزایش سرطان در کشور مواجه میشویم.
در مورد سرطانها در ایران نکته اساسی این است که اگر تولیت سلامت ما به صورت علمی و دلسوزانه حرکت نکند ضعف پیدا میکنیم و ما در کشور تولیت سلامت را به وزارت بهداشت سپردهایم که این تولیت توسط مقام معظم رهبری و هم در برنامه توسعه پنج ساله تایید شده است.
آشفتگی درمان سرطان در کشور
هیچ کشوری مثل ما در زمینه تشخیص و درمان سرطان دچار آشفتگی نیست، درمان ما در کشور به این صورت است که ما به صورت فردی سرطان را درمان میکنیم.
طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، در درمان سرطان ۴۹ درصد جراحی، ۴۰ درصد رادیوتراپی و ۱۱ درصد شیمی درمانی یا دارودرمانی موثر است و این در حالی است تنها دارودرمانی در کشور برای درمان سرطان استفاده می شود.
اینکه وزارت بهداشت خط مشی علمی و ملی را راهنمای خود قرار نداده می تواند به عنوان مشکل اول در این زمینه باشد و هیچ کشوری وجود ندارد که راهنمای سلامت در زمینه سرطان نداشته باشد.
همچنین دومین دلیل آن نیز وجود نهادهای نظارتی و قضایی در کشور است. به این صورت که مثلا میترسد که عکسبرداری نکند زیرا باید در نهاد نظارتی و قضایی پاسخگو باشد البته خدمتی که دولت یازدهم به مردم کرد این بود که مردم برای درمان سرطان دیگر دغدغه پول ندارند و در حال حاضر تقریبا به صورت رایگان درمان خود را انجام میدهند.
ما نگرانیم که اثربخشی این پول به دلیل مشکلات موجود کم شود، بنابراین وزارت بهداشت باید خط مشی و راهنمای علمی سرطان را تدوین کرده و از این موضوع جلوگیری کند.
عدم رعایت شاخص های علمی در تشخیص سرطان در کشور
شاخصهای علمی در تشخیص و درمان سرطان رعایت نمی شود و طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، در درمان سرطان ۴۹ درصد جراحی، ۴۰ درصد رادیوتراپی و ۱۱ درصد شیمی درمانی یا دارودرمانی موثر است.
البته ۵درصد از عوامل ژنتیکی در بروز سرطانها تاثیر دارند و این بدان معناست که سرطان به صورت ارثی در کشور کم است ولی این نکته حائز اهمیت است که هیچ سرطانی بدون دخالت عوامل ارثی بروز پیدا نمی کند.
حدود ۲۵ درصد از عوامل بروز سرطان، عوامل عفونی هستند که برخی مثل سرطان معده به دلیل وجود عفونتها در بدن است.
عامل سوم بروز سرطان در کشور، مربوط به غذا و رژیم غذایی مردم می شود که این عامل حدود یک چهارم در بروز سرطانها دخیل است.
یکی از عوامل مهم در این مورد اسید چرب ترانس و اسیدچرب اشباع است که ما اعلام کردیم میزان اسید چرب ترانس در محصولات غذایی باید صفر درصد باشدالبته در مورد اسید چرب اشباع نیز قبول کردیم که میزان آن زیر ۱۰ درصد باشد. اما این در حالی است که میزان اسید چرب اشباع شده در روغنهای ما ۲۵ درصد به بالا و میزان اسیدچرب ترانس نیز ۱۰ درصد است. بنابراین باید در تولید روغن حتما این دو مسئله را رعایت کنند.
۲۵درصد مواد شیمیایی از طریق آب و هوا به مواد غذایی انسان وارد می شود، که مسئله ما در آب وجود نیتریت و فلزات سنگین است که نیتریتها از فاضلابها و کودهای شیمیایی وارد آب میشوند. متاسفانه همه سدهای ما در کشور با آبهای سطحی مخلوط شده اند در نتیجه نیتریت زیادی در آب وجود دارد.
آلودگی هوا نیز به عنوان یک عامل سرطان زا اعلام شده و ما در تهران کمتر از یک ماه هوای پاک داریم.
