فرارو- خیام خوانی یا خیامی در موسیقی بوشهر شکلی منحصر به فرد دارد. این نوع از اجرا به شکل بخش های متناوب ساز و آواز و گاه توامان ارائه می شود. خیامی جزئی از موسیقی محفلی و خصوصی بوشهر است. محفلي كه معمولاً مردانه است! زمان اجراي اين مراسم از نيمههاي شب به بعد است و گاه تا نزديكي سحر به طول ميانجامد. اين زمان بر نوع ملودي خيام و همينگونه سازبندي اين مراسم بيتأثير نبوده است.
خیامی را بزرگترها و با تجربهترهای مجلس شروع میکنند. محفل با آواز شروع میشود و اغلب اشعاری از حافظ را برای این مقدمه انتخاب میکنند. ساز اصلی خیامی در بوشهر فلوت است که به همراهی دایره و ضرب نواخته میشود. اما نواختن ساز نی جفتی هم رایج بوده است. در این میان آمیزگی خیام با یزلهخوانی که از فرمهای کهن موسیقی بوشهر است صبغهی بومی به آن داده و به نوعی آن را با موسیقی بوشهر آدابته کرده است. خیامخوانها پس از اجرای یک یا چند رباعی به یزلهخوانی میپردازند و دوباره رباعیات خیام را از سر میگیرند.
یزله خوانی نوعی از موسیقی هجو است. در یزلهخوانی جمع حاضر نیز در جواب به یزلهها به همخوانی میپردازند. پریودهای یزلهخوانی معمولاً کوتاه و تکراری هستند یزلهخوانی باعث گرمی مجلس و ایجاد شور و نشاط بیشتر جمع میشود اصولاً اشعار یزله از نظر وزن و موسیقی و نیز موضوع، آنچنان به خیامخوانی مرتبط نیست و عموماً دارای مفاهیمی طنزگونه و کنایهآمیز هستند.
اجرای یزله در خیامی نوعی فاصلهگذاری آگاهانه در این نوع موسیقی است که در کمتر جایی شنیده شده است. یزله از آوازهای کار بر روی دریا گرفته شده که به آن نیمه میگویند.
محسن شریفیان، خواننده، نوازنده، آهنگساز و پژوهشگر بوشهری متولد سال 1354 است. او نوازندگی نیانبان و نیجفتی را از سال ۱۳۷۱ شروع نمود و در سال ۱۳۷۲ با تشکیل گروه موسیقی لیان فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد.
او صاحب تالیفات متعدد و آثار موسیقیایی زیادی است که از آن میان می توان به شروه خوانی و خیام خوانی اشاره کرد او چند پیش آلبوم دینگو مارو را روانه بازار کرد که با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد. او در دوازدهمین فستیوال بین المللی «جهان صدا» در روسیه با الکسی سرگونبن پیانیست بنام روسیه در کنسرتی با عنوان «من برای شما بوی دریا آورده ام» به روی صحنه رفت.
آنچه در ادامه می بینید اجرای گروه لیان به سرپرستی محسن شریفیان در جشنواره فجر است.