۴۰ درصد از سرطانها در کشور قابل پیشگیری و ۴۰ درصد آنها قابل درمان هستند.
اولین ریسک فاکتور در زمینه سرطان در کشور ریزمغذیها هستند، اکنون اثبات شده که ویتامین D از عوامل ایجاد سرطان به شمار می رود. همچنین اکنون ۶۰ درصد مردم کشور با کمبود ویتامین D مواجه هستند که در این مورد برنامه راهنمای سلامت را تدوین کرده و به وزارت بهداشت دادیم.
سرطان پستان، اولین سرطان شایع در خانم ها
در بین زنان اولین سرطان شایع که هم در کشور و هم در دنیا مشترک است، سرطان پستان است، اما دومین سرطان شایع در بین زنان در ایران کولورکتال بوده و در جهان سرطان ریه است و سومین سرطان شایع در بین زنان که اولین سرطان شایع مردان نیز محسوب میشود، سرطان معده است.
سرطان معده را یک سرطان اجتماعی به شمار می رود به صورتی که عواملی مانند دخانیات، عدم رعایت بهداشت و مصرف زیاد مواد مخدر در آن دخالت دارد.
در زمینه تریاک باید بگویم که ما در کشور بیشترین مصرف فردی تریاک را داریم که این موضوع در ایجاد سرطان به ویژه سرطان گوارش اهمیت دارد. البته گفتنی است تریاک در درمان سرطان و برای کاهش درد بیمار بسیار موثر است و به صورت مورفین استفاده میشود. ولی استفاده از مورفین در ایران کمتر از همه دنیاست و این در حالی است که مردم ما بیشترین مصرف تریاک دارند.
پارازیتها سرطان نمی آورند
در تمام مقالات علمی یک مقاله درباره تاثیر پارازیت بر سرطان وجود ندارد که اثبات کند این امواج در بروز سرطان دخالت دارند، یعنی اینکه هیچ مقاله علمی چنین موضوعی را اثبات نمیکند.
البته مشخص است که اگر ما در معرض زیاد امواج قرار بگیریم خطرناک بوده و ممکن است تغییراتی را در سلول ایجاد کند اما در مورد امواج و پارازیتها در ایران می توان گفت که از نظر فنی ما موج را به سطح گیرنده میزنیم نه به سطح ماهواره و این زیانبار نیست.
ما تولید کننده موج نیستیم و حتی در صدا و سیما هم تولید موج را نداریم بلکه موج را دریافت میکنیم در صورتی که خود ما تولید کننده موج شویم میتواند خطر آفرین باشد.
معنویت درمانی در مرکز تحقیقاتی سرطان
یکی از طرحهای ما معنویت درمانی بود که ما روی آن کار کردیم یعنی تمرکز ما روی معنویت درمانی و تغییرات جسمانی است که ثابت کردیم که اگر توجه ویژه به معنویات داشته باشیم، بیان ژنی ما تغییر میکند و این تغییر در جسم ما تغییر ایجاد میکند.
در تمام مقالات علمی یک مقاله درباره تاثیر پارازیت بر سرطان وجود ندارد که اثبات کند این امواج در بروز سرطان دخالت دارند...
آخه برادر من اکثر مقالات علمی در مورد سرطان در کشورهای توسعه یافته هستند. در اینجور جاهاست که تحقیق میشه... این کشورها که پارازیت ندارن مثل ما! چه جوری تحقیق کنن؟! در کشور خودمون هم که امکان نداره اجازه تحقیق روی این موضوع رو بدین! پس چه جوری انتظار داری مقاله علمی در این مورد پیدا بشه؟؟؟؟
آخه برادر من اکثر مقالات علمی در مورد سرطان در کشورهای توسعه یافته هستند. در اینجور جاهاست که تحقیق میشه... این کشورها که پارازیت ندارن مثل ما! چه جوری تحقیق کنن؟! در کشور خودمون هم که امکان نداره اجازه تحقیق روی این موضوع رو بدین! پس چه جوری انتظار داری مقاله علمی در این مورد پیدا بشه؟؟؟؟